ตอนที่ 50 ศาลาบูชาเนื้อและเลือด

ร้านอาหารดูเหมือนจะมีชีวิต ผนังค่อยๆ เลื่อนเข้ามา ประตูและกรอบประตูชนกัน เหมือนกับฟันที่ขบกัน

“ทุกคนต่างก็มีความปรารถนาซ่อนอยู่ในใจ และฉันสามารถทำให้ความปรารถนาของพวกคุณเป็นจริงได้ กินเนื้อที่ฉันเตรียมไว้ให้ พวกคุณก็จะไม่ต้องทุกข์ใจอีกต่อไป”

กลิ่นเนื้อหอมรุนแรงซึมเข้าสู่ร่างกาย จู้เหมี่ยวเหมี่ยวเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอเกาไหล่ตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

เล็บข่วนเนื้อจนเป็นแผล เลือดไหลออกมา ภายใต้อิทธิพลของกลิ่นเนื้อ เธอดูเหมือนจะเห็นพ่อแม่ที่เสียชีวิตในกองเพลิง

ตอนเด็กๆ พ่อแม่อุ้มเธอไว้บนไหล่ พาเธอเติบโตขึ้น

พอโตขึ้น เธอก็คอยดูแลพ่อแม่ เธอกลายเป็นที่พึ่งของพ่อแม่

“คุณสามารถทำสิ่งที่อยากทำได้ พบเจอคนที่อยากพบเจอได้ ชีวิตและความตายไม่สามารถแยกคุณออกจากกันได้ พวกคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป”

เลือดและกลิ่นเนื้อหอมบนไหล่ของจู้เหมี่ยวเหมี่ยวผสมกัน ใบหน้าที่เบลอๆ สองใบค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในแผล พ่อแม่ของจู้เหมี่ยวเหมี่ยวเหมือนจะออกมาจากไหล่ของเธอ

ตรงกับที่หมอผีทำนายไว้ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ความปรารถนาในใจของจู้เหมี่ยวเหมี่ยวจะถูกกระตุ้น ฉากที่น่ากลัวในอ่างน้ำจะเกิดขึ้นกับเธอจริงๆ

“ตั้งสติหน่อย!” เกาหมิงจับจู้เหมี่ยวเหมี่ยวไว้ แต่ร่างกายของจู้เหมี่ยวเหมี่ยวยังคงเปลี่ยนแปลงต่อไป

กลิ่นเนื้อหอมปลุกความปรารถนาที่ลึกที่สุดของจู้เหมี่ยวเหมี่ยว ตอนนี้จู้เหมี่ยวเหมี่ยวเป็นฝ่ายเข้าหา เธอไม่อยากแยกจากพ่อแม่ แม้ว่าจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดก็ไม่เป็นไร

“เนื้อและเลือดซ่อนสัญชาตญาณของเราไว้ ร่างกายของคุณจะไม่โกหกคุณ มันช่วยคุณเลือกแล้ว” เสียงผู้ชายก้องอยู่ในร้านอาหาร “มาเถอะ เข้ามาเถอะ ฉันเตรียมเนื้อไว้ให้คุณแล้ว กินมันเข้าไป กินมันเข้าไป คุณก็จะไม่ทุกข์ใจอีกต่อไป!”

จู้เหมี่ยวเหมี่ยวเสียสติไปแล้ว ถ้าเกาหมิงปล่อยมือ จู้เหมี่ยวเหมี่ยวก็จะวิ่งเข้าไปในห้องครัว แลกกับร่างกายที่ไม่สมบูรณ์ เพื่อแลกกับบางสิ่งบางอย่าง

“กงซี่ จับเธอไว้!”

ร้านอาหารกำลังเล็กลงเรื่อยๆ ถ้ายังอยู่ต่อ ทุกคนก็จะตาย

เกาหมิงไม่ได้เลือกที่จะเสียสละจู้เหมี่ยวเหมี่ยว เขาหยิบเมนูขึ้นมา ขณะที่ยังมีสติอยู่ เดินไปที่ห้องครัว

เกาหมิงกำโซ่ไว้แน่น เปิดผ้าม่านหนาๆ ที่ไม่โปร่งแสง

กลิ่นเนื้อหอม แต่ภายในห้องครัวแตกต่างจากที่เกาหมิงคิดไว้ ไม่มีเตาและไฟ มีเพียงผู้ชายร่างใหญ่สวมชุดเชฟคนหนึ่งกำลังสับเนื้อ

เขาดูเหมือนเครื่องจักร ทำซ้ำๆ เอาเนื้อที่สับแล้วโยนลงในอ่างน้ำข้างหลัง กลิ่นเนื้อหอมที่เย้ายวนใจลอยมาจากอ่างน้ำ

เกาหมิงค่อยๆ เดินเข้าไป เขาพบว่าเชฟตาบอด หูหนวก ไม่มีปากและจมูก แม้ว่าจะมีรูปร่างเหมือนมนุษย์ แต่ก็ให้ความรู้สึกเหมือนตุ๊กตา

“คิดดีแล้วหรือยังว่าจะกินอะไร?” เสียงผู้ชายดังขึ้นอีกครั้ง เสียงนี้ไม่ได้มาจากปากเชฟ แต่มาจากอ่างน้ำ

เกาหมิงถือเมนู มองไปที่อ่างน้ำที่ขุ่น เขาไม่เห็นสัตว์ประหลาดในอ่างน้ำ เห็นเพียงเงาของตัวเอง

“ฉันไม่เคยบังคับให้ใครถวายอะไร ฉันสูงส่งกว่าเทพเจ้าหน้าไหว้เหล่านั้นมาก การเสียสละของคุณจะได้รับผลตอบแทน ทุกอย่างจะสมหวัง ตราบใดที่ท่านยอมจ่ายราคาที่เพียงพอ”

“นอนลง สัมผัสความปรารถนาที่แท้จริงของคุณ ให้ฉันดูว่าคุณต้องการอะไร?”

อ่างน้ำขุ่นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเชฟเอาเนื้อที่สับแล้วลงไปในอ่าง เลือดกระจายไปทั่วอ่าง ทำให้น้ำในอ่างกลายเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นฉากนี้ เกาหมิงนึกถึงอ่างทองเหลืองที่บ้านหมอผี เมื่อเขาเข้าใกล้ อ่างน้ำก็กลายเป็นสีเลือดในเวลาอันสั้น

“มนุษย์มีสองดวงใจ ดวงใจหนึ่งเป็นเนื้อและเลือดที่มองเห็นและสัมผัสได้ อีกดวงใจหนึ่งเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้ ทั้งจริงและเท็จ เป็นดวงใจของเทพเจ้าที่รวมเอาความคิดนับล้านเข้าไว้ด้วยกัน”

“ฉันจะช่วยคุณเติมเต็มความปรารถนาของดวงใจที่เป็นเนื้อและเลือด แต่คุณต้องถวายดวงใจของเทพเจ้าให้ฉัน”

โลกในสายตาของเกาหมิงเริ่มเอียง เขาแยกไม่ออกว่าตัวเองกำลังล้มลงไปในอ่างเลือด หรืออ่างเลือดกำลังล้มลงมาหาเขา

พอเขาตั้งสติได้ เลือดก็ท่วมตัวเขาแล้ว

อ่างน้ำไม่ลึก แต่เขารู้สึกว่าร่างกายกำลังจมลงเรื่อยๆ จิตใจและร่างกายเหมือนจะแยกจากกัน

“คุณมีร่างกายที่เคยชินกับความเจ็บปวด แขนขาที่แข็งแรง สมองที่เฉียบแหลม ดวงตาที่มองทะลุหมอก และดวงใจที่…ตายไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน?”

เสียงของผู้ชายเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด นี่เป็นครั้งแรกที่น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไป

“คุณ…ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาที่นี่?”

เสียงในอ่างเลือดพูดเหมือนกับหมอผี

ตอนนี้เกาหมิงไม่สนใจเรื่องนั้นแล้ว เขาใช้แรงทั้งหมดพยายามจะปีนขึ้นจากอ่างเลือด แต่กระดูกที่เหลืออยู่ก็มาจับเขาไว้

“ให้ฉันดูความปรารถนาของคุณ ให้ฉันดูว่าความปรารถนาครั้งก่อนของคุณคืออะไร!”

เลือดในอ่างพุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรง เหมือนมีดแทงเข้าที่ตาของเกาหมิง

ความเจ็บปวดรุนแรง เกาหมิงรู้สึกว่าตาซ้ายของเขาถูกแย่งไป เส้นเลือดจำนวนมากไหลเข้าสู่ร่างกาย พยายามจะไปที่หัวใจและศีรษะของเขา

เศษความทรงจำถูกน้ำเลือดปั่นป่วน เกาหมิงนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอุโมงค์เมื่อวันนั้น ตาขวาที่เหลืออยู่เห็นศพที่ฝังอยู่ในผนังอุโมงค์ ศพเหล่านั้นกำลังมองเขาอยู่

“อ้ากกกกกกก!!”

เสียงกรีดร้องสองเสียงดังขึ้นพร้อมกัน รอยแตกปรากฏขึ้นที่ก้นอ่างเลือด ตาของเกาหมิงก็กลายเป็นสีแดงเลือด

โซ่กระตุก มือซ้ายของเกาหมิงถูกจ้าวซีจับไว้ เขาถูกดึงออกจากอ่างเลือด

กลิ่นเนื้อหอมจางลง ร้านอาหารก็กลับมาปกติ มีเพียงเกาหมิงที่ปิดตาซ้ายไว้ ล้มลงกับพื้น

สิ่งที่อยู่ในอ่างเลือดใช้ตาของเกาหมิงเห็นความทรงจำในอดีตของเกาหมิง มันต้องการทำพิธีบูชาเซียนเนื้อและเลือด แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีความสามารถที่จะเติมเต็มความปรารถนาที่แท้จริงในใจของเกาหมิง

“หัวหน้า!” จู้เหมี่ยวเหมี่ยวเพิ่งตั้งสติได้ เธอไม่ได้กินเนื้อ แต่ร่างกายก็เริ่มเปลี่ยนไปแล้ว

“หยิบขวานขึ้นมา อย่าให้หลอกอีก” เกาหมิงใช้เวลานานกว่าจะลุกขึ้นมาได้ ตาซ้ายของเขาเปิดไม่ได้แล้ว

แลกกับตาซ้าย เกาหมิงเห็นความทรงจำที่ถูกลืม ความหนาวเย็นที่แทงใจเขา

เขาไม่กล้าบอกใครว่าเขาเห็นอะไร

เขากำมือแน่น รู้สึกเข้าใจแล้วว่าทำไมหมอผีและเสียงในอ่างเลือดถึงพูดเหมือนกัน

“ความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในเนื้อและเลือดของฉัน น่ากลัวขนาดนี้เชียวเหรอ”

เกาหมิงนั่งที่ขอบอ่างน้ำ เขาใช้ตาขวาที่เหลืออยู่มองไปรอบๆ

เมื่อคนๆ หนึ่งมองไปรอบๆ แล้วไม่เห็นตัวร้าย คนที่เป็นตัวร้ายที่สุดอาจจะเป็นตัวเขาเอง

ภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของทุกคน เกาหมิงกระโดดลงไปในอ่างเลือดอีกครั้ง ตอนนี้อ่างน้ำดูเหมือนกับอ่างน้ำธรรมดา

เกาหมิงค่อยๆ คลำหาที่ก้นอ่าง เขาพบรูปปั้นแปลกๆ อยู่กลางอ่าง เทพผีแปดแขนถือหัวใจที่กำลังไหลออกมา

“นี่คือรูปปั้นเซียนเนื้อและเลือด เสียงที่เราได้ยินเมื่อครู่เป็นเสียงของเซียนเนื้อและเลือด” กงซี่เดินเข้ามาหาเกาหมิง “ทำไมรูปปั้นถึงมีรอยแตก?”

เขาชี้ไปที่ตาซ้ายของรูปปั้นเทพผี แต่พอปลายนิ้วสัมผัส รูปปั้นก็แตกละเอียดทันที

“ผม…ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ?” กงซี่อึ้งไป เขาพยายามเปลี่ยนเรื่อง “ตาของคุณถูกเซียนเนื้อและเลือดแย่งไปเหรอครับ?”

เกาหมิงไม่ตอบ เขาจมอยู่ในความทรงจำ

รูปปั้นแตก เชฟที่กำลังสับเนื้อในห้องครัวก็หยุดลง เขาเหมือนถูกอะไรบางอย่างเรียก เดินออกไปอย่างเหม่อลอย

“ฉันไม่เป็นไร ตามเชฟไปดูดีกว่า ว่าเขาจะไปไหน?”

ความเจ็บปวดทำให้ใบหน้าของเกาหมิงบิดเบี้ยว แต่ก็ทำให้เขาสงบลงอย่างสุดขีด เขาต้องออกจากอพาร์ตเมนต์ซื่อสุ่ยให้ได้ แล้วกลับไปที่อุโมงค์อีกครั้ง!

ออกจากร้านอาหาร เดินผ่านป้ายต่างๆ เชฟมาถึงห้องเช่ากลางชั้นใต้ดิน

ห้องนี้เหมือนกับมีอะไรบางอย่างถูกบูชา ที่ประตูไม้สีแดงเข้ม ด้านซ้ายเขียนว่าแย่งทุกชีวิต ด้านขวาเขียนว่าแย่งทุกความตาย