ตอนที่ 135 เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าเจ้าไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย?!
ตอนที่ 135 เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าเจ้าไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย?!
“สวัสดี แม็กนีโต โอ๊ะ เดี๋ยวก่อน ตอนนี้เรียกเจ้าว่า แม็กนีโต คงไม่เหมาะแล้วสินะ”
ไมเคิลแองเจโลเอียงศีรษะเล็กน้อย มองสำรวจเอริคอย่างละเอียด “ไม่เลวเลยนะ เจ้าควบคุมพลังพื้นฐานทั้งสี่อย่างได้มากกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว เจ้ามีพรสวรรค์เหนือกว่าแม็กนีโตคนอื่น ๆ มากจริง ๆ”
“ครั้งก่อนที่เจอกัน ท่านไม่ได้พูดแบบนี้!” เอริคยังจำได้ดีว่าในจักรวาลจักรพรรดิธานอส ครั้งแรกที่เขามาถึงนครอมตะ เขาไม่ได้หาวิธีปราบธานอส แต่กลับมองหาทางหนีแทน ซึ่งไมเคิลแองเจโลในตอนนั้นเยาะเย้ยเขาว่าเป็นแม็กนีโตที่ขี้ขลาดที่สุด . . .
“โอ้ ตอนนั้นข้าอาจจะอยู่ในช่วงวัยทองก็เป็นได้” ไมเคิลแองเจโลพูดติดตลก แต่แสงสีทองเจิดจ้ารอบตัวเขาทำให้เอริคไม่สามารถยิ้มออกมาได้
“ที่นี่ เกิดอะไรขึ้น?” เอริครีบเปลี่ยนเรื่องพร้อมชี้ไปยังซากปรักหักพังตรงหน้า ซึ่งในจักรวาลจักรพรรดิธานอส นครอมตะถูกทำลายยับเยินกว่านี้ แต่เขากลับไม่เคยค้นหาความจริงเกี่ยวกับมันเลย
“สงครามกลางเมือง!” ไมเคิลแองเจโลหันหลังกลับ มองภาพโศกนาฏกรรมตรงหน้าอย่างไร้อารมณ์ ภายในซากปรักหักพังปรากฏเงาร่างส่องแสงมากมาย พวกเขามีใบหน้าเหมือนกันทุกคน บ้างหลับตาครุ่นคิด บ้างกำลังวาดภาพ บ้างกำลังแกะสลักรูปปั้น และบางกลุ่มกำลังถกเถียงกันอย่างดุเดือด
เอริคหรี่ตามองและเบือนหน้าหนีเล็กน้อย แสงสีทองที่ส่องประกายเหล่านั้นช่างจ้าเกินไป!
“ปี 1960 นิวตันต่อสู้กับดาวินชีเพื่อแย่งชิงตำแหน่งผู้นำแห่งบราเธอร์ฮูดออฟชีลด์ และพวกเขาก็ทำลายที่นี่หลังจากสงครามใหญ่” ไมเคิลแองเจโลที่อยู่ข้างเอริคเริ่มอธิบาย
“ไม่! สงครามกลางเมืองเกิดขึ้นในปี 1978!” ไมเคิลแองเจโลอีกคนที่กำลังวาดภาพลุกขึ้นมาเดินเข้ามาใกล้ “คนทำลายคือ เทสล่า ไนท์แมชชีน ที่ทำลายที่นี่”
“ไม่ใช่ มันคือปี 1981 นอตราดามุสกับสตาร์ชายด์มาค้นหาเซรุ่มอินฟินิตี้ สตาร์ชายด์มองเห็นคณิตศาสตร์ที่เงียบสงัดและเกิดความคลั่งจึงทำลายที่นี่!” ไมเคิลแองเจโลที่กำลังแกะสลักรูปปั้นพูดพลางวางค้อนลง
“พวกเจ้าทั้งหมดพูดผิด! สงครามกลางเมืองเกิดขึ้นสิบปีหลังจากนั้น . . .”
ไมเคิลแองเจโลจากจักรวาลคู่ขนานต่าง ๆ เดินเข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆ โดยแต่ละคนนั้นล้วนเป็นตัวตนจริง ๆ ของเขาเอง ทุกคนเล่าเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่ตนเห็นอย่างออกรสออกชาติ แต่ไม่มีใครสามารถโน้มน้าวตัวเองได้เลย
ทำให้ไมเคิลแองเจโลที่อยู่ข้างเอริคยิ้มเจื่อน ๆ พลางถอนหายใจ “บางครั้ง การโน้มน้าวใจตัวเองมันก็ยากจริง ๆ”
เอริคพยักหน้าพลางยิ้มเก้อเขิน “เราคุยเฉพาะประวัติศาสตร์ของจักรวาลนี้ก็พอแล้วกันครับ”
“โอ้ เยี่ยมมาก! ข้าจะได้เล่าได้ละเอียดขึ้น” ไมเคิลแองเจโลคนแรกที่พูดกับเอริคยิ้มออกมา ส่วนไมเคิลแองเจโลคนอื่น ๆ ต่างเผยสีหน้าผิดหวังและหายตัวไปในไม่ช้า
“สงครามกลางเมืองครั้งนี้ทำให้เหล่าผู้นำแห่งบราเธอร์ฮูดออฟชีลด์สิ้น นครอมตะถูกทลายจนเหลือเพียงซาก เพื่อหยุดยั้งสงครามที่ไร้ความหมายนี้ ข้าได้นำตัวเด็กหนุ่มสามคนกลับมา ฮาเวิร์ด สตาร์ค, นาธาเนียล ริชาร์ดส์ และลูกชายของนิคโคลา เทสล่า ไนท์แมชชีน คือ เลโอนิด”
พ่อของไอรอนแมน พ่อของมิสเตอร์แฟนแทสติก และลูกชายของเทสล่า โอ้โห ช่างเป็นทีมที่ทรงพลัง!
“บราเธอร์ฮูดออฟชีลด์ ได้จัดการไต่สวน นาธาเนียล ริชาร์ดส์และมอบพลังจิตให้ ส่วนฮาเวิร์ด สตาร์ครับหน้าที่ขับเคลื่อนความจริง และเลโอนิดเป็นผู้ตัดสินชี้ขาด” น้ำเสียงของไมเคิลแองเจโลเต็มไปด้วยความทรงจำ ราวกับแฝงไว้ด้วยความเหนื่อยล้า
“แล้วผลลัพธ์ล่ะ?” เอริคอดถามไม่ได้
“ในศาล ไม่มีใครสามารถปิดบังความจริงได้” แสงรอบตัวไมเคิลแองเจโลเริ่มจางลง “ความจริงคือ นิวตันฆ่ากาลิเลโอ!”
“อะไรนะ! นิวตันฆ่ากาลิเลโอ!” เอริคเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แต่ความจริงก็เป็นเช่นนั้น
“ใช่ นิวตันฆ่ากาลิเลโอเพราะความโลภของตัวเอง!” ไมเคิลแองเจโลถอนหายใจ “นิวตันถูกตัดสินประหารชีวิตทันทีในศาล แต่น่าเสียดายที่เขาเตรียมการไว้แล้ว เขาใช้เครื่องย้อนเวลาหนีไปยังอนาคต เขาต้องการเห็นการล่มสลายของโลกด้วยตาตัวเอง ดังนั้นดา วินชีจึงนำเหล่าสมาชิกบราเธอร์ฮูดออฟชีลด์ที่เหลือตามเขาไป”
“อนาคตงั้นหรือ?”
“ใช่ ปี 2060”
เอริค : “……”
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าตัวเองช่างไร้ค่าเหลือเกิน! ดูพวกนี้สิ กระโดดข้ามไทม์ไลน์ได้อย่างอิสระ ไปอนาคตก็ไปกันเป็นทีม ส่วนเขาเพื่อข้ามไปยังจักรวาลคู่ขนาน ต้องปล้นกลุ่มอิลลูมิเนติ ทิ้งเรเวนไว้ข้างหลัง แถมยังเกือบตายอีกรอบ นี่มันต่างกันอย่างลิบลับเลยไอ้เวรเอ้ย!
“ทำไมถึงไปปี 2060?”
“บราเธอร์ฮูดออฟชีลด์ได้คำนวณเวลาที่มนุษยชาติจะล่มสลาย เราทำการคำนวณซ้ำ ๆ มานานนับศตวรรษ ละผลลัพธ์ก็ชี้ตรงกันว่ามนุษยชาติจะสูญสิ้นในปี 2060 และนิวตันต้องการเป็นพยานต่อการล่มสลายนั้น”
มนุษยชาติจะล่มสลายในปี 2060? หึ! ถ้ามนุษยชาติสูญสิ้นในปีนั้นจริง แล้วเคเบิลไปโผล่ในศตวรรษที่ 39 ได้ยังไง? เรื่องของการอยู่รอดของมนุษยชาติ จะเอาการคำนวณมาตัดสินได้อย่างไรกัน? ไร้สาระทั้งเพ!
“แล้วหลังจากนั้นล่ะ?”
ไมเคิลแองเจโลมองออกไปยังเบื้องหน้าอย่างเลื่อนลอย กาลเวลาไหลผ่านรอบตัวเขาโดยที่ไม่อาจแตะต้องเขาได้ “พวกเขายังคงต่อสู้กันอยู่! ในสามไทม์ไลน์ที่แตกแขนงออกไป”
เอริคยักไหล่เล็กน้อยโดยไม่แสดงความคิดเห็น ครั้งก่อนที่เขามา เขาเร่งรีบจนแทบไม่มีเวลาสนใจสิ่งอื่นนอกจากภารกิจ แต่ครั้งนี้ที่มีเวลามากขึ้น ดังนั้นเขาจึงตั้งใจจะมาดูเหล่าบรรพบุรุษของบราเธอร์ฮูดออฟชีลด์ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่อย่างที่คิด จะไม่มาพบก็ไม่เสียหายอะไร!
“เอาล่ะ เรื่องราวจบแล้ว ทีนี้มาคุยเรื่องของเจ้าบ้าง คราวนี้เจ้ามาที่นี่ทำไม?” ไมเคิลแองเจโลมองเอริคด้วยสายตาที่เหมือนกำลังพินิจพิเคราะห์
เอริคยกมือแตะหน้าผาก เขาฟังเรื่องราวเพลินจนเกือบลืมจุดประสงค์ที่แท้จริงของตัวเองไปซะได้ “ครั้งนี้ผมมาที่นี่เพื่อถามท่านว่า เกิดอะไรขึ้นกับฮาเวิร์ดและมาเรียกันแน่?”
“เจ้าก็รู้คำตอบอยู่ในใจแล้วไม่ใช่หรือ?”
เอริคได้ยินดังนั้นก็กลืนน้ำลาย “มันเป็นเพราะเรื่องนั้นจริง ๆ หรอครับ?”
“ในช่วงปลายยุค 80 ฮาเวิร์ดเริ่มศึกษาสูตรยาเพิ่มศักยภาพทหาร แต่ตอนนั้นเขาแก่เกินไปแล้ว สมองที่เฉื่อยชาของเขาไม่อาจคำนวณสูตรยาได้สำเร็จ โชคดีที่ท่านเซอร์นิวตันทิ้งสูตรเซรุ่มอินฟินิตี้ไว้ให้ ทำให้ฮาเวิร์ดได้รับแรงบันดาลใจจากมันและปรับปรุงสูตรยา แต่ผลข้างเคียงก็ยังคงรุนแรง”
“อย่างที่คิด!” เอริคยิ้มขมขื่น นี่เป็นคำตอบเดียวที่เขาคาดไว้ตั้งแต่ต้นแล้ว!
ในตอนนั้นเพื่อรักษาชีวิตฮาเวิร์ดและมาเรีย เขาฉีดยาให้คนละครึ่งหลอด แต่เพราะไม่มีพลังงานเพียงพอที่จะกระตุ้นยา พวกเขาจึงเข้าสู่สภาวะจำศีลยาวนานเกือบสิบปี เมื่อพวกเขาฟื้นขึ้นมา เอริคกลับลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท และไม่คิดเลยว่าผลกระทบของยาจะยังตามมาหลอกหลอนเขาในภายหลัง
“สรุปว่าเรื่องนี้ก็เป็นความผิดของผมอีกแล้วสินะ? ฮ่า ๆ แล้วไง? จะให้ผมแบกความผิดอีกสักกี่ครั้ง ผมก็ชินมันแล้วล่ะ!” เอริคยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ มือทั้งสองล้วงกระเป๋าทำท่าเหมือนไม่หวาดหวั่นต่ออะไรทั้งนั้น
“ถ้าข้าจำไม่ผิด เจ้าเคยฉีดยานั่นไปสองหลอดใช่ไหม?” ไมเคิลแองเจโลยิ้มออกมาอย่างลึกลับจนทำเอาเอริคขนลุกไปทั้งตัว
“ผมหาวิธีลบผลข้างเคียงได้แล้ว!” เอริครีบอธิบาย “ผมไม่ได้รับผลกระทบจากยานั่นเลย!”
“จริงหรือ? เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าเจ้าไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย?”
โปรดติดตามตอนต่อไป …
