ตอนที่ 30 สามีของข้าเป็นเจ้านายของท่านหรือ?

ตอนที่ 30 สามีของข้าเป็นเจ้านายของท่านหรือ?

“ท่านอาวุโส...ท่านเรียกข้าว่าอะไรนะ?”

แม้เจียงเหลียนซิน อัจฉริยะอันดับหนึ่งของตระกูลเจียง ผู้ซึ่งผ่านโลกมามากมาย ยังต้องตกตะลึงจนพูดไม่ออกเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้

“นายหญิงเรียกข้าว่าไป๋ฮวนก็พอ อย่าได้เรียกข้าว่าท่านอาวุโสเลย ข้าไม่กล้ารับคำนี้ หากเจ้านายของข้ารู้เข้า เกรงว่าคงไม่ปล่อยข้าไว้แน่” ไป๋ฮวนรีบตอบอย่างร้อนรน

ในฐานะนายหญิงของเจ้านาย ไป๋ฮวนไม่กล้าถือดี แม้ว่าระดับพลังของเจียงเหลียนซินจะอยู่เพียงขอบเขตวิบากกรรมขั้นสอง

ในขณะที่เจียงเหลียนซินตกตะลึง ไป๋ฮวนเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน

เขาในฐานะผู้แข็งแกร่งระดับขอบเขตราชา มองเพียงครั้งเดียวก็เห็นว่าเจียงเหลียนซินไม่ใช่หญิงธรรมดา

“นี่มัน...ร่างวิญญาณหรือกระดูกวิญญาณ”

ความคิดในใจของเขาพลันสั่นสะเทือน แต่ไม่นานก็สงบลง

“ข้าคิดอะไรอยู่? เจ้านายของข้าเป็นเช่นใด ภรรยาของท่านย่อมไม่ธรรมดา”

ถึงอย่างนั้น กระดูกวิญญาณและร่างวิญญาณเช่นนี้ช่างหาได้ยากนัก ในอนาคตนางอาจมีโอกาสทะลุถึงขอบเขตจักรพรรดิ

เมื่อเห็นสมาชิกตระกูลกู้ที่ดูมึนงง รวมถึงเจียงเหลียนซิน ไป๋ฮวนก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้แนะนำตัว

เขาจึงกล่าวขึ้นทันที “ข้าคือข้ารับใช้ของเจ้านาย กู้ฉางชิง ขณะนี้เจ้านายกำลังปิดด่านฝึกฝนอยู่ที่ทะเลใต้หมื่นอสูร ก่อนจะปิดด่าน ท่านได้สั่งให้ข้ากลับมาที่ตระกูลกู้เพื่อดูแลความเรียบร้อย”

“ฉางชิงเป็นเจ้านายของท่านหรือ”

“สามีของข้าเป็นเจ้านายของท่านหรือ”

กู้หยวนและเจียงเหลียนซินกล่าวออกมาพร้อมกันแทบจะในเวลาเดียวกัน

หากเป็นเช่นนี้ คำเรียกนายหญิงคงไม่ได้ผิดแปลกอะไร

แต่สิ่งที่ทำให้คนตกใจคือเหตุใดผู้แข็งแกร่งระดับขอบเขตราชาถึงยอมรับใช้กู้ฉางชิง นี่เขาทำได้อย่างไร?

เจียงเหลียนซินแม้จะรู้อยู่แล้วว่าสามีของนางลึกลับและไม่ธรรมดา แต่ก็ยังรู้สึกประหลาดใจ

นี่คือผู้แข็งแกร่งระดับขอบเขตราชา แม้แต่ในตระกูลเจียงคนในระดับนี้ถือเป็นผู้อาวุโสและเป็นบุคคลระดับสูงสุด

แต่ตอนนี้กลับมาเป็นเพียงข้ารับใช้ของกู้ฉางชิง

เพื่อยืนยันคำพูดของตน ไป๋ฮวนจึงหยิบยันต์บันทึกเสียงที่กู้ฉางชิงมอบให้ขึ้นมา…

เมื่อทุกคนได้ฟังเสียงจากยันต์บันทึกเสียงก็ไม่มีใครสงสัยอีกต่อไป

ความจริงแล้ว ก่อนที่ไป๋ฮวนจะนำยันต์บันทึกเสียงออกมา ผู้นำตระกูลกู้อย่างกู้หยวนและคนอื่น ๆ ก็เริ่มเชื่อไปกว่าครึ่งแล้ว

ด้วยฐานะของผู้แข็งแกร่งระดับขอบเขตราชา หากเขาคิดร้ายต่อคนในตระกูลกู้ ก็คงไม่จำเป็นต้องหลอกลวงอะไร เพราะแม้แต่กึ่งราชาเพียงคนเดียว ทุกคนในตระกูลรวมพลังกันก็ยังไม่อาจต้านทานได้ นับประสาอะไรกับขอบเขตราชาที่แท้จริง

เขาไม่มีเหตุผล และไม่มีแรงจูงใจที่จะทำเช่นนั้น

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา กู้ฉางชิงเดินทางกลับมาถึงเมืองเจียงหลิน

“สามีของข้า ท่านกลับมาแล้ว”

เจียงเหลียนซิน น้ำตาคลอในดวงตาคู่งาม ก่อนจะโผเข้าสู่อ้อมกอดของกู้ฉางชิง

“เหลียนซิน...”

“นายท่าน!”

กู้หยวน บิดาของเขา และไป๋ฮวนก็ออกมาต้อนรับพร้อมกัน

หลังจากนั้น กู้ฉางชิงจึงแยกตัวไปพูดคุยกับบิดาเป็นการส่วนตัว เขาส่งมอบโอสถบางส่วนเพื่อใช้ในการพัฒนาและเสริมสร้างพลังให้กับตระกูล

“นี่คือโอสถเพิ่มพลัง และโอสถเสริมฐาน ทั้งหมดอยู่ในระดับลวดลายศักดิ์สิทธิ์ ส่วนโอสถข้ามเคราะห์นี้ ข้าตั้งใจมอบให้ท่านโดยเฉพาะ” หลังจากส่งมอบโอสถบางส่วนให้กับบิดาแล้ว กู้ฉางชิงหยิบตำราวรยุทธ์ออกมาอีกเล่ม

“นี่คือตำราพื้นฐานของตระกูลกู้ที่ข้าได้ปรับปรุงใหม่ ข้าตั้งชื่อมันว่า ศาสตร์เร้นลับแห่งตระกูลกู้ เป็นวรยุทธ์ระดับจักรพรรดิ ทุกคนในตระกูลสามารถฝึกฝนได้ แต่จงจำไว้ให้ดี ห้ามกล่าวถึงตำรานี้กับคนนอกตระกูลโดยเด็ดขาด”

“โอสถเพิ่มพลังจำนวนมากเช่นนี้ รวมถึงโอสถเสริมฐาน...”

“ตำราระดับจักรพรรดิอย่างนั้นหรือ?”

กู้หยวนตื่นตะลึงจนไม่อาจเอ่ยคำใด

“ข้าเข้าใจแล้ว...ฉางชิง พลังของเจ้าตอนนี้เหนือกว่าข้าไปมาก ตำแหน่งผู้นำตระกูลกู้ เจ้ารับไว้เถิด...”

กู้หยวนไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม แต่ตั้งใจจะยกตำแหน่งผู้นำตระกูลกู้ให้กับกู้ฉางชิง

ภายใต้การนำของกู้ฉางชิง ตระกูลกู้จะต้องเจริญรุ่งเรือง และอาจกลับไปสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง

แต่เมื่อคิดถึงสิ่งเหล่านั้น สีหน้าของกู้หยวนกลับดูเศร้าหมองลง

“ท่านพ่อ ลืมเรื่องนี้ไปเถิด ตำแหน่งผู้นำตระกูลกู้ ข้าไม่ได้สนใจเลย อีกทั้งในอนาคตข้าก็คงไม่ได้อยู่ในตระกูลตลอดเวลา เรื่องการดูแลตระกูล ท่านยังคงจัดการต่อไปเถิด”

กู้ฉางชิงปฏิเสธอย่างเด็ดขาด

เขารู้สึกว่าสิ่งที่เหมาะกับเขายิ่งกว่าคือการเป็นผู้สนับสนุนที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งทำให้เขารู้สึกสบายใจกว่า

“แต่พลังของพ่อ...”

"ใครกันบอกว่าผู้นำตระกูลจำเป็นต้องเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด? ผู้นำตระกูลเจียงใช่เจียงเทียนหวางหรือไม่?" กู้ฉางชิงพูดเพียงคำเดียวก็ทำให้กู้หยวนถึงกับพูดไม่ออก

"ยิ่งไปกว่านั้น ท่านพ่อพลังของท่านจะเพิ่มขึ้นได้อย่างแน่นอน แม้จะต้องพึ่งโอสถ ข้าก็จะทำให้ท่านแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ ในฐานะผู้นำตระกูล พลังที่อ่อนแอเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ โอสถที่ข้ามอบให้ ท่านอย่าได้ประหยัดใช้ หากหมดไป ข้ายังมีให้ท่านอีกมาก"

"รอจนกว่าท่านจะทะลุถึงขอบเขตวิบากกรรมระดับสัมบูรณ์ ข้าจะมอบสิ่งหนึ่งให้ รับรองได้เลยว่าท่านจะผ่านทัณฑ์สวรรค์ขอบเขตราชาได้อย่างง่ายดาย" กู้ฉางชิงกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

"ผ่านทัณฑ์สวรรค์ขอบเขตราชาได้อย่างง่ายดายหรือ? ฉางชิง เจ้าอย่าล้อพ่อเล่น ข้าไม่เคยได้ยินว่ามีโอสถเช่นนี้มาก่อน"

"ท่านพ่อ ท่านรู้หรือไม่ว่าไป๋ฮวนเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เขายังอยู่แค่ระดับกึ่งราชาระดับสัมบูรณ์ หากไม่มีข้า เขาคงไม่มีทางทะลุถึงขอบเขตราชาได้ ข้าช่วยให้เขาแข็งแกร่งขึ้นได้ เช่นเดียวกับที่ข้าจะช่วยท่าน"

กู้หยวนถึงกับตกใจ "อะไรนะ? ท่านผู้อาวุโสไป๋ฮวน เขาทะลุถึงระดับราชาได้เพราะเจ้า?"

ปัจจุบันไป๋ฮวนดำรงตำแหน่งอาวุโสพิเศษในตระกูลกู้

"แน่นอน มิฉะนั้นผู้แข็งแกร่งระดับราชาจะยอมก้มหัวเป็นผู้รับใช้ของข้าได้อย่างไร?"

หลังจากจัดการเรื่องต่าง ๆ เสร็จสิ้น กู้ฉางชิงก็เตรียมตัวกลับออกไป

ก่อนจะไป เขากล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า "ท่านพ่อ เรื่องเหล่านี้อย่าเพิ่งเผยแพร่ไปในตอนนี้ สำหรับตระกูลกู้ในตอนนี้ ความเงียบและการพัฒนาตัวเองอย่างมั่นคงคือหนทางที่ถูกต้อง"

"ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะโดดเด่น รอให้ตระกูลเราแข็งแกร่งอย่างแท้จริงก่อน แล้วค่อยสร้างความตื่นตะลึงให้โลกใบนี้เล็กน้อย"

"วันนั้นจะมาถึงในอีกไม่นาน"

กู้ฉางชิงจากไป แต่คำพูดของเขายังคงก้องอยู่ในใจของกู้หยวน

เมื่อมองแผ่นหลังของกู้ฉางชิงที่ค่อย ๆ ลับตา กู้หยวนถอนหายใจ "ฉางชิง เจ้าเติบโตขึ้นแล้วจริง ๆ"

เมื่อยามค่ำคืนมาเยือน หลังจากไม่ได้พบกันมานาน สามีภรรยาทั้งสองจึงมีเวลาสนิทสนมกัน

หลังเสร็จสิ้น กู้ฉางชิงตรวจสอบร่างกายของเจียงเหลียนซิน พลันขมวดคิ้ว "เหลียนซิน ร่างกายของเจ้า...อ่อนแอมาก"

สถานการณ์ร่างกายของเจียงเหลียนซินในตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก ไม่ใช่เพราะบาดเจ็บ แต่พลังวิญญาณภายในตัวนางดูว่างเปล่า โลหิตและพลังชีวิตขาดแคลน ใบหน้าซีดเผือดราวกับคนป่วยหนัก

แต่นางผู้ที่มีกระดูกศักดิ์สิทธิ์จะป่วยได้อย่างไร?

แม้จะตั้งครรภ์ ร่างกายก็ไม่ควรอ่อนแอถึงเพียงนี้ เพราะกระดูกศักดิ์สิทธิ์ทำให้นางมีร่างกายที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าผู้ฝึกวรยุทธ์หลายคน

"ยิ่งไปกว่านั้น พลังวิญญาณภายในตัวเจ้า..."

กู้ฉางชิงขมวดคิ้วหนักขึ้น เขาใช้จิตวิญญาณตรวจสอบอย่างละเอียด

"พูดถึงเรื่องนี้ ข้าก็สงสัยเช่นกัน" เจียงเหลียนซินกล่าวด้วยความงุนงง

"ช่วงนี้ข้ารู้สึกเหนื่อยล้ามาก ทั้งที่แทบไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรเลย แต่พอถึงเวลากลางคืน กลับรู้สึกหมดแรงราวกับ...ราวกับเพิ่งสู้กับท่านสามีถึงสามร้อยกระบวนท่า"

"แค่กๆ" กู้ฉางชิงถึงกับสำลักด้วยความกระอักกระอ่วน

"พลังวิญญาณในร่างกายหายไปอย่างไร้เหตุผล ข้าบอกเรื่องนี้กับท่านพ่อ ท่านจึงหายาโอสถเพิ่มพลังวิญญาณมาให้ ข้าถึงค่อยดีขึ้นมาบ้าง"

ในตอนนั้น กู้ฉางชิงดึงจิตวิญญาณของตนกลับมาแล้ว

เขาเริ่มเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

"เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าคิดว่าเข้าใจเรื่องนี้แล้ว พลังวิญญาณในร่างกายของเจ้าไม่ได้หายไปโดยไร้เหตุผล แต่ถูก...ดูดซับไป"

"ดูดซับ?" เจียงเหลียนซินถึงกับนิ่งอึ้ง

"ใช่ ผู้ที่ดูดซับพลังวิญญาณของเจ้าไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น...ลูกของเรา"

เจียงเหลียนซินยังคงไม่เข้าใจนัก แต่กู้ฉางชิงรู้ดี

ลูกในท้องของเจียงเหลียนซินไม่ใช่เด็กธรรมดา แต่เป็นเด็กสองคน...ที่เป็นอัจฉริยะสุดยอด โดยเฉพาะลูกสาว!

นางมีร่างศักดิ์สิทธิ์สายฟ้าสีม่วง หนึ่งในร่างศักดิ์สิทธิ์สูงสุดระดับทองคำเก้าขั้น ซึ่งเป็นระดับที่หาได้ยากยิ่ง

สิ่งที่กู้ฉางชิงคาดไม่ถึงก็คือเด็กทั้งสองนี้ยังไม่ทันได้ลืมตาดูโลก แต่กลับเริ่มใช้พลังวิญญาณของมารดาในการฝึกฝนแล้ว

นี่มัน…