บทที่ 561: มหาวิทยาลัยการค้าและเทคโนโลยีน่ะเหรอ? ไร้ค่าชัดๆ
เพราะทุกคนต่างก็เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้ว ผ่านวัยแรกรักมานานแล้ว เรื่องความรักความใคร่ก็พอรู้กันมาบ้าง พอฉีเสวียเฉิงพูดแบบนั้น เพื่อนร่วมห้องทุกคนก็หัวเราะอย่างมีความหมาย พร้อมกับจ้องมองหยูเจียอี้ด้วยสายตาล้อเลียน "มีคำพูดหนึ่งที่ว่าไงนะ? มีงานให้เลขาทำ ไม่มีงานก็... เธอกับลู่อี้หมิงอายุพอๆ กัน แถ...
