บทที่ 478 อ๋าวอวี้เสวี่ย นามแห่งอาจารย์ของข้าและผลแห่งกรรม
สวี่เหยียนลังเลเพียงเล็กน้อย ก่อนจะโบกมือ ส่งพลังจากฝ่ามือพิชิตมังกรที่พันธนาการอยู่บนร่างมังกรแท้จริงเส้นแล้วเส้นเล่ากลับคืน ท้ายที่สุด มังกรทองคำขนาดมหึมาทั้งสิบแปดตัวก็โอบล้อมเขาไว้รอบกาย เมื่อหันกลับไปมองมังกรแท้จริงสีขาวดุจหยกอีกครั้ง ดวงตาสีแดงฉานของนางได้หายไปแล้ว ฟื้นคืนสติปัญญาและความนึกคิ...