ตอนที่แล้วตอนที่ 33 เด็กที่น่าสงสารที่สุด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 35 เหตุการณ์ผิดปกติที่มีการกินคน

ตอนที่ 34 เขียนชะตากรรมใหม่


ทุกคนที่เคยติดต่อกับหว่านชิว ความประทับใจแรกคือหว่านชิวเป็นเด็กโง่ที่หน้าตาดี

แต่ความจริงแล้ว หว่านชิวไม่ใช่คนโง่ เขายังฉลาดกว่าคนส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ

เพียงแต่ว่าเขาประสบกับเหตุการณ์ที่เลวร้ายเกินไปในวัยเด็ก จึงปิดกั้นตัวเองอย่างสิ้นเชิง

ในเกม หว่านชิวถูกฆาตกรโรคจิตเลี้ยงดู อีกฝ่ายใช้ความโหดร้ายต่างๆปล่อยสัตว์ประหลาดที่บิดเบี้ยวและน่ากลัวออกมา

แต่ตอนนี้เกาหมิงตัดสินใจเปลี่ยนตอนจบ เขาจะเขียนชีวิตของหว่านชิวใหม่ด้วยตัวเอง

“โลกแห่งเงามืดเขียนชีวิตของหว่านชิวตามบทที่กำหนดไว้ ถ้าอยากจะเปลี่ยนชะตาชีวิตของเขา คงต้องเดินตามเส้นทางเดียวกับเสวียนเหวิน ต่อสู้กับโลกแห่งเงามืดอย่างต่อเนื่อง”

เกาหมิงหันไปมองหว่านชิว เด็กมัธยมปลายผอมบางคนนี้เกาะกระจกรถไว้ จ้องมองแสงนีออนด้านนอกอย่างเหม่อลอย ราวกับกำลังมองหาบ้านของตัวเองในเมืองที่แปลกตาและคึกคัก

จู้เหมี่ยวเหมี่ยวที่ขับรถอยู่ก็เห็นเหตุการณ์นี้ผ่านกระจกมองหลัง เธอใจดี จึงยอมพาหว่านชิวกลับไปที่สำนักงาน จริงๆแล้วเธอก็เตรียมใจไว้แล้ว ถ้าสำนักงานสอบสวนไม่รับหว่านชิว เธอก็จะให้หว่านชิวอยู่บ้านเธอ เธอก็ไปอยู่ห้องพักเวรที่สำนักงานสืบสวนก็ได้

พระอาทิตย์ตกดิน เกาหมิงถือข้อมูลที่สำนักงานสืบสวนให้มา ไปหลายที่ แต่ก็ไม่เจอผู้กระทำผิดคนอื่นอีก

เนื่องจากต้องพาคนใหม่มาในตอนบ่าย เกาหมิงจึงไม่ได้อยู่ที่ตัวเมืองนาน เขากับจู้เหมี่ยวเหมี่ยวกลับไปที่สำนักงานสืบสวนหลี่ซานก่อนที่ฟ้าจะมืด

“ฉันไม่มีประสบการณ์ในการพาคนใหม่มา เดี๋ยวเธอก็พูดเยอะๆหน่อยแล้วกัน” เกาหมิงผลักภาระนี้ไปให้จู้เหมี่ยวเหมี่ยว

“อย่าเลย ฉันเองก็ยังเป็นมือใหม่เหมือนกัน!” จู้เหมี่ยวเหมี่ยวไม่มีแหวนสีดำ รู้สึกกังวล “หรือว่ารอให้หัวหน้าไป๋กลับมาก่อนดีกว่า”

“ก็ได้”

เมื่อเข้าไปในสำนักงานทีมสืบสวนที่หนึ่ง ทั้งสองคนก็พบว่าความกังวลของพวกเขาไม่จำเป็นเลย

ไม่มีคนใหม่มา มีเพียงเจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนของสำนักงานสืบสวน ยืนรอพวกเขาอยู่ด้วยสีหน้าลำบากใจ

“คนใหม่ล่ะ?” เกาหมิงให้หว่านชิวไปนั่งที่ว่างๆ แล้วเดินไปหาเจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุน

“ไม่รู้ว่าใครไปบอกต่อ บอกว่าทีมสืบสวนที่หนึ่งของเราอัตราการเสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่สูงถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ อัตราการเสียชีวิตของคนใหม่สูงถึงร้อยเปอร์เซ็นต์” เจ้าหน้าที่รู้สึกอายที่จะส่งเอกสารในมือให้

“พูดอะไรบ้าๆ” เกาหมิงชี้ไปที่จู้เหมี่ยวเหมี่ยว “นี่ก็ยังมีชีวิตอยู่คนหนึ่งนี่นา นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่สืบสวนคนอื่นๆก็แค่หลงทางในเหตุการณ์ผิดปกติ ไม่ได้ตาย”

“ตอนนี้ไม่มีคนใหม่ที่อยากจะมาอยู่ทีมสืบสวนที่หนึ่งของเราจริงๆ” เจ้าหน้าที่หัวเราะอย่างขมขื่น แสดงเอกสารในมือให้ดู “สมาชิกสองคนที่วางแผนจะเข้าร่วมทีม ก็เปลี่ยนใจ ไปเข้าร่วมทีมสืบสวนที่สองและสาม เนื่องจากความพิเศษของการสืบสวนเหตุการณ์ผิดปกติ สำนักงานสืบสวนของเราก็ไม่สามารถบังคับให้พวกเขาเปลี่ยนใจได้”

“รอให้หัวหน้าไป๋กลับมา แล้วรายงานให้เขารู้ก็แล้วกัน” เกาหมิงรู้สึกเฉยๆ ไม่ต้องพาคนใหม่มา ก็มีเรื่องให้ทำน้อยลง

“งั้นพวกคุณใครเซ็นชื่อก่อนดี? เพื่อยืนยันหน่อย?” เกาหมิงทำเป็นไม่ได้ยิน ไปนั่งข้างหว่านชิว จู้เหมี่ยวเหมี่ยวก้มหน้าเช็ดขวานดับเพลิงอย่างตั้งใจ ราวกับมือสังหารไร้ความรู้สึก

ถอนหายใจเบาๆ เจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนไม่มีทางเลือก จึงไปขออนุญาตเฉินอวิ๋นเทียนหัวหน้าสำนักงาน

จากการสนทนาสั้นๆ เกาหมิงเข้าใจสถานการณ์ของหว่านชิวโดยคร่าว เด็กคนนี้ปิดกั้นตัวเองอย่างสมบูรณ์ ถ้าอยากปลดปล่อยศักยภาพและความสามารถพิเศษของเขา ก็ต้องทำลายกลไกการป้องกันตนเองของสมองเขา

ในเกม ฆาตกรโรคจิตใช้การทรมานและการกดขี่ เกาหมิงเตรียมจะลองวิธีอื่น

“ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ก็เป็นคนธรรมดาๆไปเถอะ แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน” ในฐานะผู้ออกแบบเกม ไม่มีใครรู้จักหว่านชิวดีไปกว่าเกาหมิงแล้ว

ค่ำลง เกาหมิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรวิดีโอคอลหาเว่ยต้าโหย่ว สตูดิโอเย่เติงสว่างไสว ทุกคนกำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น

“ต้าโหย่ว สตูดิโอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” เกาหมิงตรวจสอบสตูดิโอผ่านวิดีโอคอล ทุกคนไม่รู้เลยว่ามี “ยมทูต” ซ่อนตัวอยู่ข้างๆ

“ความคืบหน้าของเกมเร็วมาก! วันนี้คุณจ้าวผู้ลงทุนก็มา ‘ตรวจสอบ’ ด้วย ถึงแม้ว่าจะมีคนในเน็ตพูดว่าเขาเป็นคนโง่ แต่มีแค่พวกเราเท่านั้นที่รู้ว่าคุณจ้าว ‘มีสายตาที่เฉียบคม’ มากแค่ไหน!” เว่ยต้าโหย่วมีความสุขมาก เขากลับมาสนุกกับการทำเกมอีกครั้ง คุยกับเกาหมิงอย่างสนุกสนาน ไม่รู้เลยว่าเสวียนเหวินยืนอยู่ข้างหลังเขาเงียบๆ

สีหน้าของเกาหมิงก็ดูไม่เป็นธรรมชาติบ้าง “สวัสดี เสวียนเหวิน งานเป็นยังไงบ้าง?”

เสวียนเหวินก้มลงมองหน้าจอโทรศัพท์ คิ้วขมวด “โอ้ พวกคุณยังโทรวิดีโอคอลกันอยู่เหรอ?”

“ต้าโหย่ว ให้โทรศัพท์เสวียนเหวินหน่อย ฉันอยากถามเธอเรื่องบางอย่าง” เกาหมิงไอเบาๆ

“ฉันเข้าใจ” เว่ยต้าโหย่ววางโทรศัพท์ ออกไปเล่นกับแมว

“ร่างกายดีขึ้นบ้างไหม?” เกาหมิงมองเสวียนเหวินที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ในบรรดาอาชญากรในเกม เสวียนเหวินมีสถานการณ์พิเศษที่สุด เพราะคืนนั้นเธอก็เข้าไปในอุโมงค์ด้วย

“ตอนนี้ฉันปรับตัวกับเสียงในหัวได้แล้ว และก็ลิ้มรสอารมณ์ได้แล้ว” ลึกๆในดวงตาของเสวียนเหวิน มีใบหน้าที่แตกสลายมากมายปรากฏขึ้น “ฉันรู้สึกว่า เมื่อฉันได้อารมณ์ที่แตกต่างกันถึงแสนแบบ ทุกอย่างก็จะเปลี่ยนไป”

“งั้นก็คงอีกไม่นานแล้ว”

“แสนแบบเป็นแค่จุดเริ่มต้น ไม่ว่ายังไงฉันก็จะทำเกมของเราต่อไป ไม่ว่าจะต้องเสียอะไรบ้าง ฉันก็จะทำให้คนอื่นๆได้เห็นมัน!” เสียงของเสวียนเหวินอ่อนโยน แต่ดวงตากลับน่ากลัว “ถ้าคนทั้งเมืองรู้เรื่องราวของเรา งั้นเราจะหลุดพ้นจากความตายในความหมายทางกายภาพ และมีชีวิตอยู่ตลอดไปในใจพวกเขาไหม?”

“ลองดูก็ได้ แต่ระวังผู้เล่นเกมคนอื่นๆ เนื่องจากเหตุการณ์ผิดปกติเพิ่มมากขึ้น แน่นอนว่าจะมีคนอื่นๆได้รับรูปถ่าย ถ้าพวกเขาเล่นเกมนั้น พวกเขาน่าจะรู้ว่าเธออยู่ ตอนนั้นเธออยู่กลางแจ้ง พวกเขาอยู่ในที่มืด อาจจะมาทำร้ายเธอ” เกาหมิงกับเสวียนเหวินเป็นหุ้นส่วน เขาไม่อยากให้เสวียนเหวินเจออันตราย

“สบายใจเถอะ” เสวียนเหวินยิ้ม เสียงของเธอก็เบาลง “หลังจากเข้ากันได้ในช่วงสองวันที่ผ่านมา ฉันพบว่าสตูดิโอเย่เติงน่าสนใจมาก ถ้าผู้เล่นคนนั้นกล้ามา พวกเขาก็อาจจะออกไปไม่ได้อีกเลย”

สตูดิโอเย่เติงนอกจากเสวียนเหวินและ “ยมทูต” ที่ฆ่าคนไม่กระพริบตาแล้ว ดูเหมือนว่ายังมีอะไรซ่อนอยู่

เสวียนเหวินไม่ได้พูดในสำนักงาน ดูเหมือนจะไม่สะดวก

เว่ยต้าโหย่วที่กำลังจะรวยก็กลับมาในเวลานี้ แมวอ้วนตัวนั้นเมื่อเห็นเกาหมิงบนหน้าจอ ก็ดิ้นหลุดจากเว่ยต้าโหย่ว กระโดดเข้ามา ใช้เล็บเกาะหน้าจอ ดูเหมือนจะอยากจะเข้าไปหาเกาหมิง

“ดูสิ มันชอบนายจัง” เว่ยต้าโหย่วจับขาหลังของมัน ลากมันไปข้างๆ

แมวอ้วนร้องเสียงดังใส่เกาหมิง ราวกับกำลังตะโกนว่า——เกาหมิง พาฉันไปด้วย!

จากปฏิกิริยาที่ผิดปกติของแมวอ้วน เกาหมิงก็คิดว่าเสวียนเหวินน่าจะค้นพบอะไรบางอย่าง

ท่ามกลางเสียงร้องของแมวอ้วน เกาหมิงวางสาย เขาไม่ได้เป็นอัศวินผู้ช่วยแมว แต่กำลังคิดอยู่เรื่องหนึ่ง “แบบร่างการออกแบบเกมก่อนหน้านี้ของฉันเก็บไว้ที่เย่เติง บางเกมอาจจะกลายพันธุ์ที่นั่นแล้ว?”

เขากำลังคิดอย่างเพลิน ประตูห้องทำงานทีมที่หนึ่งก็ถูกเคาะ เจ้าหน้าที่สืบสวนสองคน ชายและหญิง สวมแหวนสีดำ เดินเข้ามา

“มีแค่พวกคุณสองคนเหรอ?” ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เขามีใบหน้าเหมือนม้า อารมณ์ไม่ดี “ฉันคือหม่าเหลียนหัวหน้าทีมสืบสวนที่สอง นี่คือเฉินปิงหัวหน้าทีมสืบสวนที่สาม หัวหน้าพิจารณาแล้วว่าแกนหลักของทีมที่หนึ่งถูกย้ายไป คนใหม่ก็หายไปหมด ดังนั้นงานลาดตระเวนคืนนี้จึงให้ทีมสืบสวนสองทีมของเราทำ พวกคุณสองคนช่วยเหลือพวกเราก็พอ”

จู้เหมี่ยวเหมี่ยวยืนขึ้นอย่างเต็มใจ แต่เกาหมิงกลับส่ายหัว “คืนนี้ฉันต้องอยู่ที่ตึกหมายเลขสี่ถนนหมินหลง เหตุการณ์ผิดปกตินั้นยังไม่จบ ห้ามปล่อยให้ความกลัวแพร่กระจาย”

หม่าเหลียนไม่คิดว่าเกาหมิงจะปฏิเสธ เขาทำหน้าเคร่งขรึม พูดกับเกาหมิงทีละคำ “ฉันไม่ได้กำลังปรึกษาหารือกับนาย”

เกาหมิงลุกขึ้น จ้องมองหม่าเหลียน “หรือนายคิดว่าฉันกำลังปรึกษากับนายอยู่?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด