บทที่332
ฮันเซน อัลเบิร์ต ได้ยอมรับชะตากรรมของตัวเองในระดับหนึ่งแล้ว แม้ว่าในสายตาของ "เพื่อนร่วมงาน" คนอื่นๆ เขาจะเป็นเพียงมนุษย์หมาป่าที่น่ารังเกียจ ถูกเหยียดหยามเป็นเรื่องปกติ แต่แล้วอย่างไรล่ะ? ชีวิตของเขายังดีกว่ามนุษย์หมาป่าหลายคนที่ไม่สามารถหางานทำได้และต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก เขาไม่มีอะไรให้บ่นอีกแ...