บทที่304
"ฉันดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือ?" เซี่ยจื้อค่อย ๆ เดินออกมาจากเงามืด "มะ...ไม่...ไม่เลย..." ฟิลช์ตอบเสียงสั่น ๆ เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อปีที่แล้ว ตอนที่เขาส่งเซี่ยจื้อไปกักบริเวณในป่าต้องห้าม ตอนนั้นฟิลช์คิดว่าเซี่ยจื้อก็เหมือนพ่อมดแม่มดรุ่นเยาว์ทั่วไป ขี้กลัวและยอมจำนนได้ง่าย เขาเตรียมจะขู่ให้เซี่ยจื้อ...
