บทที่ 315(314) การคาดเดา!

บทที่ 315(314) การคาดเดา!

บทที่ 315(314) การคาดเดา! "กระหายน้ำจัง..." เวยกงจ้านลืมตาขึ้นอย่างมึนงง พึมพำอย่างไม่ได้สติ เด็กหญิงอ้วนใช้ใบไม้ค่อยๆ รองน้ำค้างมาป้อนที่ปากของอีกฝ่าย นางเคยเห็นกวางน้อยบาดเจ็บบนเขา บางครั้งชาวบ้านก็ป้อนน้ำแบบนี้ กลืนน้ำลงไปอึกๆ เวยกงจ้านพยายามลืมตา เห็นสายตากังวลของอาหลี่น้อย ก็ยิ้มบาง "ข้าไม่เป็น...