บทที่ 20 โรงเรียนเวทมนตร์

บทที่ 20 โรงเรียนเวทมนตร์

แม็กซ์ได้ฝึกฝนกับแอนนาเป็นเวลาสองสามวัน ตอนนี้เขาสามารถควบคุมมานาภายในร่างกายได้เหมือนกับคนอื่นๆ ซึ่งทำให้แอนนาและลิลลี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เพราะเป็นการพัฒนาที่รวดเร็วมาก ในขณะเดียวกันพวกเธอก็มีความสุขด้วยเช่นกัน

เอมิลี่ก็มาในช่วงที่พวกเขากำลังฝึกฝนเพื่อให้คำแนะนำบางอย่างแก่เขาด้วย แม็กซ์มีทักษะเพียงพอที่จะต่อสู้กับนักเวทย์มือใหม่ได้อย่างเท่าเทียมกันแล้ว และบางครั้งยังสามารถเอาชนะพวกเขาได้ด้วยพลังมานาที่สูงของเขา

“นายพัฒนาขึ้นเร็วมากเลยนะแม็กซ์ตัวน้อย นายต้องฝึกฝนทุกวันและสะสมประสบการณ์การต่อสู้ให้มากขึ้น หากในอนาคตนายเจอสถานการณ์อันตราย นายควรจะรู้วิธีต่อสู้ มิฉะนั้นชีวิตของนายอาจต้องตายอย่างสูญเปล่า” แอนนาแนะนำ

“เธอหมายความว่ายังไง แอนนา เธอก็ไม่ได้มาฝึกกับฉันอยู่เหรอ ยังไงเธอก็ไม่ยอมให้ฉันเกียจคร้านอยู่แล้วใช่ไหม?” แม้ว่าแอนนาจะเป็นคนอ่อนโยนและร่าเริงโดยธรรมชาติ แต่เธอก็เข้มงวดมากเมื่อต้องฝึกฝน

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอไม่ยอมให้เขาเข้านอนดึกตื่นสายเลยด้วยซ้ำ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาต้องการมาก และเธอยังชี้ให้เห็นข้อผิดพลาดของเขาเป็นระยะๆ จนแม็กซ์รู้สึกว่าเขาจะกลายเป็นซุปเปอร์แมนถ้าฝึกกับเธออย่างนี้ไปเรื่อยๆ

แอนนาอมยิ้ม “โอ้ แม็กซ์ตัวน้อยของฉันยังอยากฝึกกับฉันอยู่งั้นเหรอ?” เธอถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ

แม็กซ์ยิ้มแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาตระหนักดีถึงนิสัยของเธอหลังจากใช้เวลาอยู่กับเธอหลายวัน หากเขาพูดอะไรที่เธอไม่ชอบ เธอก็จะทำหน้าเศร้าทันที ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการ

“นายควรจะรู้ว่าเรามาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของนาย แต่เราไม่ได้ฉลองเพราะมีคนบางคนกล้าเกินไปจนได้รับบาดเจ็บสาหัส” เธอจ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าที่ดูไร้เดียงสาของเธอและพูดต่อว่า “ตอนนี้เราต้องกลับไปที่สถาบัน ดังนั้นน้องชายของฉัน นายจะต้องฝึกฝนด้วยตัวเองแล้ว”

“โอ้!” แม็กซ์อุทานด้วยความประหลาดใจ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าเล็กน้อยที่รู้ว่าเขาจะไม่ได้เจอเธอและเอมิลี่อีกนาน

หลังจากตื่นขึ้นมาในโลกนี้ เขาสนิทกับลิลลี่ แอนนา และเอมิลี่มาก นอกจากสามคนนี้ไม่มีใครสนใจเขาเลย ยกเว้นพ่อของเขา

“เธอจะไปเมื่อไหร่” เขาถาม อารมณ์ของเขาเริ่มเศร้าเล็กน้อย แต่เขากลับมามีสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว

แอนนาสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยและพูดติดตลกว่า "พรุ่งนี้เราจะต้องเดินทางกันแล้ว และต้องใช้เวลาสองสามวันถึงจะไปถึงสถาบัน และเรามีเวลาอีกเพียง 4-5 วันก่อนที่จะถึงวันรายงานตัว อะไรนะ อย่ามาบอกฉันนะว่านายทนแยกทางกับฉันไม่ได้ ถ้านายต้องการ นายสามารถเข้าร่วมสถาบันของฉันได้ แล้วเราจะสามารถใึกฝนด้วยกันได้" เธอส่งสายตาและโอบไหล่เขาอย่างเหย้าแหย่ ซึ่งทำให้มันดูตลกเล็กน้อยเพราะเธอไม่สูงเท่าแม็กซ์

เขารู้ว่าเธอต้องการจะทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น ดังนั้นเขาจึงยิ้มให้เธอและคิดอย่างจริงจังถึงคำพูดธรรมดาๆ ของเธอ

“ฉันจะเข้าร่วมสถาบันของพี่ได้อย่างไร?” เขาถามทันที

แอนนาจ้องมองใบหน้าที่จริงจังของเขาและอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น เธอถอนหายใจ “สถาบันของเรารับสมัครนักเรียนทุก ๆ สองปี และบังเอิญว่าอีกสองเดือนต่อจากนี้ก็จะรับสมัครอีกครั้ง แต่การจะเข้าเรียนในสถาบันของเราไม่ใช่เรื่องง่าย สถาบันคลาวด์ของเราเป็นหนึ่งในห้าสถาบันเวทมนตร์ชั้นนำของอาณาจักรของเรา ดังนั้นข้อกำหนดของสถาบันจึงเข้มงวดอย่างมาก” เธอหยุดชั่วครู่แล้วพูดต่อ

“ประการแรก นายต้องเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาว ไม่เช่นนั้นนายจะไม่สามารถสมัครเข้าร่วมการทดสอบได้ ประการที่สอง และนายต้องมีพรสวรรค์ระดับสองหรือความผูกพันกับมานาเป็นอย่างน้อย หลังจากนั้นนายจะต้องผ่านการทดสอบที่แตกต่างกันในแต่ละครั้ง หากนายสามารถผ่านเงื่อนไขทั้งหมดได้ นายก็สามารถเข้าร่วมสถาบันของเราได้”

“เป็นเช่นนั้นหรือ?” แม็กซ์พยักหน้าและคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“แล้วฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันมีความสัมพันธ์กับมานาระดับไหน?” เขาถามออกมา

แอนนาและลิลลี่มองเขาอย่างแปลก ๆ แต่แอนนาเลือกที่จะตอบเขา "นายขอให้พ่อประเมินให้นายก็ได้" จากนั้นเธอก็เสริมว่า "แต่แม็กซ์ นายก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของนายกับมานาไม่... ค่อยดีเท่าไหร่ไม่ใช่เหรอ?"

แม็กซ์จึงถามอย่างสงสัย “เธออยากจะบอกว่าฉันไม่มีความสัมพันธ์กับมานาเลยใช่มั้ย?”

แอนนาพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ เธอเกรงว่าเขาจะขาดความมั่นใจหากเธอบอกเขาตรงๆ แต่เธอไม่อยากให้เขาต้องเสียใจกับความคาดหวังไปเปล่าๆ

แม็กซ์ไม่ได้รู้สึกแย่ เขาเพียงแต่ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "นั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่ต่อจากนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ไม่งั้นฉันจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะนักเวทย์มือใหม่ได้ยังไงใช่ไหม?"

จู่ๆ ความตระหนักรู้บางอย่างก็เข้ามาครอบงำเธอหลังจากได้ยินคำพูดของเขา

แม้ว่าเธอจะมึนงงกับรอยยิ้มที่สวยงามของเขาอยู่ครู่หนึ่งก็ตาม แต่เขาก็พูดถูกต้อง ก่อนหน้านี้เขาไม่สามารถสะสมมานาภายในร่างกายของเขาได้เลยด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งเท่ากับตอนนี้

นี้หมายความว่าความสัมพันธ์ด้านมานาของเขาคงอาจจะเพิ่มขึ้นก็เป็นได้

ดวงตาของเธอเปล่งประกายสดใสเมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ เธอโดดเข้ามาหาเขาด้วยความตื่นเต้นเหมือนเด็กน้อยและกอดเขาแน่น

“อิอิอิ นายพูดถูกแม็กซ์ตัวน้อย ขอโทษนะที่ฉันคิดไม่ถึง ตอนนี้นายน่าจะมีโอกาสเข้าร่วมสถาบันแล้ว ตราบใดที่นายกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวภายในสองเดือน” เธอหัวเราะคิกคัก แต่หลังจากพูดประโยคสุดท้ายจบ เสียงหัวเราะของเธอก็หยุดลง

เธอมองเขาด้วยความกังวล “แต่แม็กซ์ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวในเวลาอันสั้นเช่นนี้”

เมื่อแม็กซ์เห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนแปลงไปหลายครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะหยิกแก้มเธออย่างรักใคร่ "ไม่เป็นไร ฉันจะหาวิธีทำมันให้ได้"

“อืม…” แอนนามองเขาด้วยความเคืองๆ พร้อมทั้งลูบแก้มที่เจ็บของเธอ

แม็กซ์ไม่ได้กังวลเรื่องการเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวเลย เขาแค่มีกิจกรรมที่น่าสนใจอีกสักสองสามครั้งกับลิลลี่ และเขาก็จะมีมานาเพียงพอที่จะเพิ่มระดับ แต่ปัญหาคือเขาไม่รู้ว่าระบบจะช่วยให้เขาเปลี่ยนมานาให้กลายเป็นของเหลวเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกายของเขาตามมาตรฐานของนักเวทย์ระดับสองดาวอย่างที่ลิลลี่อธิบายให้เขาฟังได้หรือไม่

ในคืนหลังอาหารเย็น แอนนาได้เรียกแม็กซ์และเอมิลี่มาพูดคุยกันสักพัก เนื่องจากเธอต้องการใช้เวลาร่วมกับน้องชายและพี่สาวให้มากขึ้น ก่อนที่จะแยกทางกัน

พวกเขานั่งคุยกันไปพลางดื่มไวน์ไปสองสามแก้ว จนบรรยากาศเริ่มคึกคักขึ้น แอนนาเล่าให้พวกเขาฟังถึงประสบการณ์ในโรงเรียนและเล่าเรื่องตลกให้เอมีลี่ฟังจนต้องหัวเราะออกมา

พวกเขาพูดคุยกันอย่างเป็นกันเองเกี่ยวกับหลายๆ เรื่อง จนแม็กซ์ได้รู้ว่าแม้ว่าเอมิลี่และแอนนาจะไปด้วยกัน แต่พวกเธอก็อยู่คนละโรงเรียน เอมิลี่เรียนอยู่ที่สถานบันซึ่งอยู่ในอันดับที่สองของอาณาจักรทั้งหมด สถานบันนี้ถูกบริหารโดยราชวงศ์ของอาณาจักรพฤกษาเขียว และพวกเขารับเฉพาะนักเรียนที่มีความสามารถอย่างแท้จริงเท่านั้น….

……………………….