บทที่ 19 ต่อสู้จริง!

บทที่ 19 ต่อสู้จริง!

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องฝึกซ้อมที่มีทหารยามและอัศวินจำนวนมากกำลังฝึกซ้อมและประลองฝีมือกัน

“อรุณสวัสดิ์คุณหนู อรุณสวัสดิ์คุณชาย!”

“อรุณสวัสดิ์คุณหนู อรุณสวัสดิ์คุณชาย!”

"อรุณสวัสดิ์คุณหนู…

"อรุณสวัสดิ์…

เมื่อสังเกตเห็นพวกเขาเข้ามา ทหารยามและอัศวินทุกคนก็ทักทายพวกเขา สายตาของพวกเขาที่มองไปยังแอนนาเต็มไปด้วยความเคารพ ซึ่งทำให้แม็กซ์สับสนเล็กน้อย หากเป็นเอมิลี่เขาก็คงเข้าใจ แต่แอนนาเป็นเพียงนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวเท่านั้น

เมื่อคิดเช่นนี้ แม็กซ์ก็ถามลิลลี่ด้วยเสียงกระซิบเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลิลลี่มองเขาเหมือนกับว่าเขาเป็นคนโง่ ซึ่งทำให้เขารู้สึกเขินอายเล็กน้อย

“คุณชาย คุณคงคิดว่าการจะกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลยใช่ไหม” ลิลลี่ถามราวกับว่าเธอรู้คำตอบของเขาอยู่แล้ว

“อืม...!” แม็กซ์พยักหน้า

ลิลลี่ส่ายหัวแล้วพูดต่อ “แต่ในความเป็นจริง..มันยากมาก โดยเฉพาะสำหรับชาวบ้านอย่างฉันและองครักษ์และอัศวินเหล่านี้ซึ่งไม่มีทรัพยากรหรือสถานะใดๆ ที่จะเข้าเรียนในสถาบันที่มีชื่อเสียงเพื่อเรียนรู้เวทมนตร์ แม้แต่สำหรับขุนนาง ก็ค่อนข้างยากที่จะกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวหากไม่มีทรัพยากรอันมีค่ามากมาย คำแนะนำที่ถูกต้อง และที่สำคัญที่สุดคือพรสวรรค์”

"คุณสามารถกลายเป็นผู้ใช้เวทย์มนตร์มือใหม่ได้อย่างง่ายดายผ่านการทำสมาธิหรือการฝึกฝนพิเศษบางอย่างเพื่อสะสมมานาหรือการกินยาล้ำค่าบางอย่างที่มีมานาสูงในระยะเวลาที่นานขึ้น เนื่องจากคุณต้องมีมานาเพียง 100 หน่วยเท่านั้น ซึ่งร่างกายมนุษย์สามารถบรรจุได้อย่างง่ายดาย..

..แต่เพื่อที่จะกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาว คุณจะต้องไม่เพียงแค่สะสมมานา 500 หน่วยไว้ในร่างกายเท่านั้น ซึ่งเป็นงานที่ยากเนื่องจากร่างกายมนุษย์ไม่มีความสามารถนี้ ดังนั้นคุณจะต้องบีบอัดมานาให้เพียงพอที่จะทำให้มันเป็นของเหลว และในรูปแบบปกตินั้นหากใครพยายามสะสมมานาไว้ในร่างกาย พวกมันก็จะระเบิดออกมา

..เมื่อมานากลายเป็นของเหลวแล้ว คุณต้องทำให้มันไหลเข้าไปในร่างกายอย่างมีระมัดระวังเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกาย เพื่อให้ร่างกายสามารถบรรจุมานาได้มากขึ้น

..นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนจึงยังคงเป็นผู้ใช้เวทมนตร์มือใหม่ไปตลอดชีวิต และนั่นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมผู้คนถึงเคารพผู้ที่สามารถกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งดาวได้ และที่สำคัญคือในช่วงวัยยี่สิบต้นๆ ซึ่งบ่งบอกถึงพรสวรรค์ของคนๆ นั้นอย่างมาก” หลังจากได้ยินเช่นนี้ เขาก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจ

‘กระบวนการเดียวกันนี้ใช้ได้กับฉันหรือเปล่านะ’ แม็กซ์คิดอย่างสงสัย

ท้ายที่สุดแล้ว เขามีระบบความใคร่ที่ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นได้ แต่เขาไม่รู้ว่ามันจะช่วยให้เขาทำกระบวนการดังกล่าวได้หรือไม่ หรือเขาจะต้องทำมันด้วยตัวเอง

“แม็กซ์ นายบอกว่าสามารถต่อสู้กับนักเวทย์มือใหม่ได้ใช่ไหม? งั้นเรามาประลองกันสักหน่อยดีกว่า เพื่อที่ฉันจะได้เห็นว่านายใช้ทักษะของนายได้อย่างมีประสิทธิภาพแค่ไหน และประเมินการควบคุมมานาของนาย เพื่อที่ฉันจะได้แนะนำนายได้อย่างเหมาะสม” แอนนาพูดขึ้นซึ่งทำให้เขาฟื้นจากอาการมึนงง

“ฉันไม่คิดว่ามันจำเป็น เพราะฉันไม่สามารถควบคุมมานาได้เลย และฉันต้องพยายามมากทีเดียวเพื่อรวบรวมมานาไว้บนฝ่ามือเมื่อฉันสาธิตให้ดูเมื่อวานนี้” แม็กซ์ยิ้มอย่างขมขื่น

“โอ้... แม็กซ์ นายรู้วิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการรับรู้และควบคุมมานาไหม?” แอนนาถามออกมา เธอมีสีหน้าแตกต่างไปจากทัศนคติเด็กๆ และร่าเริงแจ่มใสตามปกติของเธออย่างสิ้นเชิง

“ไม่” แม็กซ์ตอบโดยไม่ลังเล เพราะเขาไม่รู้เลย

“มันคือการต่อสู้ จงต่อสู้ไปพร้อมกับใช้มานาอย่างมีสติและแม่นยำ ไม่สำคัญหรอกว่านายจะใช้มานาอย่างไร ไม่ว่าจะในคาถาหรืออาวุธ ฯลฯ เมื่อนายต่อสู้ การควบคุมของนายจะค่อยๆ ดีขึ้น และเมื่อนายมีมานาจำกัด นายก็จะเรียนรู้วิธีใช้มานาอย่างมีประสิทธิภาพ” เธอตอบในขณะที่โบกหมัดเล็กๆ ของเธอไปรอบ ๆ

“เป็นอย่างนั้นจริงหรือ?” แม็กซ์ครุ่นคิดและพบว่าเหตุผลของเธอถูกต้อง ไม่ว่าเขาอยากเรียนรู้สิ่งใด วิธีที่เร็วที่สุดคือลองทำด้วยตนเองเพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าเขากำลังทำผิดพลาดตรงไหน

“เอาล่ะ งั้นฉันไปหาคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมก่อนก็แล้วกัน” แม็กซ์พยักหน้าและกำลังจะหันไปทางอัศวิน แต่แอนนาก็คว้ามือเขาไว้

“นายไม่จำเป็นต้องมองหาใคร ฉันจะสู้กับนายเอง” เธอส่งสายตาล้อเลียนเขา

“เธอไม่ใช่นักเวทย์ระดับหนึ่งดาวเหรอ?” แม็กซ์ถามเธออย่างระแวดระวัง ด้วยนิสัยขี้เล่นของเธอ เธออาจทำเขาบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการ

แอนนาเบ้ปากสีชมพูเล็กๆ ของเธอ “แล้วไงล่ะ ฉันจะระวังไม่ให้นายเจ็บ นายไม่เชื่อฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เมื่อเห็นพฤติกรรมของเธอ เขาก็ถอนหายใจและพยักหน้า “โอเค”

“เย้! นี่คือแม็กซ์ตัวน้อยของฉัน” เธอดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที

แม็กซ์มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วคิดในใจว่า 'ถ้าเทียบกับเธอแล้ว ฉันตัวเล็กจริงๆ นะ โดยเฉพาะในบางที่ แอ็กๆ!'

“ก่อนอื่นเลย พยายามรู้สึกถึงมานาในร่างกายของนายตลอดเวลา และเมื่อนายเริ่มโจมตี ให้ใช้มานาเพื่อเพิ่มความเร็วโดยโฟกัสที่เท้าหรือหมัดของนายแล้วส่งต่อไปที่อาวุธเพื่อให้การโจมตีรุนแรงขึ้น และสิ่งสำคัญคือ...” แอนนาอธิบายอย่างช้าๆ ว่าเขาต้องทำอะไรและควรคำนึงถึงอะไร

“เอาล่ะ อธิบายพอแค่นี้ก่อน มาสู้กันเถอะ” เธอโบกมือเรียกให้เขาเดินเข้ามา

“อืม..”

แม็กซ์สูดหายใจเข้าลึกๆ ขณะที่สัมผัสได้ถึงมานาที่ไหลเวียนอยู่ภายในตัวเขา เขาพยายามรวบรวมมานาไว้ใต้เท้าของเขาและพุ่งเข้าหาเธอ

'เอ๊ะ'

เขาเกิดความประหลาดใจในหัวของเขา การใช้มานาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาทำให้เขาต้องโฟกัสกับมันตลอดเวลาซึ่งทำให้เขารู้สึกปวดหัว แต่ในทางกลับกันเขาก็เร็วขึ้นเกือบสองเท่าจากปกติ

'มันมหัศจรรย์จริงๆ' เขาคิดและโฟกัสมานาไปที่หมัดของเขาพร้อมกันซึ่งทำให้เขารู้สึกเวียนหัว เขาชกหมัดไปที่หน้าอกของเธอ หมัดของเขาดูทรงพลังมาก แต่แอนนาหลบเลี่ยงอย่างนุ่มนวลและหลบได้อย่างง่ายดาย เนื่องจากความเร็วที่รวดเร็วและแรงเฉื่อยจากการชกหมัดของเขา เขาจึงหยุดตัวเองไม่ได้และกระแทกพื้นอย่างแรง โชคดีที่พื้นไม่ได้ถูกฉาบปูน ไม่เช่นนั้นเขาอาจสูญเสียฟันไปสองสามซี่ก็เป็นได้

"อิอิ~"

แอนนาหัวเราะออกมาอย่างดัง และผู้คุมบางคนที่หยุดดูการต่อสู้ของพวกเขาก็หัวเราะเบาๆ เพื่อไม่ให้ใครได้ยิน

แม็กซ์คายดินออกมาแล้วลุกขึ้นจากพื้น สีหน้าของเขาดูจริงจังมาก

“ฮ่าๆๆ แม็กซ์ นายต้องทำความคุ้นเคยกับความเร็วและพลังที่นายมีหลังจากใช้มานาเสียก่อน ไม่เช่นนั้นนายจะไม่สามารถใช้พลังได้อย่างเหมาะสม” แอนนาแนะนำหลังจากเห็นสีหน้าของเขา

หลังจากนั้น พวกเขาก็ต่อสู้กันต่อ จนกระทั่งแม็กซ์หายใจไม่ออกและล้มลงไปบนพื้น แต่เขากลับมีรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจบนใบหน้า เพราะเขาเริ่มคุ้นเคยกับมานาและเริ่มใช้มานาได้อย่างคล่องแคล่วมากขึ้นแล้ว….

………………………..