บทที่ 145 : จงพาสิ่งนั้นไปช่วยเหลือสรรพชีวิตเถิด
ต้นถันฮวาแม่งอกทะลุพื้นดินขึ้นมา แผ่กิ่งก้านสาขาอันใหญ่โตและหนาแน่น ใบไม้นับไม่ถ้วนงอกออกมาอย่างรวดเร็ว ปกคลุมทั่วทั้งว่านจี้หลิน ครอบคลุมพื้นที่รัศมีหมื่นหลี่ ลำต้นใหญ่ราวกับภูเขายักษ์ ใบหน้ามนุษย์ที่น่าสะพรึงกลัวงอกออกมาจากลำต้นของต้นถันฮวาแม่ มีเพียงใบหน้าเท่านั้น มันแสดงรอยยิ้มโลภมากและโหดร้าย ท...
