บทที่ 95 เพราะแข็งแกร่งเกินไป เลยถูกเข้าใจผิดว่าเป็นบรรพจารย์
"ขอได้โปรดดูแลความปลอดภัยของตัวเองด้วยเถอะ นายน้อย!” ก่อนจากไป ปราชญ์ค่ายกลผู้ชราผู้หนึ่งอดไม่ได้ที่จะเตือนด้วยความห่วงใย เขาเป็นคนหนึ่งที่เคยอุ้มเฉินมู่ตั้งแต่ยังเล็กและถือว่าได้เห็นเขาเติบโตขึ้นมา ชายชราไม่มีลูกหลานเป็นของตัวเอง อีกทั้งเฉินมู่ยังเป็นเด็กฉลาดปากหวานและรู้จักนึกถึงผู้อื่น ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้สัมผัสความอบอุ่นของการมีหลาน จึงดูแลเฉินมู่อย่างใกล้ชิด
