บทที่ 74 แพ้หลี่หานอีกแล้ว

บทที่ 74 แพ้หลี่หานอีกแล้ว

หลังจากส่งผลงานไปแล้ว ก็ได้แต่รอผลด้วยความกระวนกระวายใจเล็กน้อย

แม้จะรู้สึกกังวล แต่ทั้งตัวก็ผ่อนคลายลง

ในวงการมีการพูดคุยกัน

"ได้ยินว่าทุกคนส่งผลงานกันหมดแล้ว น่าจะมีผลเร็วๆ นี้ สุดท้ายผลงานของใครจะได้รับเลือกนะ?"

"พูดยาก แต่แน่นอนว่าไม่ใช่ผลงานของหลี่หานที่ส่งเป็นคนแรกแน่"

"การกระทำของหลี่หานจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจ แต่สำหรับพวกเรามันเป็นเรื่องดี จากบท 'ชมห่าน' ก็เห็นได้ว่าเขามีพรสวรรค์ด้านกวีนิพนธ์จริงๆ ถ้าทุ่มเทสร้างสรรค์ผลงาน เขาจะเป็นคู่แข่งของพวกเรา"

"พูดได้ถูกต้อง การมีคู่แข่งน้อยลงหนึ่งคนก็ดีแล้ว"

"..."

ในกลุ่มของหลิวเซียงเจี๋ย นักเขียนวรรณกรรมเด็กหลายคนก็กำลังพูดคุยกัน

"ใกล้จะมีผลแล้ว ตอนนี้ผมสงสัยจริงๆ ว่าบทกวีของหลี่หานครั้งนี้จะเป็นอย่างไร?"

"เดี๋ยวก็ได้เห็นแล้ว ถึงแม้ครั้งนี้จะไม่ประกาศผลและผลงานของแต่ละคนต่อสาธารณะ แต่พวกเราที่เข้าร่วมก็จะได้เห็น ตอนนั้นผมจะแชร์ผลงานของหลี่หานให้ดู"

"ดี หวังว่าผลงานของพวกคุณจะดีกว่าของเขา ฮ่าๆๆ!"

"ถึงจะไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้ในครั้งนี้ แต่เมื่อเขาทำแบบนี้แล้ว ผลงานของพวกเราชนะเขาก็ไม่มีปัญหา"

"น่าตื่นเต้นมาก!"

"..."

ที่กรมการศึกษาขั้นพื้นฐานแห่งชาติ

หลังจากวิเคราะห์และหารือกันอย่างละเอียด รวมทั้งรับฟังข้อเสนอแนะจากคนอื่นๆ ในกระทรวงศึกษาธิการแล้ว กัวเสวียผิง รองอธิบดี และอธิบดีหยวน ทั้งสามคนก็ได้ตัดสินใจขั้นสุดท้าย

"สงสารชาวนา" ของหลี่หานได้รับเลือก

การตัดสินใจครั้งนี้ไม่ยาก เพราะทุกคนเลือก "สงสารชาวนา" เป็นอันดับหนึ่ง

บทกวีของคนอื่นก็มีหลายบทที่ดีมาก แต่สุดท้ายก็ยังสู้ "สงสารชาวนา" ไม่ได้

กัวเสวียผิงพูดกับหลิวอวี่ว่า "เสี่ยวหลิว คุณแจ้งผลไปได้เลย กรมการศึกษาขั้นพื้นฐานของเราขอขอบคุณนักเขียนทุกท่านที่สนับสนุนงานครั้งนี้"

"ครับ ท่านผู้อำนวยการ" หลิวอวี่ตอบรับ

ผลครั้งนี้จะยังไม่ประกาศต่อสาธารณะในตอนนี้ แต่จะรอจนกว่าโฆษณาเพื่อสังคมจะออกอากาศ

"สงสารชาวนา" จะเปิดตัวครั้งแรกในโฆษณาเพื่อสังคม ไม่สามารถเปิดเผยก่อนได้

แต่ต้องแจ้งผลให้นักเขียนที่เข้าร่วมทุกคนทราบโดยเร็ว ไม่เพียงแต่ผล แต่ผลงานของทุกคนก็จะถูกแชร์ด้วย

นักเขียนทุกคนต่างรอผล พวกเขาต่างพอใจกับผลงานของตัวเองในครั้งนี้

แม้ว่าเวลาพูดคุยกับคนอื่น มักจะถ่อมตัวบอกว่าครั้งนี้แค่ร่วมสนุกเท่านั้น

แต่ในใจต่างคิดว่าผลงานของตนมีโอกาสได้รับเลือกมาก

พวกเขารอ

และพวกเขาก็ไม่ต้องรอนาน ทุกคนได้รับอีเมลจากกรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน

ในอีเมล กรมการศึกษาขั้นพื้นฐานแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ ขอบคุณทุกคนสำหรับการสร้างสรรค์ครั้งนี้ พูดมากมาย

นักเขียนทุกคนที่อ่านรู้สึกพอใจ

สุดท้ายประกาศผลการคัดเลือก: "สงสารชาวนา" โดยหลี่หาน

หืม?

เฮ้ย!

อะไรกัน?

ไม่น่าเป็นไปได้นะ?

ทำไมถึงเป็นผลงานของหลี่หาน?

หลี่หานทำแบบนี้ แต่ผลงานกลับได้รับเลือก?

แม้จะไม่ใช่ผลงานของตัวเอง แต่ก็ไม่ควรเป็นผลงานของหลี่หานสิ

ทุกคนรู้สึกประหลาดใจ ไม่อยากเชื่อ และไม่เข้าใจ

ถ้าหลี่หานทำเหมือนพวกเขา ขัดเกลาผลงานอย่างพิถีพิถัน ก็คงไม่เป็นไร แต่หลี่หานกลับไม่ทำ ใช้เวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ส่งผลงาน การกระทำแบบนี้ดูยังไงก็ไม่เหมือนผลงานที่ผ่านการขัดเกลาอย่างพิถีพิถัน

ยังดีที่พวกเขาสามารถดูผลงานของหลี่หานครั้งนี้ได้ ลองดูก่อนว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่?

เปิดไฟล์แนบดู ผลงานแรกคือผลงานของหลี่หาน

"สงสารชาวนา..."

เพียงแค่แวบเดียวก็สามารถอ่านบท "สงสารชาวนา" จบ

อ่านจบแล้วใจก็สะท้าน จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์อีกรอบ

หลังจากอ่านจบ ทุกคนต่างเงียบไป

เงียบไปนาน จากนั้นก็ถอนหายใจ

บางทีการเลือกของกรมการศึกษาขั้นพื้นฐานครั้งนี้อาจจะถูกต้อง

ไม่มีใครอยากยอมรับ ไม่อยากรับ แต่ดูเหมือนจะต้องยอมรับ

บทกวีนี้เรียบง่ายมาก แต่ความหมายลึกซึ้งที่แฝงอยู่ไม่ธรรมดาเลย!

การเขียนบทกวีที่มีความหมายลึกซึ้งไม่ยาก

การเขียนบทกวีที่เรียบง่ายมากก็ไม่ยาก

สิ่งที่ยากคือ ต้องทั้งเรียบง่ายมากและมีความหมายลึกซึ้งมาก

"สงสารชาวนา" ทำได้สมบูรณ์แบบในจุดนี้

และบท "สงสารชาวนา" นี้แพร่กระจายได้ง่ายมาก เมื่อเปิดเผย คงจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น

สิ่งเหล่านี้ชัดเจนว่าเป็นเหตุผลที่ "สงสารชาวนา" ได้รับเลือก

นักเขียนหลายคนถอนหายใจเบาๆ บทกวีนี้อาจจะไม่ได้ผ่านการขัดเกลาอย่างละเอียด

แต่มันไม่จำเป็นต้องขัดเกลา มันสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว

น่าแปลกที่หลี่หานจะทำแบบนี้ ส่งผลงานอย่างรีบร้อนหลังจากเพียงไม่กี่ชั่วโมง

ที่แท้ เขาไม่ได้หยิ่งผยอง แต่เขามั่นใจจริงๆ

พรสวรรค์ด้านกวีนิพนธ์ของหลี่หาน อาจจะสูงมากจริงๆ

เมื่อคิดถึงจุดนี้ นักเขียนหลายคนที่เชี่ยวชาญด้านกวีนิพนธ์ ต่างรู้สึกปะปนไปหมด

ในกลุ่มของหลิวเซียงเจี๋ย

รวมถึงหลิวเซียงเจี๋ยและคนที่ไม่ได้เข้าร่วมการประกวดบทกวีครั้งนี้ ต่างรอให้คนที่เข้าร่วมบอกผลและแชร์บทกวีของหลี่หานในครั้งนี้

เมื่อไม่นานมานี้ คนที่เข้าร่วมบอกว่ากรมการศึกษาขั้นพื้นฐานส่งอีเมลมา น่าจะมีผลแล้ว

คนที่ไม่ได้เข้าร่วมดีใจ ให้คนที่เข้าร่วมดูแล้วรีบบอกผลและบทกวีของหลี่หานทันที

แต่ผ่านไปพักใหญ่แล้ว คนเหล่านั้นก็ยังไม่มีการตอบสนอง

เกิดอะไรขึ้น? ดูผลไม่ต้องใช้เวลานานขนาดนี้นี่?

แม้ว่าผลงานของตัวเองจะไม่ได้รับเลือก น่าเสียดาย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเงียบนานขนาดนี้นี่?

เพราะว่าทุกคนต่างเตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะไม่ได้รับเลือก มีผู้เข้าร่วมมากมาย เลือกแค่หนึ่ง ผลงานของตัวเองไม่ได้รับเลือกเป็นเรื่องที่มีโอกาสสูง

ทำไมถึงเงียบนานขนาดนี้?

คนที่ไม่ได้เข้าร่วมไม่เข้าใจ เร่งในกลุ่มให้คนที่เข้าร่วมรีบโผล่มา พวกเขาหลายคนรออยู่

ในที่สุด ก็มีคนโผล่มา

พอโผล่มา คนที่ไม่ได้เข้าร่วมก็เงียบไปเร็ว

"เฮ้อ! ครั้งนี้พวกเราแพ้หลี่หานอีกแล้ว แพ้กันทั้งหมด"

"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงบอกว่าแพ้ทั้งหมด? ครั้งนี้ไม่ได้จัดอันดับสุดท้าย แม้ว่าคุณจะรู้สึกว่าผลงานของตัวเองสู้ผลงานของหลี่หานไม่ได้ แต่ก็ไม่สามารถบอกว่าทุกคนสู้ผลงานของหลี่หานไม่ได้นี่?"

"เพราะว่า กรมการศึกษาขั้นพื้นฐานเลือกผลงานของหลี่หาน"

"ถึงจะเป็นอย่างนั้น...หืม? เดี๋ยวก่อน เกิดอะไรขึ้น? เลือกผลงานของหลี่หานเหรอ? เฮ้ย! เป็นไปได้ยังไง? แ9ต่การกระทำของหลี่หานครั้งนี้..."

"เฮ้อ! เขาทำแบบนั้นแต่ก็ยังชนะพวกเราทุกคน"

"จริงๆ เหรอที่เลือกผลงานของหลี่หาน?"

"จริง"

"ไม่ได้ดูผิดใช่ไหม?"

"ไม่ได้ผิด"

"เป็นไปไม่ได้นะ"

"เฮ้อ! นี่คือผลงานของหลี่หานครั้งนี้ พวกคุณดูเองเถอะ"

"ดี แชร์มาให้พวกเราดู พวกเราไม่เชื่อจริงๆ"

เร็วๆ นี้ ผลงานถูกแชร์ในกลุ่ม

รวมถึงหลิวเซียงเจี๋ยและคนที่ไม่ได้เข้าร่วมทุกคนก็ได้เห็น

จากนั้น พวกเขาก็เงียบไป

(จบบท)