บทที่ 333: มุ่งหน้าสู่เมืองหลวง ไร้ซึ่งความหวาดกลัว

บทที่ 333: มุ่งหน้าสู่เมืองหลวง ไร้ซึ่งความหวาดกลัว

ในขณะที่เฉินเผิงกำลังสงสัยและแทบจะทนไม่ไหวที่จะถามออกมา ท่านเฒ่าจ้าวจื้อหลงพลันหายใจหนักๆ พลางเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าร้อนรน ราวกับสูญเสียความนิ่งสงบที่สมกับการเป็นแม่ทัพใหญ่ไปหมดสิ้น "เจ้าว่าอะไรนะ? ท่านผู้บัญชาการเลี้ยงปลามังกรให้เจ้ากินหนึ่งตัว!" เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เฉินเผิงก็สังเกตเห็นว่าเรื่องราวอาจจ...