บทที่ 325 ตะลึงพรึงเพริด!
สะพานรุ้งเส้นหนึ่งทอประกายระยิบระยับจนตาพร่า ทอดยาวข้ามผืนน้ำกว้างใหญ่ไพศาลดุจสายรุ้งที่พาดผ่านท้องฟ้า เมฆหมอกหนาทึบล้อมรอบสะพาน ห่อหุ้มดั่งม่านแห่งความลึกลับ แสงอาทิตย์สาดส่องกระทบสะพานรุ้ง หักเหเป็นประกายระยับตาหลากสีสันงดงามเกินบรรยาย ปลายด้านหนึ่งของสะพานตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าผู้คน ส่วนอีกด้...
