บทที่ 25 เฒ่าเฉินถึงกับตะลึง ตกลงรับคำขอของดีอัน!

"ง่ายมาก จากตรงนี้ถึงประตูเมือง ใครถึงก่อนคนนั้นชนะ!"

ดีอันกอดอก พูดพร้อมรอยยิ้มเย็นชา

เขามีทักษะที่สามารถเพิ่มความเร็วการเคลื่อนที่ได้ 20% ในระยะเวลาสั้นๆ

ก่อนหน้านี้ไม่ทันได้ใช้ คราวนี้ต้องให้คนแก่คนนี้ได้เห็นดีเห็นชั่วกันไป ให้รู้ถึงความแตกต่างระหว่างกันเสียที!

ตำนานของเขา ดีอัน จะต้องดำเนินต่อไป!

"ได้ แต่รอฉันแป๊บนึง"

เฉินเป่ยซวนเดินกลับไปที่ร้านขายของชำเมื่อครู่ ใช้เงินเก็บที่มีซื้อขวดยาหลายขวดเก็บไว้ในกระเป๋า

เมื่อต้องไปถึงประตูเมือง เขาไม่อยากต้องเสียเวลาวนกลับมา จึงซื้อเตรียมไว้เลย

เมื่อเตรียมพร้อมแล้ว เขาพยักหน้าให้ดีอันอย่างสบายๆ บ่งบอกว่าพร้อมเริ่มได้ทุกเมื่อ

"เริ่ม!"

ดีอันสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง พุ่งออกไปทันทีที่พูดจบ!

เฉินเป่ยซวนเห็นดังนั้นก็ส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม

"ให้สัญญาณเองแล้วยังปล่อยตัวก่อน ช่างไม่มีน้ำใจนักกีฬาเอาเสียเลย"

พูดกับตัวเองพลางก้าวเท้า แต่การเคลื่อนไหวก็ไม่ช้า ก้าวเดียวก็ไปได้หลายเมตร

ทั้งสองคน หนึ่งวิ่งสุดกำลัง ทุ่มเทเต็มที่

อีกคนก้าวอย่างสบายๆ อาศัยแค่ค่าสถานะ

เฉินเป่ยซวนก้าวเท้าราวกับกำลังเลื่อนไถลในอวกาศ แต่ความเร็วกลับพุ่งทะยาน

ภาพที่ดูขัดแย้งกับความเป็นจริงนี้กลับเกิดขึ้นจริง ไม่นานก็ไล่ทันดีอันที่อยู่ข้างหน้า

ดีอันเห็นดังนั้นก็เร่งความเร็วทันที เปิดใช้ทักษะแอคทีฟเพื่อทิ้งระยะห่าง

เสียงลมหวีดหวิวดังผ่านข้างหู เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจ

"จะตามทันฉันน่ะ ไม่ง่ายอย่างที่คิ... เฮ้ย อะไรกัน!"

รอยยิ้มบนใบหน้าเขาแข็งค้างทันที ได้แต่จ้องมองเฒ่าเฉินวิ่งแซงผ่านไปข้างๆ

ที่น่าโมโหที่สุดคือ อีกฝ่ายยังเดินก้มๆ เงยๆ พร้อมสายตาที่มีความนัยลึกซึ้ง!

แม้ไม่พูดอะไร แต่ความเยาะเย้ยนั้นชัดเจนเหลือเกิน

"อ๊าาา!!!!"

ดีอันทนสายตานั้นไม่ได้ ตะโกนพลางเร่งความเร็วสุดกำลัง!

เส้นเลือดที่หน้าผากและลำคอปูดโปน หน้าแดงก่ำ

แต่ถึงจะวิ่งจนรองเท้าจะพังก็ไล่ไม่ทันอีกฝ่าย

เฉินเป่ยซวนเห็นดังนั้นก็หาวพลางพูดเรียบๆ: "ฉันไปรอที่ประตูนะ รีบหน่อยล่ะ"

พูดจบ เขาก็ก้าวเท้าเลื่อนไถลหายไปข้างหน้าเร็วดั่งสายฟ้า...

ดีอันเห็นภาพนั้น ก็เข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างทั้งสองในทันที หยุดกะทันหัน

มองนิ้วเท้าทั้งห้าที่โผล่พ้นรองเท้า หัวใจเขาปวดร้าว

"ฮือๆๆ รองเท้าคู่ใหม่ของฉัน..."

......

ระหว่างที่เฉินเป่ยซวนยืนรออยู่ที่ประตู เขาหยิบป้ายปลาคู่แห่งความอลวนออกมาจากกระเป๋า

"หวังว่าจะไม่ยากเกินไป..."

เขาสูดหายใจลึก เลือกใช้มัน!

[ติ๊ง! คุณใช้ไอเทมเปลี่ยนอาชีพ [ป้ายปลาคู่แห่งความอลวน] สำเร็จ เปิดเควสต์เปลี่ยนอาชีพ [พิสูจน์ตัวตน]!]

[พิสูจน์ตัวตน]: เควสต์เปลี่ยนอาชีพ

เงื่อนไขเควสต์ 1: สังหารมอนสเตอร์ที่มีเลเวลสูงกว่าตัวเอง 5 เลเวลขึ้นไป จำนวน 50 ตัว โดยลำพัง

เงื่อนไขเควสต์ 2: ผ่านดันเจี้ยนระดับ 10 ขึ้นไปหนึ่งครั้งโดยลำพัง

เงื่อนไขเควสต์ 3: สังหารบอสฝ่ายแสงสว่างระดับทองแดงขึ้นไปหนึ่งตัวโดยลำพัง

เงื่อนไขเควสต์ 4: สังหารบอสฝ่ายความมืดระดับทองแดงขึ้นไปหนึ่งตัวโดยลำพัง

——————

อ่านเควสต์จบ เฉินเป่ยซวนถึงกับชา

"นี่มันเควสต์ที่มนุษย์จะทำได้เหรอ?"

เงื่อนไข 1 ถือว่าง่ายที่สุดในบรรดาทั้งหมด แต่นั่นก็เฉพาะสำหรับเขา

สำหรับคนอื่น ก็เป็นเควสต์ที่เป็นไปไม่ได้เหมือนกัน

ไม่เปลี่ยนอาชีพก็เลเวลอัพไม่ได้ เลเวลอัพไม่ได้ พลังก็ถูกจำกัด

พลังถูกจำกัด แล้วจะทำเควสต์เปลี่ยนอาชีพได้ยังไง!

มันเป็นวงจรอุบาทว์ชัดๆ

"ดีที่ค่าสถานะของฉันแรงผิดมนุษย์ ไม่งั้นคงไม่มีโอกาสทำสำเร็จ..."

เฉินเป่ยซวนหรี่ตา พึมพำ

ในตอนนั้น

ดีอันเดินมาถึงด้วยท่าทางหดหู่ ยื่นหนังสือทักษะให้เขา

[ติ๊ง! คุณทำเควสต์ลับระดับ C [การแข่งขัน] สำเร็จ ได้รับหนังสือทักษะ [ว่องไวดั่งสายลม]!]

เฉินเป่ยซวนเห็นสภาพเขาแล้ว เข้าใจว่าการแพ้ครั้งนี้ส่งผลกระทบไม่น้อย

คิดครู่หนึ่ง เขาจึงไม่พูดอะไรกระทบกระเทือนจิตใจ

แต่ก้มหน้าเลือกใช้หนังสือทักษะในมือ

[คุณได้เรียนรู้ทักษะพาสซีฟ [ว่องไวดั่งสายลม]!]

[ว่องไวดั่งสายลม] ★

คำอธิบาย: เพิ่มความเร็วการเคลื่อนที่ 20% วิ่งเต็มกำลังจะเพิ่มความชำนาญ ทักษะพาสซีฟทำงานอัตโนมัติ

——————

ความเร็วในการเคลื่อนที่สูง สามารถเคลื่อนที่หลบหลีกได้ดีขึ้น เป็นทักษะระดับยอดเยี่ยม

เงื่อนไขการทริกเกอร์เควสต์ลับนั้นเข้มงวด

ถ้าครั้งแรกเขาไม่ได้ไล่ตามดีอัน ก็คงไม่ได้ทริกเกอร์เควสต์การแข่งขัน

และดูจากสภาพของดีอัน อาจจะเป็นเควสต์ลับครั้งเดียว ไม่มีที่ไหนอีก

"จิตใจเธอสลายแล้วเหรอ?"

"หา? หมายความว่าไง..." ดีอันทำหน้างงงวย

"...ไม่มีอะไร"

เฉินเป่ยซวนเบะปาก สมกับเป็นการเล่นมุกข้ามภพที่ไม่มีใครเข้าใจ

"พอแล้วล่ะ เด็กน้อย การแข่งขันจบแล้ว ฉันก็ต้องไปละ"

"รอก่อนครับคุณตา ท่าน...ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ?"

ดีอันรั้งเขาไว้กะทันหัน ดวงตาที่เคยมุ่งมั่น บัดนี้กลับฉายแววอ้อนวอน

คุณตาท่านนี้เคลื่อนที่เร็วขนาดนี้ พลังคงแข็งแกร่งมาก บางทีอาจจะช่วยเขาได้

ในขณะเดียวกัน เฉินเป่ยซวนได้รับการแจ้งเตือนเควสต์

[ติ๊ง! ดีอันมอบเควสต์ลับระดับ B [ช่วยเหลือเพื่อน] ให้คุณ จะรับหรือไม่?]

เฉินเป่ยซวนชะงัก เป็นเควสต์ลับอีกแล้ว

เด็กคนนี้คงมีเควสต์ลับแบบต่อเนื่องติดตัวสินะ?

เควสต์แบบนี้มักจะยิ่งทำไปความยากก็ยิ่งเพิ่ม รางวัลก็ยิ่งมากตาม

ถ้าไม่ขัดกับเควสต์เปลี่ยนอาชีพของตัวเอง ก็ไม่ควรปล่อยผ่านไป

คิดแล้ว เขาจึงเปิดดูรายละเอียดเควสต์

[ช่วยเหลือเพื่อน]: เควสต์ลับระดับ B

เนื้อหาเควสต์: ไคย่าเพื่อนของดีอันถูกโจรจับตัวไป หวังว่าคุณจะช่วยช่วยเหลือ พิกัด xx, xx

ข้อกำหนดเควสต์: ช่วยเหลือไคย่าที่ถูกคุมขัง

รางวัลเควสต์: เหรียญทอง +20

——————

"20 เหรียญทอง!?"

เฉินเป่ยซวนตกใจอย่างแท้จริง

ไม่นึกว่าเด็กคนนี้จะรวยขนาดนี้!

พิกัดอยู่นอกเมือง ระยะทางไกลพอสมควร คาดว่าต้องใช้เวลาวิ่งครึ่งชั่วโมง

ดูจากแผนที่ บริเวณนั้นเป็นพื้นที่มอนสเตอร์เลเวล 15

ตรงกับเงื่อนไขมอนสเตอร์ที่สูงกว่า 5 เลเวล พอดีกับเงื่อนไข 1 ของเควสต์เปลี่ยนอาชีพ

"ได้ ฉันจะช่วย ไม่ควรรอช้า ออกเดินทางกันเลย"

"ขอบคุณมากครับ! ผมไปด้วยนะครับ!"

ดีอันดีใจสุดๆ ความหดหู่จากการพ่ายแพ้เมื่อครู่หายไปหมดสิ้น

ไม่เสียเวลา ทั้งสองออกเดินทางทันที

ระหว่างการเดินทาง เฉินเป่ยซวนได้รู้เรื่องราวทั้งหมดจากปากของดีอัน

เขากับไคย่าเติบโตมาด้วยกันในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำงานรับจ้างวิ่งเอกสารในมหานครแห่งแสงสว่าง ชีวิตก็พอประทังไปได้

แต่เมื่อครึ่งปีก่อน พวกเขารับงานใหญ่ ขนส่งหินจำนวนหนึ่งไปยังหมู่บ้านเฟิงสือที่อยู่ห่างไกล

แม้ระยะทางจะไกล แต่ค่าจ้างสูงมาก ทั้งสองจึงรับงานโดยไม่ลังเล

แต่เมื่อใกล้จะถึงหมู่บ้าน กลับถูกโจรโจมตีกะทันหัน

ไคย่าและสินค้าถูกจับไป พวกโจรตั้งใจปล่อยเขาไป ให้ไปหาเงิน 500 เหรียญทองมาไถ่คน

ในช่วงนี้ เขาหาคนไปช่วยหลายคน แต่ท้ายที่สุดก็ไม่มีข่าวคราว

นี่คือเหตุผลที่ทำให้เขาต้องมาเป็นขโมย

เฉินเป่ยซวนฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ครุ่นคิด

"รู้สึกว่ามีอะไรไม่ค่อยถูกต้อง..."

เขายังหาข้อสรุปไม่ได้ จึงต้องค่อยๆ ดูสถานการณ์ไป

ผ่านการเดินทางอันยาวนาน ในที่สุดทั้งสองก็มาถึงจุดหมาย

(จบบท)