บทที่ 180 ต่อสู้กับหมีดำกลายพันธุ์สองตัวเพียงลำพัง!

"ซูยี่ กินข้าวเที่ยงได้แล้ว"

หลิงเยว่เดินมาข้างๆ ซูยี่ พูดเบาๆ อย่างอ่อนโยน

ซูยี่นั่งขัดสมาธิอยู่บนก้อนหินนี้คนเดียวมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ดูเหมือนกำลังดูดซับพลังงานจากลูกแก้วสมอง

ความจริงแล้วซูยี่กำลังดูดซับฤทธิ์ของยาเพิ่มพลังเลือด กลัวจะก่อปัญหาที่ไม่จำเป็น เขาจึงแยกตัวมาที่นี่คนเดียว

ยาเพิ่มพลังเลือดถูกดูดซับเกือบหมดแล้ว กินข้าวเที่ยงเสร็จ ซูยี่ก็จะใช้ยาเม็ดใหม่ได้

ยาเพิ่มพลังจิต ยาที่สามารถเพิ่มพลังจิต

ซูยี่มีอยู่สองเม็ด ตั้งใจจะกินพร้อมกัน

เมื่อกลับมา ซูยี่พบว่าคนที่บาดเจ็บเล็กน้อยหลายคนฟื้นตัวแล้ว

ช่วงนี้ ลู่หนิงรักษาคนไปอีกหลายคน

ยิ่งใช้พลังก็ยิ่งแข็งแกร่ง ซูยี่จึงไม่ได้เตือนให้ลู่หนิงพัก

พลังรักษาของเธอยิ่งแข็งแกร่ง ก็ยิ่งเป็นประโยชน์ต่อกองทัพเจ็ดสังหาร

ขณะที่ทุกคนกำลังกินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์และดื่มน้ำซุป พี่น้องตระกูลโม่ได้แต่กินซาลาเปาเท่านั้น

เพราะน้ำซุปเข้มข้นมาก จึงไม่กล้าให้พวกเธอกิน ถึงอย่างไรคนที่ไม่ใช่นักรบพลังพิเศษก็ทนน้ำซุปและเนื้อของสัตว์กลายพันธุ์ขั้นสองไม่ได้

ถ้ากิน กลับจะยุ่งยาก

ดังนั้น พวกเขาจึงได้แต่กินอาหารที่พกมาเอง

ซูยี่มีขนมขบเคี้ยวบ้าง จึงหยิบของแห้งที่มีบรรจุภัณฑ์มาให้พวกเขา

หลังกินข้าวเที่ยงแล้ว ซูยี่และคนอื่นๆ ก็นำเลือดและซากของสัตว์กลายพันธุ์ออกมา ใช้มันล่อสัตว์กลายพันธุ์ให้มาหาเอง

เพราะถ้าต้องออกไปตาม ก็ต้องใช้แรงกายแรงใจและกำลังคนจำนวนมาก

เมื่อคนกระจายกัน ถ้าเจอสัตว์กลายพันธุ์ขั้นสองระดับสูงสุดหรือขั้นสาม ก็จะอันตรายมาก

การนั่งรอให้สัตว์กลายพันธุ์มาหาเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด

ก่อนหน้านี้หลิงเยว่และคนอื่นๆ ก็ใช้วิธีนี้ แต่ใช้เลือดคน ซูยี่เคยเก็บถุงพลาสมาจากโรงพยาบาลในเขต

พิสูจน์แล้วว่าได้ผลดีมาก ถึงขนาดดึงดูดหมาป่ายักษ์ขั้นสามมาได้

โม่หลี่และโม่ฉี่ไม่ได้เข้าไปในห้องควบคุม เพราะพวกเธออยากดูว่ากองทัพเจ็ดสังหารต่อสู้อย่างไร

พวกเธอปีนขึ้นไปบนไหล่ของชุดเกราะหุ่นยนต์ ยืนอยู่ข้างบนจะได้เห็นชัดกว่า

"มาแล้ว"

ซูยี่เห็นเงาบางอย่างเคลื่อนไหวแต่ไกล จึงเตือนทุกคน

ทุกคนชักอาวุธออกมาทันที เตรียมพร้อมรับมือ

อาวุธของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นดาบพิชิตอสูร มีเพียงไม่กี่คนที่ใช้อาวุธอื่น

ผ่านไปไม่กี่นาที โม่หลี่และโม่ฉี่ก็เห็นเงาของสัตว์กลายพันธุ์ เป็นหมีดำตัวใหญ่สองตัว คาดว่าสูงสามสี่เมตร ดูน่ากลัวมาก

เมื่อพวกมันเข้าใกล้ ทุกคนรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนเบาๆ บนพื้นที่เกิดจากการวิ่งของพวกมัน

สีหน้าของโม่หลี่และโม่ฉี่ไม่ค่อยดี เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นสัตว์กลายพันธุ์ที่น่ากลัวขนาดนี้มาก่อน

สัตว์กลายพันธุ์ขนาดยักษ์แบบนี้ พวกเขากังวลว่าซูยี่และคนอื่นๆ จะรับมือไหว

แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจคือ นักรบกองทัพเจ็ดสังหารด้านล่างไม่มีใครหันหลังวิ่งหนี ทุกคนยืนอยู่ที่เดิม ราวกับไม่กลัวหมีดำกลายพันธุ์ที่กำลังเข้ามาเลย

"สองสัตว์นี่ตัวไม่เล็กเลย ไม่รู้อุ้งเท้าของพวกมันจะอร่อยไหมนะ" ซูยี่ไม่มีท่าทีจะถอย เขาคาดว่าหมีดำกลายพันธุ์สองตัวนี้อย่างมากก็แค่ขั้นสาม

เขาที่ขึ้นขั้นสามแล้ว การรับมือกับขั้นสามไม่ใช่เรื่องยากแล้ว

แม้จะมีสองตัว ซูยี่ก็รับมือได้อย่างสบาย ไม่จำเป็นต้องพาทุกคนหลบหนี

"น่าจะอร่อยนะ ถึงอย่างไรสัตว์กลายพันธุ์ก็อร่อยเป็นพิเศษ" หลิงเยว่ยิ้มน้อยๆ เผยรอยยิ้มอย่างมีความสุข

ก่อนหน้านี้พวกเขากินสัตว์แบบนี้ไม่ได้ เพราะเป็นสัตว์คุ้มครอง

ตอนนี้แค่คุณฆ่ามันได้ คุณก็กินได้ตามใจ ไม่มีใครมาดูแล

ซูยี่กำหอกราชันย์ผู้พิชิต ชี้ไปที่หมีดำกลายพันธุ์ แล้วพุ่งเข้าไปโจมตีทันที

"อย่าขยับ รอคำสั่งจากซูยี่"

หลิงเยว่เห็นบางคนจะพุ่งออกไป จึงห้ามไว้ทันที

สัตว์กลายพันธุ์สองตัวนี้ดูใหญ่มาก แต่อาจไม่ถึงขั้นสาม

บางที อาจแค่ขั้นสองระดับสูงสุด

ถ้าไม่ได้ขึ้นขั้นสาม พลังก็จะต่างจากซูยี่มาก

"เขาจะขึ้นคนเดียวเหรอ?" โม่หลี่ตาโต ไม่อยากเชื่อว่าซูยี่จะสู้กับสัตว์ยักษ์กลายพันธุ์สองตัวคนเดียว

ความจริงพิสูจน์ว่า ซูยี่ขึ้นไปคนเดียวจริงๆ

นักรบกองทัพเจ็ดสังหารต่างจ้องมองซูยี่ อยากดูว่าเขาต่อสู้อย่างไร

หมีดำกลายพันธุ์สองตัวเห็นซูยี่พุ่งเข้ามา ราวกับรู้สึกว่าถูกดูถูก จึงคำรามใส่ซูยี่ แล้วเร่งความเร็วพุ่งเข้าใส่

ทันใดนั้น ทุกคนก็เห็นซูยี่วิ่งลอยอยู่กลางอากาศ

"นี่...นี่มหัศจรรย์เกินไปแล้ว เขา เขาทำได้ยังไง?" โม่ฉี่ทึ่งในความสามารถของซูยี่จนต้องคุกเข่าลง

เพราะความสามารถนี้เกินจินตนาการของเขามาก

"วิชาควบคุมลมของซูยี่แข็งแกร่งขนาดนี้แล้วเหรอ?" แม้แต่หลู่หรานก็ตาโต ตกใจมาก

"แม่ทัพเจ๋งมาก ไร้เทียมทาน!"

ชินลี่เป็นคนตะโกนนำ แล้วคนอื่นๆ ในกองทัพเจ็ดสังหารก็ตะโกนตาม

เพราะความสามารถของซูยี่น่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ โชว์ให้พวกเขาเห็นอย่างชัดเจน

มีเพียงหลิงเยว่ที่ยิ้มน้อยๆ เพราะเธอเป็นคนแรกที่ได้เห็นความสามารถแบบนี้ของซูยี่

"ตูม!"

ซูยี่ออกแรงอย่างแรงกลางอากาศ พุ่งหอกใส่หัวของหมีดำกลายพันธุ์ตัวหนึ่ง

หมีดำกลายพันธุ์ป้องกันหนึ่งครั้ง รับการโจมตีของซูยี่ไว้ได้

แต่แขนข้างหนึ่งของมันถูกซูยี่ทำให้หักทันที

พลังการต่อสู้ของนักรบพลังพิเศษขั้นสามแข็งแกร่งขนาดนี้

"โฮก!"

หมีดำกลายพันธุ์คำรามด้วยความเจ็บปวด

อีกตัวกระโดดสูง พุ่งเข้างับซูยี่

"ระวัง!"

โม่หลี่ตะโกนเตือนด้วยความตื่นตระหนก

แต่เธอกลับพบว่าหมีดำกลายพันธุ์ตัวนั้นราวกับชนเข้ากับบางสิ่ง ร่างเสียสมดุล ร่วงลงพื้น

ตามด้วยซูยี่ที่พลิกตัวลง ถีบขาหนึ่งที เพิ่มทั้งความเร็วและพลัง

"โครม"

หอกของซูยี่พุ่งลงมาจากฟ้า แทงใส่หมีดำกลายพันธุ์ที่ล้มอยู่บนพื้น

หมีดำกลายพันธุ์หลบไม่ทัน โดนซูยี่แทงเข้าที่ลำตัว

แต่ร่างของหมีดำกลายพันธุ์แข็งแกร่งเกินไป ซูยี่แทงเข้าไปได้แค่สิบกว่าเซนติเมตร ก็ไม่สามารถแทงเข้าไปได้อีกแม้แต่ครึ่งเซนติเมตร

หมีดำกลายพันธุ์ที่ถูกซูยี่ทำให้แขนหักรีบพุ่งเข้าใส่ซูยี่ ใช้อุ้งเท้าฟาดโล่อากาศของซูยี่ไม่หยุด

"สมกับเป็นยักษ์ใหญ่ขนาดนี้ พละกำลังแรงจริงๆ"

ซูยี่ดึงหอกของตัวเองออก กวัดแกว่งตีเข้าที่ขาของหมีดำกลายพันธุ์ ทำให้มันล้มลง

พอตัวหนึ่งล้ม อีกตัวก็พุ่งเข้ามาทันที ไม่ให้ซูยี่มีโอกาสพักเลย

แต่พวกมันไม่สามารถเอาชนะซูยี่ได้เลย กลับถูกซูยี่ทำให้บาดเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า

แม้แต่โม่หลี่และโม่ฉี่ก็มองออกว่าซูยี่เหนือกว่าอย่างชัดเจน หมีดำสองตัวนั้นไม่มีทางทำร้ายซูยี่ได้

สุดท้าย คงจะถูกซูยี่เล่นงานจนตายอย่างแน่นอน

ชะตากรรมของพวกมันดูเหมือนถูกกำหนดไว้แล้ว

ขณะที่ทุกคนคิดว่าเรื่องจะเป็นไปแบบนั้น จู่ๆ สถานการณ์ก็พลิกกลับ

(จบบท)