Chapter 32: ไอ้หนุ่มคลั่งรัก(อ่านฟรี 30-12-2024)

Chapter 32: ไอ้หนุ่มคลั่งรัก

หลังจากเอาชนะสตีเวนได้แล้ว แกรี่ก็จดจ่ออยู่กับสิ่งหนึ่งอย่างเต็มที่ นั่นคือระบบของเขา มากเสียจนเขาไม่รู้เลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นรอบตัวเขาในขณะนั้น ว่าผู้เข้าแข่งขันคนอื่นจ้องมองเขาด้วยความชื่นชมและความเป็นศัตรู และอารมณ์ที่ปะปนกันบนใบหน้าของมิสเตอร์ฟาง

เมื่อถึงเลเวล 2 เขาได้ใช้คะแนนสถานะลงในค่าEnergyของเขา โดยเพิ่มค่านี้จะได้ 10 แต้ม ตอนนี้ เขากำลังคิดอย่างรอบคอบว่าจะเพิ่มคะแนนต่อไปในหมวดใด

'การเพิ่มค่าสถานะลงในค่าStrengthดูเหมือนจะเป็นการเสียเปล่า ถ้าฉันสามารถเพิ่มค่านี้ได้โดยไปที่ยิม ฉันยังต้องตรวจสอบว่าการโดนตีเป็นวิธีที่ใช้ได้จริงในการเพิ่มEnduranceหรือไม่ และฉันยังไม่รู้เลยว่าจะเพิ่มDexterityด้วยตนเองได้อย่างไร อย่างไรก็ตาม ฉันแน่ใจว่ามีวิธีอื่นๆ อยู่ ในทางกลับกัน ฉันสงสัยว่าฉันจะเพิ่มEnergyหรือHPได้ด้วยตัวเองหรือไม่ ดังนั้นฉันควรเลือกอันไหนดี'

'การเพิ่มค่าHPเพิ่มอีก 10 แต้มอาจไม่ใช่ความคิดที่แย่ การมี HP 0 ไม่ใช่เรื่องดี ดังนั้นฉันควรหลีกเลี่ยงไม่ให้มันต่ำขนาดนั้น แต่ดูเหมือนว่าEnergyจะมีประโยชน์มากเกินไป ไม่เพียงแต่ใช้ในการรักษาเท่านั้น แต่ในอนาคต ฉันน่าจะเข้าถึงทักษะอื่นๆ เช่น Charging Heartได้มากขึ้น ด้วยพลังงานที่มากมาย ฉันจึงสามารถใช้ทักษะเหล่านี้ได้บ่อยขึ้น'

เมื่อแกรี่กลับมาสู่ปัจจุบัน เขาสังเกตเห็นว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ตรงข้ามเขาโดยสวมชุดป้องกันประเภทเดียวกับสตีเวนและเขา เขามองเพียงแวบเดียว ก่อนจะกลับไปที่หน้าจอสถานะของเขา แต่เขาเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวคนนั้นอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

"เดี๋ยวก่อน คุณ คุณ คุณ คุณ..." แกรี่พึมพำเหมือนคนโง่ ชี้ไปที่เธอด้วยนิ้วของเขา แต่ไม่สามารถพูดประโยคของเขาให้จบได้

"นายมาที่นี่เพื่อหาเรื่องทะเลาะใช่ไหม อย่ามาบอกฉันว่านายพอแล้วจากการแข่งครั้งนั้น นายแทบไม่ได้ทำอะไรเลย!" ซินพูดขณะที่เธอยกมือขึ้นและโบกมือให้แกรี่เข้าหาเธอ

เป็นสิ่งที่ผู้ชมเคยเห็นแต่ในหนังละครเท่านั้น หากพวกเขาพยายามทำอย่างนั้น คนส่วนใหญ่คงจะต้องตายด้วยความเขินอายในใจ อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุผลบางประการ วิธีที่ซินพูดและการกระทำของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ ทำให้การกระทำของเธอดูเป็นธรรมชาติจนไม่มีใครกล้าที่จะพูดแซะ

แกรี่เริ่มมองไปที่มิสเตอร์ฟาง หวังว่าเขาจะเข้ามาและบอกเธอให้ถอยออกจากการต่อสู้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาเพิ่งเอาชนะสตีเวนได้อย่างง่ายดาย ซึ่งครูก็มั่นใจในตัวเขามาก อย่างไรก็ตาม เขาเพียงแค่ยืนข้างๆ ดูแลสตีเวนที่ดูเหมือนจะเพิ่งฟื้นตัว

'เขาจะยอมให้การต่อสู้นี้เกิดขึ้นจริงเหรอ แต่... เธอเป็นผู้หญิง!' แกรี่คิด มันไม่ใช่ว่าเขาคิดว่าผู้หญิงอ่อนแอหรืออะไรทำนองนั้น แต่ถึงแม้แกรี่จะตัวเล็กกว่า แต่ซินก็มีรูปร่างเล็กกว่าเขา ยิ่งไปกว่านั้น เขายังรู้ว่าเขามีข้อได้เปรียบที่ไม่เป็นธรรม เมื่อใช้Charging Heart เขามีพละกำลังเท่ากับคนที่ตัวใหญ่กว่าเขาสองเท่า

ที่สำคัญที่สุด คนสุดท้ายที่แกรี่อยากจะต่อย... คือคนที่เขาแอบชอบ

'บ้าเอ้ย ฉันไม่ยอมให้แกรี่สู้ต่อหรอก ถ้าเธอจับเขาล็อกได้และเอาหัวมาแนบหน้าอกเธอ... ผู้ชายคนนั้นจะต้องหันกลับมาทันที!' ทอมกังวลและคิดหาทางออกให้เพื่อนของเขา

"ขอโทษที ฉันแค่กลัวว่าอาจจะทำร้ายเธอ ฉันรู้ว่ามันอาจจะดูโบราณไปหน่อย แต่ฉันไม่คิดว่าจะต่อยเธอจริงๆ" แกรี่ขอโทษในขณะที่พยายามโค้งคำนับ เด็กหนุ่มไม่ได้ทำอย่างนี้เพราะเคารพ เขาแค่ต้องการปกปิดใบหน้าของเขา ซึ่งเขาเกรงว่าจะแดงก่ำ

"ฮ่า!" มิสเตอร์ฟางหัวเราะเสียงดัง “หนุ่มน้อย เกราะหนาๆ นี่นายจะไม่ทำร้ายใครหรอก สมมติว่านายจะจัดการคุณโคลฟได้สำเร็จ แต่ฉันก็บอกได้เลยว่านายเคยสู้ข้างนอกมาบ้างแล้ว แต่ในศิลปะการต่อสู้ นายไม่ควรเลือกปฏิบัติกับคู่ต่อสู้ นายไม่มีทางรู้หรอกว่าคนที่ถืออาวุธจะอันตรายแค่ไหน แม้ว่าอาวุธนั้นจะเป็นร่างกายของนายเองก็ตาม”

แกรี่เข้าใจสิ่งที่คุณฟางพูด และเขาไม่เคยมีเจตนาจะเลือกปฏิบัติกับใครเลย บ้าเอ้ย ถ้าผู้หญิงไล่ตามเขาด้วยมีดหรือฆ่าคนในครอบครัวของเขา เขาก็เป็นผู้ที่เชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ในความเท่าเทียมทางเพศอย่างแท้จริง มันเป็นเพียงแค่… ทุกครั้งที่เขามองผู้หญิงคนนี้โดยเฉพาะ หัวใจของเขาจะเต้นแรง… ซึ่งในกรณีของเขาอาจนำไปสู่ผลที่ร้ายแรงกว่าการที่เขากางเต็นท์เสียอีก

“ไม่มีทางที่เขาจะสู้ได้!” ทอมประกาศขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน ทุกคนมองไปที่เขา สับสนว่าทำไมเขาถึงเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย “ซิน เขาสู้เธอไม่ได้เพราะว่า...เพราะว่า...เขาชอบคุณ!”

ทอมแทบจะตะโกนออกมาในช่วงสุดท้าย ทั้งห้องเงียบสนิท รวมถึงซินเองด้วย

'ทอม แกกำลังทำอะไรอยู่วะ? ทำไมแกถึงสารภาพกับเธอแทนฉัน!' แกรี่กรีดร้องในใจด้วยความไร้สาระนี้ ในขณะเดียวกันก็หวังว่าพื้นดินจะเปิดออกและกลืนเขาเข้าไปทั้งตัว เช่นเดียวกับคนอื่นๆ เขาพูดไม่ออก และสิ่งเดียวที่เขาเห็นคือระบบที่แสดงคืออัตราการเต้นของหัวใจของเขา ซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างอันตรายใกล้ระดับ 150 BPM

'ด้วยอัตรานี้ ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ Charging Heart เลย'

"โอ้... เป็นแบบนั้นเหรอ" ในที่สุดซินก็ทำลายความเงียบในขณะที่เธอวางมือบนคางของเธอ “ฉันรู้สึกเป็นเกียรติ… ฉันเดาเอานะ ตอนนี้ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าจะรู้สึกยังไงดี ฉันเพิ่งย้ายมาที่นี่ ดังนั้นสิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับคุณก็คือผลงานของคุณระหว่างฝึกซ้อมรักบี้และตอนที่คุณต่อสู้กับสตีเวน โอ้ และทะเลแห่งความเจ็บป่วยสีแดงเล็กๆ ที่คุณสร้างขึ้น”

แกรี่กำหมัดแน่นและต้องการวิ่งหนีจากสถานการณ์ทั้งหมดนี้ หากเขารู้ว่ามันจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากขนาดนี้ เขาคงไม่เคยท้าทายสโมสรโง่ๆ แห่งนี้เลย อย่างน้อยเขาก็รู้สึกดีใจเล็กน้อยที่เธอไม่ได้ปฏิเสธเขาโดยตรง… แม้ว่าเขาจะไม่พลาดความจริงที่ว่าเธอไม่ได้ยอมรับความรู้สึกที่เขามีต่อเธอเช่นกัน

“ฉันขอโทษ ฉันทำไม่ได้จริงๆ…” แกรี่พึมพำขณะที่เขาเริ่มถอดหมวกป้องกันออก โดยยังคงมองพื้นอยู่ อายเกินกว่าจะเงยหน้าขึ้นมอง

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซินก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ไม่มากเท่ากับมิสเตอร์ฟาง แกรี่เป็นคนเริ่มการต่อสู้เล็กๆ น้อยๆ นี้ แต่ตอนนี้เขากำลังจะยอมแพ้แล้วเหรอ? ในขณะที่ครูยังคงหาเหตุผลให้เขาอยู่ต่อ ซินก็เพิ่งคิดแผนขึ้นมา

“เดี๋ยวนะ!” ซินตะโกนออกมา “ที่เพื่อนเธอพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? ว่าเธอชอบฉันเหรอ?”

แกรี่ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะตอบคำถามนี้ยังไงดี เช่นเดียวกับที่ซินบอก พวกเขารู้จักกันไม่นาน… หรือรู้จักกันจริงๆ ก็ไม่ได้

“ใช่… ขอโทษนะที่คนอย่างฉันชอบเธอ” ในที่สุดแกรี่ก็ตอบ เขารวบรวมความกล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมอง

“เราลองไปเดทกันไหม” ซินเสนอ “ฉันสัญญาไม่ได้หรอกว่าจะเป็นแฟนกัน แต่ถ้าเธอเอาชนะฉันได้ เราก็ได้ออกไปเดทกันสักครั้ง เธอว่าไง”

“ฮะ!” ทุกคนในห้องโถงต่างงุนงง ซินเป็นสาวสวย ดังนั้นสมาชิกชมรมคาราเต้บางคนจึงพยายามขอเธอออกเดทเมื่อเธอเข้าร่วม เธอปฏิเสธทันทีทั้งหมด ยกเว้นหนึ่งคน เมื่อสตีเวนลองเสี่ยงโชค ซินบอกเขาว่าเธอจะพิจารณาก่อนที่จะขอแมตช์กับเขา ไม่น่าแปลกใจที่เหตุการณ์นั้นได้ตอกย้ำตำแหน่งที่แข็งแกร่งเป็นอันดับสองของเขา

“ฉันจะออกไปกับคนที่แข็งแรงกว่าฉันเท่านั้น” ซินประกาศด้วยรอยยิ้มกว้าง

[ได้รับภารกิจใหม่]

[ชนะเพื่อเดท!]

[สาวในฝันของคุณท้าให้คุณต่อสู้

เตะเธอออกไปและให้เธอเข้าสู่ในอ้อมแขนของคุณ ไอ้หนุ่มนักรัก!]

[รางวัลภารกิจ: เพิ่มเลเวลทันที (+ เดท!)]

'ระบบนี้มันมีปัญหาอะไรวะเนี่ย?' แกรี่คิด