บทที่ 92 : คนบ้านนอกก็มีความสุขแค่นี้แหละ
วันรุ่งขึ้น แม่ของเย่าตงตื่นมาหุงข้าวตั้งแต่เช้ามืด เห็นกระสอบในกองฟืน พอเห็นว่าเป็นจักจั่นก็บ่นเบาๆ "กินอิ่มเกินไป อายุ 25 แล้วยังทำตัวเหมือนเด็ก ทำงานยังไม่เหนื่อยพออีกหรือ?" บ่นสองสามคำพอหายหงุดหงิด พอฟ้าสว่างก็หาเวลาล้างจักจั่นพวกนั้นให้สะอาด เตรียมจะทอดตอนเที่ยงไว้ให้หลานๆ กินกับข้าว เด็กๆ ที่ต...