บทที่ 351 จิตแห่งเต๋าเข้าสู่ความสงบ สวรรค์ประทานพร!
ณ ช่วงเวลานี้ ท่ามกลางลำแสงทองฟ้าผ่าสูงร้อยจั้ง กู้ซิวดูราวกับปลาที่กระโจนในน้ำ หรือเหยี่ยวที่โบยบินฝ่าพายุ ไม่เพียงแต่ไม่ถูกทำลายโดยฟ้าผ่าอันน่าสะพรึงกลัว แต่กลับโบยบินสูงขึ้นในนั้น ทุกครั้งที่ถูกลำแสงฟ้าผ่าซัดลง เขาก็สามารถกระโดดขึ้นใหม่ได้อย่างรวดเร็ว กู้ซิวหลับตา ทั้งร่างราวกับจมดิ่งสู่สภาวะลึกล...