บทที่ 17 ข้าวหนอนเลือด

บทที่ 17 ข้าวหนอนเลือด

เรื่องการจากไปของสหายหลง เหมือนเงามืดที่ปกคลุมย่านเรือนพักไม้ไผ่ ยากที่จะสลายไป หลายวันติดต่อกัน บ้านเรือนในละแวกนั้นต่างปิดประตูแน่นหนา ตรอกซอยที่เคยคึกคักกลับเงียบเหงา ยามค่ำคืนไม่มีใครกล้าออกจากบ้าน แม้สำนักหลิงอวี่จะเพิ่มการลาดตระเวน แต่ผู้เช่าก็ยังต้องเดินทางเป็นกลุ่มเท่านั้น ชิ่นหมิงก็เช่นกัน เวลาไปทำงานที่ทุ่งวิเศษก็ต้องไปพร้อมผู้คน ช่วงนี้ ในทุ่งวิเศษกลับปลอดภัยกว่าด้านนอกมาก เพราะหลายวันนี้ ผู้ดูแลกู้นำศิษย์ลาดตระเวนรอบทุ่งวิเศษด้วยตนเอง ทุกสามวัน เรือวิเศษขนาดใหญ่ของผู้ดูแลกู้จะลอยอยู่เหนือทุ่งวิเศษครึ่งวัน นี่ทำให้ชิ่นหมิงสบายใจขึ้นมาก ดูเหมือนสำนักหลิงอวี่ก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องในทุ่งวิเศษอีก อย่างไรเสีย นี่เกี่ยวพันถึงเสบียงของกองทัพแนวหน้า พวกเขาต้องใส่ใจเป็นพิเศษ

ในทุ่งวิเศษสามหมู่ที่ปลูกดอกอิ่นหนิง ชิ่นหมิงได้ใช้คุณสมบัติ 'เร่งการเติบโต' แล้ว สองวันให้หลัง ต้นกล้าสีเขียวงอกขึ้นมา ชิ่นหมิงมองไปยังทุ่งวิเศษด้วยความตื่นเต้น คุณสมบัติสีทองสามประการปรากฏต่อสายตา!

[ชื่อ]: ดอกอิ่นหนิง [คุณสมบัติ] วิชาควบคุมผึ้ง (เติบโต 2%) [ชื่อ]: ดอกอิ่นหนิง [คุณสมบัติ] เร่งการเติบโต x5 (เติบโต 3%) [ชื่อ]: ดอกอิ่นหนิง [คุณสมบัติ] คืนสู่สายเลือดบรรพชน x1 (เติบโต 1%)

"โอ้พระเจ้า!" ชิ่นหมิงมองคุณสมบัติในทุ่งวิเศษด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ ผ่านไปครู่ใหญ่จึงได้สติ "นี่แหละที่เรียกว่าโชคชะตาแท้ๆ!" "ฮ่าๆๆ!" "เข้าเป้าในครั้งเดียว!" เขาหัวเราะดังลั่นในทุ่งวิเศษด้วยความดีใจ

[วิชาควบคุมผึ้ง]: เวทวิเศษพืชพรรณ ใช้เวทมนตร์นำทางให้ผึ้งวิเศษผสมเกสรพืชวิเศษ [คืนสู่สายเลือดบรรพชน]: เมื่อใช้แล้ว สามารถทำให้พืชวิเศษวิวัฒน์กลับไปเป็นรูปแบบรุ่นก่อน

แม้จะไม่ได้คุณสมบัติ 'เพิ่มคุณภาพ' แต่กลับได้คุณสมบัติที่เด็ดกว่า ชิ่นหมิงรีบหยิบตำราพืชวิเศษเล่มหนึ่งขึ้นมาเปิด ตำราเล่มนี้เขียนโดยปรมาจารย์พืชวิเศษ 'ซื่อเย่หนง' ชื่อ 'บันทึกพืชวิเศษประหลาด' ในนั้นไม่เพียงบันทึกพืชวิเศษหายากในโลกเซียน ยังมีที่มาของพืชวิเศษมากมาย รวมถึงข้าวเขี้ยวสัตว์ด้วย

บรรพบุรุษของข้าวเขี้ยวสัตว์ คือพืชวิเศษขั้นหนึ่งระดับสูงสุด — ข้าวหนอนเลือด! เพียงนิดเดียวก็จะถึงระดับพืชวิเศษขั้นสอง! เห็นได้ว่าหายากเพียงใด

ข้าวหนอนเลือด มีลักษณะเหมือนปลิง เมล็ดแดงดั่งเลือด จึงได้ชื่อนี้ ผลลัพธ์มีเพียงอย่างเดียวแต่ชัดเจน: กินแล้วจะเพิ่มพลังเลือดของผู้บำเพ็ญอย่างมหาศาล! ผู้ที่ยังไม่ได้ฝึกพลังเลือด ห้ามใช้เด็ดขาด!

ข้าววิเศษชนิดนี้ ไม่เพียงเป็นของในฝันของผู้ฝึกร่างกาย ยังเป็นวัตถุดิบชั้นเลิศสำหรับการฝึกวิชาเลือด หาได้ยากยิ่ง ตามบันทึก เมื่อหลายร้อยปีก่อน ข้าวหนอนเลือดแทบสูญพันธุ์จากโลกเซียนแล้ว มีเพียงบางพื้นที่ห่างไกลผู้คนที่บางครั้งจะพบไม่กี่ต้น

เงื่อนไขการเติบโตของข้าวหนอนเลือดเข้มงวดมาก ยากกว่าข้าวเขี้ยวสัตว์มากนัก ต้องใช้เลือดวิเศษของสัตว์อสูรรดน้ำเป็นเวลานาน อีกทั้งต้องรักษาพลังวิเศษให้เพียงพอ ใช้เวลาสิบปีจึงจะสุก ยิ่งอายุมาก ผลในการเพิ่มพลังเลือดก็ยิ่งรุนแรง

ชิ่นหมิงจ้องคุณสมบัติ 'คืนสู่สายเลือดบรรพชน' นิ่ง รำพึงในใจ: 'อาจารย์ซูตั้นช่างเป็นผู้มีพระคุณของข้าจริงๆ' แต่ตอนนี้เขาไม่มีคุณสมบัติ 'เร่งการเติบโต' แล้ว ต้องรอข้าวทองวิเศษรอบใหม่

สามเดือนผ่านไป ชิ่นหมิงคงจะมีโชคจริงๆ ในทุ่งข้าวทองวิเศษ เขาได้คุณสมบัติ 'เร่งการเติบโต' อีกหนึ่ง ตอนนี้ขาดแค่เลือดวิเศษของสัตว์อสูรเท่านั้น

"จะไปหาที่ไหนดี?" ชิ่นหมิงเกาคาง เดินไปมาในห้องพลางคิด 'ไปล่าสัตว์อสูรเองคงเป็นไปไม่ได้' 'เสี่ยงไม่ได้แม้แต่น้อย' 'ใจร้อนไม่ได้แม้แต่น้อย' คิดไปคิดมา เขาตัดสินใจซื้อด้วยหินวิเศษ แม้ราคาจะแพงมาก แต่ถ้าปลูกข้าวหนอนเลือดได้ ก็คุ้มค่าทั้งหมด

สองวันต่อมา ชิ่นหมิงใช้หินวิเศษหนึ่งร้อยห้าสิบก้อนซื้อเลือดวิเศษสัตว์อสูรขั้นหนึ่งสิบชั่งจากร้านขายเนื้อสัตว์อสูรที่ตลาดชิงหยาง "น่าจะพอแล้วมั้ง?"

ต่อมา เขาใช้คุณสมบัติ 'เร่งการเติบโต' ที่ได้จากทุ่งข้าวทองวิเศษ เร่งดอกอิ่นหนิงสามต้นที่มีคุณสมบัติอย่างเงียบๆ ในดวงจิตของชิ่นหมิง ทันใดนั้นก็มีใบคุณสมบัติสามใบ เขียวสองน้ำเงินหนึ่ง "สมกับเป็นคุณสมบัติสีน้ำเงิน ทำให้พืชวิเศษคืนสู่บรรพชนได้" ชิ่นหมิงชื่นชม

เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีข้อผิดพลาด ชิ่นหมิงไปที่หอจวี้เสวียน ใช้หินวิเศษกว่าร้อยก้อนซื้อชุดกลไกพรางตัวขนาดเล็กจากเถ้าแก่เหลียว ครั้งนี้เขาไม่เพียงทุ่มหินวิเศษ แต่จะทุ่มคุณสมบัติด้วย เขาวางแผนจะใช้แม้แต่ 'วิชาฝนวิเศษขั้นสูง' เหล็กดีต้องใช้กับมีดคมฉันใด

เมื่อทุกอย่างพร้อม ชิ่นหมิงเริ่มเร่งการเติบโตของข้าวเขี้ยวสัตว์คุณภาพดี เมื่อข้าวรุ่นนี้เริ่มงอก ชิ่นหมิงใช้คุณสมบัติ 'คืนสู่สายเลือดบรรพชน' ทันใดนั้น พืชวิเศษตรงหน้าชิ่นหมิงเริ่มเติบโตอย่างบ้าคลั่ง พืชประหลาดหลายร้อยต้นปรากฏต่อหน้าเขา และมีคุณสมบัติสีทองปรากฏขึ้น: [ชื่อ]: ข้าวหนอนเลือด [คุณสมบัติ]: พลังเลือดเต็มเปี่ยม (เติบโต 30%)

ใบข้าววิเศษเขี้ยวสัตว์ร่วงหล่นทั้งหมด งอกกิ่งเหมือนปล้องไผ่เล็กๆ ออกผลเป็นข้าววิเศษสีแดงรูปร่างเหมือนปลิง ชิ่นหมิงใช้คุณสมบัติ 'เร่งการเติบโต' ต่อทันที

สมกับเป็นพืชวิเศษขั้นหนึ่งระดับสูงสุด

ชิ่นหมิงต้องใช้คุณสมบัติ 'เร่งการเติบโต' ถึงสามครั้งติดต่อกัน จึงเร่งข้าวหนอนเลือดรุ่นนี้ให้สุกเทียบเท่าอายุสิบปีได้

จากนั้น เขาใช้คุณสมบัติ 'วิชาฝนวิเศษขั้นสูง' ควบคู่กับการรดน้ำด้วยเลือดวิเศษของสัตว์อสูร เมื่อวิชาฝนวิเศษขั้นสูงถูกใช้งาน พลังวิเศษในร่างของชิ่นหมิงถูกดึงไปครึ่งหนึ่งทันที "สมแล้วที่เป็นวิชาพืชวิเศษที่ต้องใช้พลังระดับฝึกฝนลมปราณขั้นกลางถึงปลาย" ชิ่นหมิงกัดฟัน แม้แต่คุณสมบัติ 'พลังวิเศษอ่อน' ก็ต้องใช้ถึงสองครั้ง

โครม! เมฆดำก้อนหนึ่งรวมตัวกันบนท้องฟ้า ก่อตัวเป็นรูปเกลียว มีฟ้าแลบฟ้าร้องภายใน นี่เป็นเพราะชิ่นหมิงตั้งใจจำกัดขอบเขตของวิชา หากอยู่ข้างนอกคงมีอานุภาพยิ่งกว่านี้ไม่น้อย โชคดีที่กลไกพรางตัวของเถ้าแก่เหลียวมีประสิทธิภาพเกินคาด ซ่อนเหตุการณ์ในลานได้ทั้งหมด หากไม่มีผู้บำเพ็ญขั้นสูงตั้งใจตรวจสอบ ยากจะพบความลับภายใน เมื่อเป็นเช่นนี้ ชิ่นหมิงถอนหายใจโล่งอก สบายใจขึ้นมาก

เมื่อข้าวหนอนเลือดถูกรดด้วยฝนวิเศษที่ผสมเลือดสัตว์อสูร ต่างบิดตัวอย่างประหลาดเหมือนมีชีวิต ราวกับฟื้นคืนชีพ ดูดซับเลือดอย่างบ้าคลั่ง รอบนอกของเมล็ดข้าวหนอนเลือดเริ่มแผ่รัศมีสีเลือด คลุ้งไม่สลาย ภายใต้ผลของวิชาฝนวิเศษขั้นสูง พลังวิเศษในอากาศถูกดูดหมดในคราวเดียว กลายเป็นปุ๋ยอันทรงพลังหล่อเลี้ยงพืชวิเศษหลายร้อยต้นนี้ ที่จุดแตกกิ่งของข้าวหนอนเลือด กลับออกรวงข้าวอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง!

ชิ่นหมิงไม่ลืมที่จะเรียนรู้จากประสบการณ์การใช้วิชาฝนวิเศษขั้นสูงอันหาได้ยากนี้ วิชาฝนวิเศษขั้นกลางของเขาชำนาญแล้ว ต่อไปคือการแตะขอบเขตของวิชาฝนวิเศษขั้นสูง

ครึ่งเดือนต่อมา ภายใต้การดูแลอย่างไม่หลับไม่นอนของชิ่นหมิง ข้าวหนอนเลือดสุกทั้งหมด!

คุณสมบัติในดวงจิตของชิ่นหมิงถูกใช้จนเหลือเพียง: วิชาควบคุมผึ้ง พลังเลือดอ่อน x2 พลังเลือดเต็มเปี่ยม x1

เก็บเกี่ยวข้าววิเศษเสร็จ ชิ่นหมิงลบร่องรอยการเพาะปลูกในลานอย่างระมัดระวัง ของพวกนี้ต้องไม่ให้ใครพบเห็นเด็ดขาด

ทำทุกอย่างเสร็จสิ้น ชิ่นหมิงใช้จิตวิญญาณมองข้าวหนอนเลือดในถุงเก็บของ ใจเต้นระรัว เขาเลียริมฝีปาก ยิ้มน้อยๆ พลางว่า: "ต่อไป ข้าจะได้ลองชิมรสชาติของข้าวหนอนเลือดในตำนานเสียที ว่ามีรสชาติเช่นไรกันแน่?"

(จบบทที่ 17)