ตอนที่ 9 ญาติที่อยู่ไกลก็ไม่เท่าเพื่อนบ้าน
ห้องเย็นยะเยือก น่ากลัว และชื้น อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นเน่าอ่อนๆ ห้องทั้งห้องเหมือนถูกเงาปกคลุม
ความรู้สึกอึดอัดคุ้นเคยกลับมา เกาหมิงรู้ว่าเขากลับมาที่ซึ่งสองโลกมาบรรจบกันอีกครั้งแล้ว
“วิธีที่เสวียนเหวินให้มานั้นถูกต้อง การทำแบบนี้สามารถกระตุ้นเกมเรื่องเล่าลึกลับได้จริงๆ”
เกาหมิงหลบสายตาของศพที่อยู่ชั้นล่าง หันกลับไปมองห้องนั่งเล่น เทียนสี่เล่มที่วางไว้ที่มุมห้องดับแล้ว สภาพแวดล้อมในห้องเหมือนยังคงอยู่ในช่วงเวลาที่ผู้ตายฆ่าตัวตาย
“เสวียนเหวินอยู่ไหน?”
ในห้องที่เก่าๆ มีเพียงเกาหมิงคนเดียว ฆาตกรต่อเนื่องโรคจิตที่อยากจะเล่นเกมกับเขาไม่ได้ปรากฏตัว
“เธอออกจากห้องนี้ไปแล้วเหรอ? หรือว่าเธอไม่ได้เข้ามาตั้งแต่แรก?”
เงามืดหนาทึบเหมือนน้ำทะเลสีดำกำลังกลืนกินร่างกาย เกาหมิงยืนนิ่งๆ เพื่อให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ เขาต้องรีบระบุให้ได้ว่าเกมไหนกลายเป็นความจริง
“ศพปรากฏตัวอยู่ชั้นล่าง จากขอบเขตของผลกระทบ เกมนี้ใหญ่กว่าเกมที่ฉันเล่นจบไปแล้ว อย่างน้อยก็รวมถึงตึกหมายเลข 2 ทั้งหลัง”
“พี่จ้าวเคยคุยกับฉันหลายครั้ง ฉันก็วางแผนจะสร้างเกมเล็กๆ ที่ช่วยให้เขาผ่อนคลาย ตอนนั้นฉันคิดแบบร่างการออกแบบเกมหลายแบบ…”
เสียงสั่นของโทรศัพท์ขัดจังหวะความคิดของเกาหมิง เขาค่อยๆ เปิดประตูห้องนอน พบโทรศัพท์มือถือยี่ห้อไม่รู้จักอยู่บนโต๊ะข้างเตียง
ฝาหลังเหลือง ช่องเสียบชาร์จมีคราบสกปรกและเศษผม โทรศัพท์ไม่ได้ตั้งรหัสผ่าน มีข้อความใหม่ปรากฏขึ้น
“ตอนที่ฉันคุยกับพี่จ้าว ฉันเห็นเขาใช้โทรศัพท์เครื่องนี้”
เกาหมิงแตะหน้าจอ เห็นกลุ่มแชทที่พี่จ้าวเข้าร่วม—ญาติที่อยู่ไกลก็ไม่เท่าเพื่อนบ้าน นี่คือกลุ่มแชทของชาวบ้านในตึกหมายเลข 2 ของอพาร์ตเมนต์ลี่จิ่ง
เมื่อครู่ นายหวังที่อยู่ชั้นหนึ่งได้ส่งวิดีโอสามคลิปให้กับสมาชิกทุกคนในกลุ่ม
เขายืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน ถ่ายคลิปศพของพี่จ้าวอย่างใกล้ชิด
ผู้ตายหัวทิ่มลงพื้น ใบหน้าเปลี่ยนรูปไปหมดแล้ว คอหัก แขนขาบิดเบี้ยว กระดูกที่แตกหักทะลุผิวหนัง
หวังกุ้ยเซิง 2101: “ฉันเห็นกับตาตัวเองว่าพี่จ้าวถูกดึงไป! ศพของเขากลับมาได้ยังไง! เกิดอะไรขึ้น???”
กลุ่มแชทระเบิด บางคนพยายามโทรแจ้งความ บางคนอยากออกจากบ้านไปดู แต่พวกเขาก็เงียบลงอย่างรวดเร็ว
เซียวชิว 2203: “พี่หวัง วิดีโอสามคลิปนี้มีปัญหา! ตำแหน่งของพี่จ้าวในคลิปแรกกับคลิปที่สามไม่เหมือนกัน! เขาเหมือน…กำลังขยับ!”
เจ้าของบ้านรวมถึงเกาหมิงด้วย ดูวิดีโออีกครั้ง ตำแหน่งของพี่จ้าวในวิดีโอสามคลิปเปลี่ยนไปจริงๆ
หวังกุ้ยเซิง 2101: “ศพจะขยับได้ยังไง? คนตายจะขยับได้ยังไง?! น่าจะเป็นมุมกล้อง ฉันจะไปดูที่ระเบียงอีกครั้ง!”
ชาวบ้านชั้นหนึ่งตกใจ เหมือนจะถ่ายวิดีโอใหม่
เกาหมิงที่รู้สึกว่าไม่ปกติ ถือโทรศัพท์ วิ่งไปที่ระเบียง มองลงไปข้างล่าง
ฝนกำลังชะล้างคราบเลือด ศพที่วางอยู่ที่ทางเดินหายไปแล้ว
“เขาปีนเข้ามาในตึกแล้วเหรอ?”
หวังกุ้ยเซิงที่ไปถ่ายวิดีโอใหม่ ไม่ได้ส่งข้อความอะไรอีก เหมือนหายตัวไป
อพาร์ตเมนต์ลี่จิ่งเป็นอพาร์ตเมนต์เก่าในเมืองเก่า ที่ตั้งห่างไกล ห้องหลายห้องว่างเปล่า ตึกหมายเลข 2 แทบไม่มีคนอยู่ ตอนนี้หวังกุ้ยเซิงหายตัวไป ชาวบ้านที่เหลือก็ยิ่งกลัว เจ้าของบ้านที่เคยพูดอย่างมั่นใจว่าจะออกไปดู ก็ซ่อนตัวอยู่ในห้อง
เซียวชิว 2203: “จบแล้ว! ทำยังไงดี! โทรศัพท์ทุกสายติดต่อไม่ได้ นอกจากกลุ่มแชทนี้ ข้อมูลอื่นๆ ก็ส่งไม่ได้! ทำไมถึงเป็นแบบนี้!”
หลี่ลี่ 2304: “หรือว่าเพราะพี่จ้าวอยู่ในกลุ่มนี้ กลุ่มแชทนี้ถึงยังใช้ได้?”
หลี่ลี่เป็นลูกสะใภ้ของพี่จ้าว อยู่กับจ้าวหยวนหยวนแม่บุญธรรมของพี่จ้าวที่ชั้นสาม
ฝางสือฉี 2409: “ทำไมศพของพี่จ้าวถึงกลับมา? หรือว่าบ้านคุณทำอะไรไม่ดี? ฉันอยู่ชั้นบน มักจะได้ยินพวกคุณทะเลาะกัน! พวกคุณดูดเลือดเขา แล้วคิดว่ามันสมควร ตอนนี้ก็ได้รับผลกรรมแล้ว!”
หลี่ลี่ 2304: “บ้าไปแล้ว! ฉันไม่เกี่ยวข้องกับการตายของเขาเลย!”
เซียวชิว 2203: “อย่าทะเลาะกัน! ฉันได้ยิน! ฉันได้ยินเสียงที่ทางเดิน! มีอะไรบางอย่างกำลังปีนขึ้นมา!” เพราะตกใจและกลัวมาก เซียวชิวส่งเสียงไปเลย “มีอะไรบางอย่างกำลังปีนขึ้นมาจริงๆ! อยู่หน้าประตูฉัน”
ฝางสือฉี 2409: “เปิดวิดีโอแบบกลุ่มกันเถอะ ทุกคนจะได้เห็นกัน จะได้รู้สถานการณ์ของกันและกัน และเตรียมตัวด้วย”
ชาวบ้านชั้นสี่เหมือนจะตั้งใจตรวจสอบอะไรบางอย่าง พูดจบก็ดึงสมาชิกทุกคนในกลุ่ม รวมถึงพี่จ้าวเข้าไปในวิดีโอแบบกลุ่ม
เมื่อทุกคนเห็นวิดีโอของพี่จ้าวเปิดขึ้นมา ก็ตกใจ แต่แล้วพวกเขาก็เห็นเกาหมิงปรากฏตัวที่บ้านของพี่จ้าว
หลี่ลี่ 2304: “คุณเป็นใคร? ถือโทรศัพท์ของพี่จ้าวทำไม? อยู่ที่บ้านพี่จ้าวด้วย? คุณเป็นคนนำศพเขากลับมาหรือเปล่า!”
ก่อนที่เกาหมิงจะพูดอะไร ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูในวิดีโอของเซียวชิว เว้นระยะสองวินาที เหมือนกับมีคนใช้หัวทุบประตู
หน้าของเซียวชิวซีดเผือด เธอเปิดวิดีโอ ใช้โซฟาปิดประตูห้องนั่งเล่น
เสียงเคาะประตูไม่ลดลง ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ประตูเหมือนสั่นเล็กน้อย
เซียวชิวที่ถือโทรศัพท์ หน้าตาตกใจ เธอติดอยู่ในห้อง
“ฉันควรทำยังไง? ช่วยฉันด้วย เราเป็นเพื่อนบ้านกัน! คุณก็จะถูกมันตามหลอกหลอน!”
เซียวชิวขดตัวอยู่บนเตียงในห้องนอน ขอความช่วยเหลือผ่านวิดีโอ แต่ทุกคนในตึกไม่สนใจ
ตาของเซียวชิวแดงก่ำ กำลังจะร้องไห้ ไฟในห้องก็กระพริบ แล้วก็ดับไป
ความมืดปกคลุมห้อง 2203 แสงสลัวๆ จากหน้าจอโทรศัพท์สะท้อนใบหน้าของเซียวชิว
ร่างกายของเธอเหมือนถูกแช่แข็ง กำโทรศัพท์แน่น จ้องมองห้องนั่งเล่น
ในห้องนั่งเล่นที่มืดมิด มีเสียงแปลกๆ ดังกรีดกร๊าด เธอไม่กล้าหายใจ ปิดจมูกและปาก
ของหนักลากไปมาบนพื้น ประตูค่อยๆ ถูกเปิดออก เล็บที่แตกหักเสียดสีกับกระเบื้อง เงาที่ขยับในความมืดค่อยๆ ชัดเจนขึ้น
หัวใจเต้นแรง เหมือนจะกระเด็นออกมา เซียวชิวสั่นมือ เปิดไฟฉายโทรศัพท์
แสงสว่างสั้นๆ ปรากฏขึ้นในห้องนอน เซียวชิวกรีดร้องอย่างน่ากลัว
เธอสติแตก เปิดหน้าต่างห้องนอน เตะตะแกรงเหล็กอย่างแรง
อยากจะกระโดดลงไป
ฝนทำให้ชุดนอนของเธอเปียก โทรศัพท์หลุดมือลงไปที่ขอบหน้าต่าง เซียวชิวลืมวิดีโอไปแล้ว เตะตะแกรงเหล็กอย่างบ้าคลั่ง
ทุกคนเห็นเพดานห้องนอนและด้านข้างของหน้าต่างผ่านกล้อง เซียวชิวที่อยากหนี ไม่เห็นว่าด้านล่างซ้ายของหน้าต่างมีใบหน้าซีดๆ กำลังค่อยๆ ปีนขึ้นมา
เพื่อนบ้านในกลุ่มแชทเตือนอย่างสุดเสียง แต่เซียวชิวก็แค่สั่นตัวหันหลังกลับ
ใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะความกลัว เซียวชิวเหมือนเห็นอะไรที่น่ากลัวมาก ปากอ้า แต่ยังไม่ทันได้ส่งเสียง ก็ถูกดึงเข้าไปในความมืด
ห้อง 2203 เงียบสงบ วิดีโอแบบกลุ่มก็เงียบเช่นกัน
เกาหมิงถือโทรศัพท์ มองดูเพื่อนบ้านในวิดีโอ จำการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าเล็กๆ น้อยๆ ของแต่ละคน แล้วก็เดินเร็วๆ ไปที่ประตูห้องนั่งเล่น
ศพกำลังขึ้นมาชั้นบน แต่นี่ไม่ใช่เรื่องที่แย่ที่สุด
เมื่อครู่เกาหมิงเห็นใบหน้าที่หน้าต่างในวิดีโอ ใบหน้านั้นไม่ใช่ของพี่จ้าว เหมือนกับหวังกุ้ยเซิงที่อยู่ห้อง 2101
สายตาของเกาหมิงเลื่อนออกจากกลุ่มแชท เขาไม่ได้เห็นกระบวนการที่เพื่อนบ้านถูกฆ่า เขานึกถึง “พ่อแม่” ที่ถูกเปลี่ยน ตอนนี้สิ่งที่เขาเป็นห่วงที่สุดคือ—เพื่อนบ้านถูกเปลี่ยนแล้ว ในตึกมีแต่เขา คนอื่นๆ เป็น “ผี” ทั้งหมด