บทที่ 94 อย่าไปสนใจเลย
เธอค่อยๆ ละสายตาออกจากร่างของเขา และรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ค่อยๆ จางลงเช่นกัน ในที่สุด มันก็แปรเปลี่ยนกลายเป็นสงบนิ่ง และแม้แต่ดวงตาที่เป็นประกายของเธอก็กลับมาเป็นปกติเช่นกัน เมื่อเธอก้มหน้าลงจิบชา จากนั้นเธอก็เห็นว่าฝั่งตรงข้ามเธอ มีใครบางคนกำลังเอื้อมมือมาหยิบถ้วยชาออกจากมือของเธอไป และเมื่อเธอเง...