บทที่ 314 เยี่ยนชาง ข้าจะต้องถึงคราวดับสูญแล้วกระมัง?
เยี่ยนชางยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ ความคิดในสมองหยุดชะงักทั้งหมด พูดง่ายๆ คือสมองว่างเปล่าไปหมด เขานึกย้อนถึงการที่ตัวเองกดดันกู่หมิงมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา และความขัดแย้งมากมายที่มีกับอีกฝ่าย แม้จะไม่ถึงขั้นเป็นศัตรูคู่แค้น แต่ด้วยนิสัยของกู่หมิง ตอนที่เป็นแค่หมื่นหุ้ยอันก็กล้าที่จะปะทะกับเขาซึ่งๆ หน้า...
