บทที่ 113 กล่องแพนโดร่า
"ความหวัง?" อพอลโล่ครุ่นคิดคำนั้น ดวงตาสีทองวาววับ "มันคือสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในกล่องของหญิงที่สมบูรณ์แบบที่สุด ผู้ซึ่งครั้งหนึ่งได้รับพรจากเหล่าทวยเทพและนำมาซึ่งหายนะอันนิรันดร์แก่มนุษยชาติ?" ภายใต้ผ้าคลุมบางสีดำ นิกซ์ยิ้ม "เจ้าเดาถูกแล้ว แต่หญิงที่ชื่อแพนโดร่าผู้นั้น มิได้มีที่มาเรียบง่ายเช่นนั้น...
