ตอนที่ 152 วางแผนช่วยฮ่องเต้(ฟรี)

ในกระโจมใหญ่…

ตั๋งโต๊ะนอนไม่หลับและเดินไปเดินมาในกระโจม

เขากังวลและให้ความสำคัญกับผลลัพธ์ของการเดินทางของลิซกเป็นอย่างมาก

หากลิโป้สามารถมาอยู่ภายใต้บัญชาการของเขาได้ เขาจะเป็นแขนขวาของเขา!

มีคนที่มีไหวพริบอย่างลิยูและกาเซี่ยง

และขุนพลที่กล้าหาญอย่างเตียวสิ้วและลิโป้

เขา ตั๋งโต๊ะ ก็จะสามารถมองข้ามวีรบุรุษทั้งหมดในโลกได้!

"ยังไม่มีข่าวจากลิซกอีกหรือ?"ตั๋งโต๊ะร้อนใจเล็กน้อย

ลิยูหัวเราะเบาๆ

"นายท่าน โปรดใจเย็น ลิซกไม่ใช่คนที่ทำอะไรโดยไม่มีเป้าหมาย ในเมื่อเขากล้าไปเกลี้ยกล่อมลิโป้ เขาก็ต้องมั่นใจ! พวกเราแค่รออย่างใจเย็นก็พอ!"

ในเวลานี้ ประตูก็เปิดออก

งิวฮู แม่ทัพคนสนิท เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"นายท่าน นี่คือสิ่งที่ถูกส่งมาจากเมืองซ่างตางอย่างลับๆ และระบุว่าต้องมอบให้นายท่าน!"

เขายกกล่องผ้าไหมที่สวยงามขึ้น และมอบให้ตั๋งโต๊ะ

ตั๋งโต๊ะมองอย่างประหลาดใจและสับสน

ดวงตาของลิยูเป็นประกาย และเขาก็กระซิบ

"นายท่าน ในเมื่อมันถูกส่งมาจากเมืองซ่างตางอย่างลับๆ มันต้องเกี่ยวข้องกับลิซก!"

"ข้าคิดว่าเขาและลิโป้คงตกลงกันได้แล้ว!"

"ถ้าไม่ผิดพลาด ในกล่องผ้านี้คงเป็นสัญลักษณ์แสดงความจงรักภักดีของลิโป้!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ตั๋งโต๊ะก็ดีใจ

รับกล่องมาโดยไม่ลังเล และเปิดออก

หัวที่มีเลือดปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาทันที

ดวงตาเบิกกว้าง และยังคงมีความหวาดกลัวอยู่ในดวงตา!

กลิ่นคาวเลือดโชยมา!

นี่คือหัวของลิซก!

แม้แต่ตั๋งโต๊ะที่คุ้นเคยกับการนองเลือด ก็ยังหวาดกลัว!

ตัวสั่น กล่องผ้าไหมหล่นลงพื้น และหัวก็กลิ้งออกมา

ลิยูก็ตกใจเช่นกัน

ดวงตาของเขาเบิกกว้าง

ทั้งหมดนี้เกินความคาดหมายของเขา!

เขาไม่คิดว่าในกล่องจะเป็นหัวของลิซก!

"นี่มัน…เกิดอะไรขึ้น!"

ตั๋งโต๊ะรู้สึกตัว ดวงตาของเขาเหมือนพ่นไฟ!

งิวฮูเห็นกระดาษอยู่ในกล่องผ้าไหม

เขารีบหยิบขึ้นมาและส่งให้ตั๋งโต๊ะ

"นายท่าน มีกระดาษอยู่ที่นี่!"

ตั๋งโต๊ะมองอย่างรวดเร็ว และเส้นเลือดที่หน้าผากของเขาก็ปูดขึ้น!

มีข้อความเขียนอยู่บนกระดาษ

"ตั๋งกงวางแผนอันยอดเยี่ยม แต่สูญเสียเซ็กเธาว์และทหาร!"

"หนิงกั๋วกง แห่งฮั่น!"

คำพูดเหล่านี้เหมือนมีด กรีดแทงหัวใจของเขา

เมื่อเห็นคำพูดเหล่านี้ แม้แต่ตั๋งโต๊ะที่โง่เขลา ก็เข้าใจว่าเฉินฉงได้เล่นตลกกับเขา!

ความรู้สึกอับอายนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง

ของเหลวร้อนๆ ไหลขึ้นมาในลำคอของตั๋งโต๊ะ

จากนั้นเขาก็กระอักเลือดออกมา!

ลิยูและงิวฮูตกใจ และรีบเข้าไปพยุงตั๋งโต๊ะ

"นายท่าน โปรดใจเย็น!"

ตั๋งโต๊ะยกมือขึ้นอย่างยากลำบาก และเช็ดเลือดที่มุมปาก

เขาคำรามด้วยความโกรธ

"เฉินฉง ข้าจะไม่ขอตายดีกับเจ้า!"

"ถ้าข้าไม่ฆ่าเจ้า ข้า ตั๋งโต๊ะ สาบานว่าจะเป็นคนไม่ได้!"

ที่จงหลิง…

รายงานการรบถูกส่งกลับมา

บังทองรีบวิ่งเข้าไปในจวนหนิงกั๋วกง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดีใจ

"นายท่าน! ข้อมูลล่าสุด!"

"ซุนเกี๋ยน ซุนเซ็ก อุยกาย ฮันต๋ง และเทียเภา ได้กลับมาแล้ว ตามแผนที่นายท่านวางไว้ล่วงหน้า พวกเขาได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม!"

"ยิ่งไปกว่านั้น ท่านแม่ทัพเฟิงเซียนได้นำคนไปท้ารบที่ค่ายพันธมิตร และสังหารขุนพลหลายนาย แม้กระทั่งรับมือกับกวนอูและเตียวหุยได้!"

"เล่าปี่ต้องการช่วยเหลือ แต่พ่ายแพ้ต่อท่านแม่ทัพจูล่ง และคลานกลับไปที่ค่ายพันธมิตร! กวนอูและเตียวหุยเป็นห่วงความปลอดภัยของเล่าปี่ และถูกท่านแม่ทัพเฟิงเซียนขับไล่!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของเฉินฉงก็เป็นประกายเยาะเย้ย

ประวัติศาสตร์ของสามพี่น้องสู้กับลิโป้ ถูกนำมาแสดงในรูปแบบที่แตกต่างออกไป

การเข้าร่วมของจูล่ง ทำให้สงครามครั้งนี้มีทิศทางที่แตกต่าง!

เดิมทีเล่าปี่ต้องการใช้ลิโป้เป็นบันไดเพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในหมู่ขุนศึก

แต่ครั้งนี้ เขากลับเสียหน้าต่อหน้าขุนศึก

เหมือนกับขโมยไก่ไม่ได้ แถมยังเสียข้าวสาร!

บังทองถอนหายใจ

"ท่านแม่ทัพเฟิงเซียนและท่านแม่ทัพจูล่งช่างกล้าหาญจริงๆ!"

เฉินฉงหรี่ตาลง

"การต่อสู้นี้ ทำให้ความกล้าหาญของเฟิงเซียน ฝังลึกอยู่ในใจของขุนศึก เป็นการยืนยันตำแหน่งขุนพลอันดับหนึ่งของโลก"

"ในบรรดาขุนศึก ต้องมีคนมาซื้อตัว."

"ต้องมีคนมาเกลี้ยกล่อมเฟิงเซียน ข้าอยากรู้ว่าเขาเลือกอย่างไร และคำแนะนำสองข้อของข้ามีประโยชน์หรือไม่?"

เมื่อพูดถึงคำแนะนำ ดวงตาของบังทองก็เต็มไปด้วยความเคารพ

ในฐานะสมาชิกของฝ่ายวางแผน เขาได้เห็นการกำหนดคำแนะนำด้วยตาของเขาเอง

และคำแนะนำทั้งสามข้อนั้นมีประโยชน์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

สามารถคาดการณ์แนวโน้มทางจิตวิทยาของทุกคนได้อย่างแม่นยำ!

ตั๋งโต๊ะ ลิซก และลิโป้ ล้วนเป็นบุคคลที่โดดเด่น

แต่ในเรื่องนี้ ทุกอย่างเหมือนหุ่นเชิด ถูกเฉินฉงเล่นอยู่ในมือ!

"นายท่าน คำแนะนำทั้งหมดได้ผล!"

"ท่านแม่ทัพเฟิงเซียนฆ่าลิยูที่พยายามเกลี้ยกล่อมเขา และไม่ได้ทรยศนายท่าน!"

"หัวของลิซกถูกส่งไปให้ตั๋งโต๊ะแล้ว ตั๋งโต๊ะคงโกรธมาก!"

เฉินฉงพยักหน้าเบาๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโล่งใจ

ลิโป้ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง

ในประวัติศาสตร์ ลิโป้เป็นคนทรยศ

แต่ในชีวิตนี้ ลิโป้ยังคงยึดมั่นในคำว่าภักดี!

นี่เป็นเพราะการนำทัพต่อสู้มาเป็นเวลานาน เฉินฉงได้สร้างบารมีที่แข็งแกร่งในใจของลิโป้!

เขาไม่อยากทรยศ ไม่กล้าทรยศ และทรยศไม่ได้!

"น่าสนใจ"

"เล่าปี่หนี และตั๋งโต๊ะได้รับความอับอาย หากเรื่องทั้งสองนี้ถูกประกาศออกไป"

"ซือหยวน เจ้าคิดว่าจะมีผลอย่างไร?"

เฉินฉงยิ้มเล็กน้อย และเคาะโต๊ะ

ดวงตาของบังทองเป็นประกาย และเขาพูดเสียงดัง

"นายท่าน หลังจากผลกระทบของไซอิ๋ว และการชี้นำของกรมพาณิชย์ ตอนนี้ผู้คนต่างก็เห็นใจพวกเรา!"

"หากการกระทำที่โง่เขลาของเล่าปี่และตั๋งโต๊ะถูกเปิดเผย มันจะเป็นการทำลายชื่อเสียงของกองกำลังพันธมิตร!"

"เมื่อถึงเวลานั้น ขวัญกำลังใจของกองกำลังพันธมิตรจะตกต่ำ อาจจะมีทหารหนีทัพ!"

"แต่…"

ความกังวลปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

"นายท่าน การทำแบบนี้จะทำให้กองกำลังพันธมิตรโกรธแค้น และพวกเขาอาจจะโจมตีเมืองซ่างตางอย่างบ้าคลั่ง!"

"ถึงแม้ว่ากองกำลังเพลิงสายฟ้าและกองกำลังหมาป่าจะแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็ไม่ใช่กองกำลังป้องกัน การให้พวกเขาต้านทานการโจมตีของศัตรู ข้าเกรงว่าพวกเขาจะต้องเผชิญกับแรงกดดันอย่างมาก!"

"เพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูสิ้นหวัง และเพื่อความปลอดภัยของเมืองซ่างตาง อาจจำเป็นต้องส่งคนไปที่ซ่างตางเพิ่ม!"

เฉินฉงพยักหน้าเบาๆ เห็นด้วย

"ข้าเข้าใจเรื่องนี้ เจ้ารับผิดชอบการเผยแพร่ข่าวสาร"

"วันนี้ ข้าจะนำทหารม้าห้าพันนาย ทหารม้าสองหมื่นนาย กองกำลังติดกับดักสามพันนาย และกองกำลังธนูเพลิงห้าพันนาย ไปที่ซ่างตาง!"

"ข้าจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง เพื่อปกป้องซ่างตาง!"

"ถ้าข้าจำไม่ผิด การที่ขุนศึก 18 คนยกทัพไปทางเหนือ ทำให้ขุนนางเก่าของฮั่นตื่นเต้นมาก และช่วงนี้ก็ไม่สงบ"

"ตอนที่ข้าอยู่ที่จงหลิง พวกเขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม แต่ถ้าข้าไม่อยู่ พวกเขาบางคนอาจจะมีความคิดที่ไม่ดี ส่งคนไปจับตาดูพวกเขา หากจำเป็น ก็ใช้กำลังเพื่อให้พวกเขาเห็นเลือด!"

บังทองพยักหน้าเล็กน้อย สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้น

ความเย็นชาปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

เขาไม่ใช่คนใจอ่อน

"นายท่าน โปรดวางใจ! ข้าจะปรึกษาเรื่องนี้กับเหวินรั่วและหยวนฝูอย่างละเอียด!"

"หากขุนนางเก่าเหล่านี้รู้จักกาลเทศะ พวกเขาก็สามารถใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุขในจงหลิง!"

"แต่ถ้าพวกเขาก่อเรื่อง พวกเขาก็ต้องชดใช้ด้วยเลือด!"เฉินฉงเป็นคนเด็ดขาด

คำสั่งถูกส่งออกไป และในตอนบ่าย เขาก็นำกองทัพออกจากจงหลิง และรีบไปที่ซ่างตาง

ข่าวการเคลื่อนทัพของเขาก็แพร่กระจายไปทั่วเมืองจงหลิงอย่างรวดเร็ว

เฉินตัน เล่าเตา และตั๋งเฉิง ก็มารวมตัวกันอย่างลับๆ

"ขุนศึก 18 คนโจมตีปิงโจว รากฐานของหนิงกั๋วกง เฉินฉง สั่นคลอนแล้ว!"

"ตอนนี้ หนิงกั๋วกงเฉินฉงได้นำทหารจำนวนมากไปที่ซ่างตาง เพื่อเตรียมทำศึกตัดสินกับกองกำลังพันธมิตร!"

"ตอนนี้เมืองจงหลิงต้องว่างเปล่า!"

"หากต้องการช่วยฮ่องเต้ และหลบหนีจากการควบคุมของหนิงกั๋วกง นี่เป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิต!"

เฉินตันพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ สีหน้าของเขาเคร่งขรึม

เขาหันไปมองตั๋งเฉิง และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

"แม่ทัพตั๋ง เรื่องที่พวกเราปรึกษากันก่อนหน้านี้ มีความคืบหน้าหรือไม่?"

ตั๋งเฉิงพยักหน้า

"ไม่มีปัญหา ช่วงนี้ข้าได้ฝึกฝนทหารจำนวนมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ทหารชั้นยอด แต่มันก็มีประโยชน์!"

เล่าเตาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

"ข้าได้ใช้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของข้า และหาทางติดสินบนทหารองครักษ์ในวังและเจ้าหน้าที่ที่ประตูเมือง!"

"พวกเขาจะหลับตาข้างหนึ่ง และอำนวยความสะดวกให้เรา!"

เฉินตันพยักหน้าอย่างแรง และดวงตาของเขาก็เป็นประกาย

"เยี่ยมมาก! เมื่อเราพบโอกาสที่เหมาะสม แม่ทัพตั๋งเฉิงจะนำทหารบุกเข้าไปในวัง และช่วยฮ่องเต้และสนม"

"จากนั้นพวกเราก็จะหนีออกจากเมืองจงหลิงในตอนกลางคืน และมุ่งหน้าไปทางตะวันตกตามถนนหลวงไปยังจิโจว!"

"ถึงแม้ว่าอำนาจของหนิงกั๋วกงจะยิ่งใหญ่ แต่มันก็จำกัดอยู่แค่ในปิงโจว ตราบใดที่พวกเราสามารถเข้าสู่จี้โจวได้อย่างราบรื่น มันก็เหมือนกับปล่อยนกให้อิสระ!"

"เมื่อถึงเวลานั้น ฮ่องเต้ก็จะเป็นอิสระ พวกเราทุกคนจะเป็นขุนนางที่ช่วยเหลือบ้านเมือง! ฮ่องเต้จะต้องขอบคุณพวกเรา!"

ทุกคนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม และหารือเกี่ยวกับรายละเอียดของแผนการ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัว

แต่สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ การกระทำทั้งหมดของพวกเขาถูกจับตาดูอย่างใกล้ชิด!

ข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำของพวกเขาตลอด 24 ชั่วโมง ถูกบันทึกรายละเอียดไว้ที่สำนักงานใหญ่ขององค์กรเทียนเหยียน!

บังทองได้วางแผนฉุกเฉินมากกว่าสิบแผน สำหรับการกระทำที่พวกเขาอาจทำ!

เมื่อพวกเขากระทำการ พวกเขาก็จะถูกกำจัด!