บทที่ 85 : กลั่นยาเม็ดวิญญาณมังกร (ตอนฟรี)
บทที่ 85 : กลั่นยาเม็ดวิญญาณมังกร (ตอนฟรี)
ถึงแม้ว่ามู่หรงซินซินจะไม่ปฏิเสธความช่วยเหลืออื่นๆของเซียวซิงหยู แต่เรื่องส่วนตัวอย่างการถอดเสื้อผ้า เธอยังรับไม่ได้ในตอนนี้
“ซินซิน ให้ฉันนวดข้อเท้าให้เธอหน่อยดีกว่า”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่ชายฉันกลับมา ทายาให้เเล้ว”
“ไม่ต้องเกรงใจฉันหรอก”
เซียวซิงหยูเน้นบริการอย่างกระตือรือร้น เขานั่งยองๆแล้วจับเท้าขาวเนียนของมู่หรงซินซิน
“อืม~”
ในขณะที่เท้าของเธอถูกมือของเซียวซิงหยูสัมผัส ใบหน้าของมู่หรงซินซินก็แดงก่ำโดยไม่รู้ตัว
มู่หรงซินซินกำลังจะเตะชายคนนี้ที่ฉวยโอกาสลวนลามเธอ แต่เมื่อสังเกตดีๆเธอก็พบว่าในดวงตาของเขาไม่มีความหยาบคายเลยเเม้เเต่น้อย
เซียวซิงหยูไม่ได้ตั้งใจจะเอาเปรียบเธอ เขากำลังนวดข้อเท้าที่บาดเจ็บของเธออย่างจริงจัง
ดวงตาเทพอสูรมีคุณสมบัติการมองทะลุ, เซียวซิงหยูจึงสามารถมองเห็นอาการบาดเจ็บของมู่หรงซินซินได้อย่างง่ายดาย
อย่างที่มู่หรงหยางซั่วพูด อาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าของมู่หรงซินซินเป็นอาการบาดเจ็บเรื้อรังที่สะสมมานานมาก แค่มีอะไรมากระทบกระเทือนเล็กน้อยมันก็จะกลับมาเป็นซ้ำทันที
“ซินซิน ครั้งแรกที่เธอเจ็บข้อเท้า น่าจะเกี่ยวกับสัตว์อสูรใช่ไหม?”
“นายรู้ได้ยังไง!” มู่หรงซินซินแสดงสีหน้าประหลาดใจอย่างมาก
ดวงตาเทพอสูรของเซียวซิงหยูสามารถวิเคราะห์สาเหตุของการบาดเจ็บได้จากรอยแผลเป็น
จากนั้น มู่หรงซินซินที่ไม่ค่อยพูดก็เริ่มเล่าเรื่องในอดีตให้เซียวซิงหยูฟัง
“ตอนฉันอายุห้าขวบ ฉันออกทะเลไปกับพ่อ…เเต่โชคร้ายที่เจอคลื่นยักษ์ เเละเรือของกองทัพเรือก็ถูกอสูรน้ำโจมตีจำนวนนับไม่ถ้วนโจมตี”
“ฉันตกลงไปในทะเล เเละเกือบจะถูกฉลามเหล็กทองดำจับกิน”
“โชคดีที่พ่อช่วยฉันไว้ทัน…แต่นั่นก็ต้องแลกกับแขนข้างหนึ่งของเขา”
มู่หรงซินซินก้มหน้าลง ใบหน้าที่บริสุทธิ์และงดงามของเธอฉายแววเเห่งความรู้สึกผิด
“เมื่อเทียบกับสิ่งที่พ่อต้องเสียสละ การที่ฉันแค่เจ็บข้อเท้า มันไม่นับว่าเป็นอะไรได้เลย”
เซียวซิงหยูตกตะลึง ขณะเดียวกันก็นึกถึงภาพในหนังสือพิมพ์
พ่อของมู่หรงซินซิน ซึ่งก็คือพลเรือเอกมู่หรงจิน มักจะปรากฏตัวในภาพลักษณ์ “ชายวัยกลางคนแขนเดียว” อยู่บ่อยๆ
“เฮ้อ ชะตาชีวิตคนเราช่างเล่นตลกจริงๆ…ตอนนี้ฉันอยู่กับลูกสาวของพลเรือเอกมู่หรง”
"แต่อีกเเค่วันเดียว ฉันก็ต้องไปที่กองบัญชาการกองทัพเรือ เพื่อลอบชิงตัวเมดูซ่าต่อหน้าต่อตาพลเรือเอกมู่หรง"
มู่หรงซินซินไม่รู้เรื่องอะไรเลย ต่อให้คิดหัวแทบแตก เธอก็ไม่มีทางคิดออกว่าเด็กหนุ่มที่กำลังนวดข้อเท้าให้เธออยู่นี้ จะต้องไปต่อสู้กับพ่อของเธอกลางทะเลในวันพรุ่งนี้
…..
“ดีขึ้นบ้างไหม?”
“ดีขึ้นเยอะแล้ว”
“ถ้ามันได้ผล ฉันจะนวดให้เธอต่ออีกหน่อย”
เเต่ทันใดนั้น มู่หรงหยางซั่วก็กลับมา พร้อมกับถุงยามากมายสำหรับรักษาอาการข้อเท้าแพลง
ในตอนนี้ เซียวซิงหยูกำลังนวดข้อเท้าให้มู่หรงซินซิน, แต่ในสายตาของมู่หรงหยางซั่ว เซียวซิงหยูกำลังเล่นกับเท้าของน้องสาวเขามากกว่า!
“เซียวซิงหยู ฉันไว้ใจนายมากขนาดนี้…เเต่นายกลับหน้าด้าน มาเล่นกับเท้าของน้องสาวฉัน!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซียวซิงหยูก็ถึงกับพูดไม่ออก
“พี่หยางซั่ว นี่คือนวด ไม่ใช่เล่น…ระวังคำพูดหน่อยสิ!”
มู่หรงหยางซั่วถอนหายใจยาว ดูเหมือนเขาจะโล่งใจได้เปราะหนึ่ง
“ช่างเถอะ…นานๆทีจะมีผู้ชายที่น้องสาวฉันไม่รังเกียจ นายช่วยทายาให้เธอหน่อยแล้วกัน”
มู่หรงหยางซั่วยื่นยาให้เซียวซิงหยู
เซียวซิงหยูรับยามาทาให้มู่หรงซินซินอย่างระมัดระวัง
หลังจากทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เซียวซิงหยูก็หันหลังกลับห้องพัก
ก่อนออกจากห้อง เขายังกำชับอีกว่า
“ซินซิน ช่วงนี้พยายามอย่าลุกจากเตียงเเล้วก็พักผ่อนเยอะๆ…ถ้าเชื่อฉัน ก่อนการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ เธอจะหายดี”
มู่หรงซินซินพยักหน้าอย่างว่าง่าย เธอดูเหมือนภรรยาตัวน้อยของเซียวซิงหยูจริงๆ
หลังจากเซียวซิงหยูออกไป มู่หรงหยางซั่วก็ลูบคาง พลางขมวดคิ้ว…มันดูเหมือนว่าเขากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
เเละเมื่อเซียวซิงหยูหายไป, มู่หรงซินซินกลับมาเป็นคนเย็นชาเหมือนเดิม
“พี่กลับห้องไปได้เเล้ว…ฉันจะพักผ่อน”
เเต่มู่หรงหยางซั่วจู่ๆ ก็ถามอย่างเคร่งขรึม “น้องสาว เธอชอบเซียวซิงหยูใช่ไหม?”
มู่หรงซินซินลังเลไปวินาทีหนึ่ง ก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “ไร้สาระ”
“เธอลังเล!”
“ไม่ใช่แค่ลังเล เธอยังไม่กล้าตอบตรงๆอีกด้วย!”
ปังงงง!! !
ถึงแม้ว่ามู่หรงซินซินจะบาดเจ็บที่ขาข้างหนึ่ง แต่ขาอีกข้างก็ยังใช้งานได้ดี
เธอได้เตะพี่ชายของเธอจนกระเด็นออกไปนอกห้องทันที
มู่หรงหยางซั่วนอนอยู่บนพื้นหน้าห้องพร้อมเอามือกุมก้นด้วยความเจ็บปวด
“นี่น้องสาวแท้ๆ ของฉันหรือเปล่าเนี่ย, ทำไมแรงเยอะขนาดนี้!”
“ว่าแต่ น้องสาวมีปฏิกิริยารุนแรงกับเรื่องนี้…ดูเหมือนว่าเธอจะชอบเซียวซิงหยูจริงๆเเฮะ”
มู่หรงหยางซั่วลุกขึ้นปัดก้น เเล้วเดินกลับห้องไป
ส่วนมู่หรงซินซินนอนอยู่บนเตียง พลิกตัวไปมา เพราะนอนไม่หลับ
เพราะว่าเธอใช้ชีวิตเเบบมีเเค่พ่อเเละพี่ชายมาโดยตลอด เธอจึงไม่รู้ว่าคำว่า “ชอบ” คืออะไร
เธอแค่รู้สึกว่าทุกครั้งที่อยู่กับเซียวซิงหยู เธอจะรู้สึกผ่อนคลายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ชอบ...คืออะไรกันนะ?”
มู่หรงซินซินมองออกไปนอกหน้าต่าง, เส้นผมอันงดงามของเธอพลิ้วไหวไปมาเบาๆ
…….
อีกด้านหนึ่ง
หลังจากเซียวซิงหยูกลับมาที่ห้องพักของตัวเองแล้ว เขาก็เปิดใช้ตราอสูรแล้วเรียกจิ้งจอกมังกรเก้าหางออกมทันที
เดลลูปรากฏตัวในห้อง ณ เวลานี้…เขามังกรบนหัวของเธอดูเหมือนมงกุฎอันงดงาม
หลังจากที่จิ้งจอกตัวนี้หลอมรวมกับสายเลือดมังกรบริสุทธิ์ได้สำเร็จแล้ว ออร่าพลังของเธอก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก
“เดลลู มาช่วยฉันปรุงยา”
หลังจากพูดจบ เซียวซิงหยูก็เปิดแหวนมิติ เเล้วหยิบสมุนไพรล้ำค่าต่างๆออกมา
กล้วยไม้หลิงหลง, เห็ดหลินจือโลหิต, กิ่งไม้คริสตัลม่วง, ผลโสมน้ำแข็ง
สมุนไพรเหล่านี้ล้วนเป็นส่วนผสมพื้นฐานในการปรุงยาเม็ดมังกรวิญญาณ…ส่วนส่วนผสมหลักคือเลือดของมังกรสายเลือดบริสุทธิ์
เซียวซิงหยูเปิดขวดแก้วใบเล็ก ภายในมีเลือดเดือดพล่านที่นำมาจากตัวของเดลลู…จากนั้นก็เริ่มกระบวนการปรุงยาทันที
ในห้องนอกจากกลิ่นกายของเดลลูแล้ว ยังมีกลิ่นยาแปลกๆลอยฟุ้งอยู่ตลอดเวลา
…..
รุ่งอรุณขับไล่ความมืด
หลังจากพายุฝนผ่านพ้น, แสงอรุณก็สาดส่องไปทั่วขอบฟ้า
“สำเร็จแล้ว!”
เซียวซิงหยูที่อดหลับอดนอนจนใต้ตาคล้ำ ได้ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ
หลังจากปรุงยามาทั้งคืน ในที่สุดเซียวซิงหยูก็สามารถสกัดยาเม็ดออกมาได้สองเม็ด
นี่คือยาเม็ดมังกรวิญญาณสองเม็ดที่มีคุณภาพสมบูรณ์แบบ เช่นเดียวกับที่ขายในร้านค้าของระบบ
เมื่อปรมาจารย์อสูรกินหนึ่งเม็ด พลังวิญญาณของเขาจะเพิ่มขึ้นสิบเท่าเป็นเวลาห้านาที
หากกินเม็ดที่สอง พลังวิญญาณจะยังคงอยู่ที่สิบเท่า เเต่ระยะเวลาจะขยายออกไปอีกห้านาที รวมเป็นสิบนาที
ยาเม็ดมังกรวิญญาณสองเม็ดนี้ บวกกับจิ้งจอกมังกรเก้าหางที่เลื่อนขั้นเป็นระดับเทพเจ้าแล้ว…มันก็น่าจะทำให้เซียวซิงหยูสามารถต่อสู้กับปรมาจารย์อสูรระดับเก้าดาวได้อย่างสูสีภายในสิบนาทีของฤทธิ์ยา
“เดลลู ฉันจะนอนพักก่อนสักหน่อย…พอฉันตื่นแล้ว เราจะออกเดินทางทันที”
หลังจากพูดจบ, เซียวซิงหยูที่ง่วงมาก ก็นอนหลับไปในอ้อมแขนของเดลลู
เมื่อมองเด็กหนุ่มที่เหนื่อยล้าในอ้อมแขน เดลลูก็เอื้อมมือไปลูบใบหน้าของเขาอย่างเเผ่วเบา
“ถึงเจ้าจะหลับอยู่ แต่ข้าก็ยังอยากจะบอกว่า…ขอบคุณนะ”
เดลลูรู้ดีว่าเซียวซิงหยูคือมาสเตอร์ ส่วนเธอเป็นอสูรในพันธสัญญา…ตามหลักแล้ว มาสเตอร์ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตไปช่วยอสูรของตัวเอง บุกชิงตัวคนอื่นจากลานประหาร
แต่เซียวซิงหยูกลับทำลายกฎเกณฑ์นี้เพื่อช่วยเหลือเธอ
ในสายตาของเดลลูตอนนี้ เซียวซิงหยูเป็นคนที่พิเศษที่ไม่ใช่แค่เพราะพันธะสัญญาเลือดอีกต่อไป
…………………..
