บทที่ 811 ความคิด
บทที่ 811 ความคิด “เรื่องแบบนี้ทำคนเดียวคงไม่ดีเท่าไรนะ!” เรย์ลินยิ้มแล้วนั่งลงข้างอีซาเบล ก่อนจะดึงแขนของเธอขึ้นมา “อย่า...” อีซาเบลพยายามดิ้นรน “นั่งดี ๆ!” เรย์ลินเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจัง ทำให้อีซาเบลสะดุดไปเล็กน้อย แรงที่แขนก็ลดลงโดยไม่รู้ตัว เรย์ลินค่อย ๆ ม้วนแขนเสื้อของอีซาเบลขึ้น แต่สิ่งที่เขา...
