บทที่ 551 สวี่เย่ คุณมีอะไรอยากพูดอีกไหม

สวี่เย่ไม่ได้เสียเวลาของทุกคน เขาเคยเป็นพนักงานในชีวิตก่อน จึงเข้าใจดีว่าการประชุมช่างน่าเบื่อขนาดไหน

ดังนั้นทันทีที่เขาขึ้นเวที เขาก็พูดตรง ๆ ว่า “เอาล่ะ เลิกประชุมกันเถอะ”

ผู้จัดการทั้งสี่คนต่างถอนหายใจอย่างโล่งอก ราวกับเพิ่งรอดพ้นจากปากเหว

หลังจากทุกคนออกไปแล้ว เจิ้งอวี้ยังคงรู้สึกเสียดาย “ทำไมถึงให้พวกเขากลับไปหมดล่ะ? ผมยังประชุมไม่เสร็จเลย!”

“งั้นคุณมาประชุมกับผม ผมอยากเป็นผู้จัดการบ้าง” สวี่เย่พูด

เจิ้งอวี้เลิกสนใจหัวข้อนี้แล้วถามว่า “คุณมาหาผมมีอะไรหรือเปล่า?”

“อยากเล่นละครสั้นไหม?” สวี่เย่ถาม

“ขอแค่มีเวทีให้แสดง จะให้ผมเล่นอะไรก็ได้ทั้งนั้น” เจิ้งอวี้ตอบจริงจัง

“ดี งั้นเดี๋ยวผมส่งบทให้ คุณลองอ่านดู” สวี่เย่พูด

ในชีวิตก่อน สวี่เย่เคยดูละครสั้นหลายเรื่อง ตอนนี้แม้ในระบบจะไม่สามารถแลกบทละครสั้นออกมาได้ แต่เขาสามารถใช้ ผลไม้แห่งความทรงจำ เพื่อเรียกคืนความทรงจำบางส่วนได้

สวี่เย่ใช้ผลไม้แห่งความทรงจำเพื่อรื้อฟื้นบทละครที่เขาเคยดู แล้วจึงเขียนบทออกมาในสำนักงาน

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและส่งไฟล์ให้เจิ้งอวี้

เจิ้งอวี้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู แม้เขาจะชินกับความสามารถสุดประหลาดของสวี่เย่ไปแล้ว แต่ก็ยังสงสัยในเนื้อหาบทละคร

“ยังไงผมก็เคยเป็นผู้จัดการของสวี่เย่ เราสนิทกันขนาดนี้ สวี่เย่จะต้องเตรียมบทที่เหมาะกับภาพลักษณ์ของผมแน่ ขอแค่หล่อหน่อยก็พอ”

เจิ้งอวี้เปิดไฟล์และเริ่มอ่าน

บทละครสั้นแตกต่างจากบทภาพยนตร์หรือบทละครโทรทัศน์ที่มีรายละเอียดปลีกย่อยเยอะ บทละครสั้นจะเน้นบทพูดมากกว่า การแสดงต้องไปปรับกันหน้างาน

บทละครสั้นที่ดีจะต้องสามารถทำให้คนหัวเราะได้แม้เพียงแค่อ่านบท

ในบทละครนี้มีตัวละครหลักสองตัว ตัวหนึ่งดูตลก ตัวหนึ่งดูหล่อ เจิ้งอวี้จินตนาการว่าตัวเองคือตัวละครที่หล่อ

“ถ้าไม่ใช่ผมที่เล่นบทนี้ แล้วจะมีใครเหมาะอีก?”

เจิ้งอวี้อ่านจนจบ พร้อมหัวเราะออกมาเป็นระยะ

เมื่ออ่านจบ เขาก็พูดพร้อมรอยยิ้ม “สวี่เย่ คุณเข้าใจผมจริง ๆ ตัวละครนี้ทั้งตลกและหล่อมาก!”

สวี่เย่ตอบเรียบ ๆ “ตัวละครนี้ผมจะเล่น คุณเล่นอีกตัวหนึ่ง”

เจิ้งอวี้ถึงกับนิ่งอึ้ง

ในการเข้าร่วมรายการ โรงละครเสียงหัวเราะ ครั้งนี้ สวี่เย่ไม่ได้คิดจะเกรงใจหยางเป่าหยิงเลย เขาตั้งใจจะลงสนามด้วยตัวเอง

กฎของรายการไม่ได้บอกว่าผู้เชี่ยวชาญจะต้องไม่ลงสนาม การที่ผู้เชี่ยวชาญลงสนามถือเป็นข้อได้เปรียบเล็ก ๆ

เจิ้งอวี้มองบทละคร แล้วถอนหายใจ “ช่างเถอะ คุณมีความสุขก็ดีแล้ว”

ในช่วงวันถัดมา สวี่เย่กับเจิ้งอวี้ซ้อมบทในบริษัท พร้อมทั้งเตรียมงานเปิดกล้องสำหรับ ขุนนางขั้นเก้าจือหมากวน

ถังปั๋วหู่ไท่ชิวเสียง ประสบความสำเร็จอย่างมาก เมื่อข่าวภาพยนตร์เรื่องใหม่ของสวี่เย่แพร่ออกไป มีคนจำนวนมากเสนอตัวเข้ามา

โดยเฉพาะนักแสดงหญิง บางคนถึงขั้นส่งวิดีโอเซ็กซี่มาในตอนกลางคืน

สวี่เย่ที่มีแฟนอยู่แล้วไม่สนใจสิ่งเหล่านี้

“ไม่ได้อ่าน ไม่ตอบกลับ!”

ในที่สุด วันบันทึกรายการ โรงละครเสียงหัวเราะ ก็มาถึง

จนถึงตอนนี้ ถังปั๋วหู่ไท่ชิวเสียง เข้าฉายมา 20 วันแล้ว และทำรายได้รวม 1.68 หมื่นล้านหยวน

ในขณะที่รายได้รายวันเริ่มลดลง แต่ก็ยังคงทำเงินได้หลายสิบล้านหยวนต่อวัน

ในโลกออนไลน์ ผู้คนคุ้นเคยกับมุกตลกจากภาพยนตร์เรื่องนี้ และสวี่เย่ก็ได้รับตำแหน่ง ราชาหนังตลกหน้าใหม่

เมื่อภาพยนตร์ทำรายได้สูงขนาดนี้ ย่อมส่งผลกระทบกับผู้กำกับต่างประเทศ โดยเฉพาะภาพยนตร์ Deep Sea 2 และ Crazy Games

แม้ทั้งสองเรื่องจะทำรายได้ดีในช่วงแรก แต่ก็ไม่อาจเทียบกับ ถังปั๋วหู่ไท่ชิวเสียง ได้

สำหรับหยางเป่าหยิง การที่ ถังปั๋วหู่ไท่ชิวเสียง ทำรายได้สูงแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง

เมื่อคำพูดวิจารณ์ของหยางเป่าหยิงจากรายการ โรงละครเสียงหัวเราะ ถูกเผยแพร่ออกไป กลายเป็นกระแสในโลกออนไลน์

คนที่ไม่ชอบ ถังปั๋วหู่ไท่ชิวเสียง ก็เหมือนได้รับกำลังใจ พากันวิจารณ์อย่างรุนแรง

“ผู้กำกับหยางพูดแล้วว่าหนังเรื่องนี้ต่ำ ใครยังจะเถียงอีก?”

“ถังปั๋วหู่ไท่ชิวเสียง เป็นแค่หนังตลกชั้นต่ำ!”

“ดูแล้วไม่ขำสักนิด ไม่รู้ว่าคนอื่นหัวเราะอะไรกัน”

“หนังเรื่องนี้ทำรายได้สูงสุด มันช่างน่าขำที่สุด!”

“สวี่เย่ คุณมีอะไรจะพูดอีกไหม?”