บทที่ 436: ฝันร้ายมาเยือน ถ้าหากโกคูกลายเป็นคนชั่ว?
【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】
【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】
【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】
บทที่ 436: ฝันร้ายมาเยือน ถ้าหากโกคูกลายเป็นคนชั่ว?
ฟิ้ว!
หลินเฉินปรากฏกายขึ้นเคียงข้างโกคูและพรรคพวก ราวกับสายลมที่พัดผ่านฉับพลัน ร่างกายห่อหุ้มด้วยพลังแห่งเทพทมิฬ บดบังรัศมีของตนเองไว้จนมิดชิด
หลินเฉินตระหนักถึงภารกิจในเส้นเวลาแห่งนี้ดี การมาเยือนไม่ใช่เพื่อก่อความวุ่นวาย หากแต่เพื่อสืบเสาะเบาะแสบางอย่าง
นับแต่ร่วมงานกับโครโนอา เขาก็ได้เรียนรู้ว่าการกระทำบางอย่างในอดีตได้ส่งผลกระทบต่อเส้นเวลาอย่างไม่อาจคาดคิด
ครั้งก่อน ความไม่รู้ อาจใช้เป็นข้ออ้าง แต่บัดนี้ เมื่อความจริงปรากฏ ก็สมควรยับยั้งชั่งใจตนเองเสีย
หลินเฉินลอยเด่นอยู่บนฟากฟ้าเบื้องสูง สายตาแหลมคมมองทะลุทะลวงม่านเมฆลงมายังเบื้องล่าง
เบื้องล่างนั้น การต่อสู้กำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด
คู่ต่อสู้ไม่ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นโกคูและอูบุ
อูบุเด็กหนุ่มผิวคล้ำ เจ้าของทรงผมโมฮอว์กสีดำสนิท รูปร่างไม่ได้สูงใหญ่กำยำนัก แม้จะเป็นมนุษย์โลก แต่กลับปลดปล่อยพลังที่ทำให้หลินเฉินต้องตะลึงงัน
ขณะนี้ อูบุกำลังต่อกรกับโกคูในร่างซูเปอร์ไซย่าได้อย่างดุเดือด พลังของทั้งสองดูจะสูสีกันอย่างน่าอัศจรรย์
ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ
ในโลกนี้ เป็นปี 786 หมายความว่าโกคูคนนี้มีอายุมากกว่าโกคูในโลกของหลินเฉินถึง 6 ปี
ถึงแม้โกคูในโลกของเขาจะฝึกฝนอย่างหนักหน่วง แต่ในแง่ของพลังในร่างปกติ โกคูคนนี้แข็งแกร่งกว่ามาก โดยเฉพาะเมื่อรวมกับพลังที่เพิ่มพูนขึ้นจากร่างซูเปอร์ไซย่า
การที่อูบุสามารถรับมือกับพลังระดับนี้ได้นั้น ช่างเหลือเชื่อเกินกว่าจะคาดคิด
อย่างไรก็ตาม หลังจากเฝ้ามองสถานการณ์อยู่พักใหญ่ หลินเฉินก็เริ่มเข้าใจว่าเหตุการณ์อันน่าพิศวงนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
อูบุถือกำเนิดมาอย่างพิเศษสุดเหนือใคร เพราะเขาคือบูร่างเด็กที่กลับชาติมาเกิดใหม่
ถึงแม้ท่านเจ้านรกจะเป็นผู้ปกครองยมโลก แต่พลังอำนาจของเขาก็ไม่อาจลบล้างพลังของจอมมารบูได้ทั้งหมด พลังบางส่วนของจอมมารบูจึงติดตัวมาพร้อมกับการกลับชาติมาเกิดของบูร่างเด็ก และแฝงเร้นเป็นพลังแฝงอยู่ภายในกายของอูบุ
ด้วยการฝึกฝนจากโกคูตลอดหลายปีที่ผ่านมา พลังแฝงของอูบุจึงค่อย ๆ ปลดปล่อยออกมา ก่อกำเนิดเป็นพลังที่แข็งแกร่งอย่างที่ประจักษ์ในปัจจุบัน
“ผลลัพธ์ช่างน่าสนใจยิ่งนัก” หลินเฉินยิ้ม
แต่เห็นได้ชัดว่าอูบุไม่ใช่เป้าหมายหลักในการมาเยือนครั้งนี้
สายเลือดผสมระหว่างปีศาจกับมนุษย์โลก แม้จะพิเศษ แต่มันก็ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับเบาะแสของซูเปอร์ไซย่าร่าง 4
ถ้าอย่างนั้น เขาจะไปตามหาสิ่งที่ปรารถนาได้ที่ไหนกัน?
ยิ่งไปกว่านั้น ระบบถึงได้ส่งหลินเฉินมายังห้วงเวลานี้ ในเดือนพฤษภาคม ปี 786 ด้วยเหตุผลใดกันเล่า? วันนี้จะมีเรื่องราวพิเศษอันใดบังเกิดขึ้นหรือ?
ขณะที่หลินเฉินครุ่นคิดถึงปริศนาเหล่านี้ สถานการณ์การต่อสู้เบื้องล่างก็พลิกผันไปอย่างฉับพลัน
โกคูได้แปลงร่างเป็นซูเปอร์ไซย่า 2
ขอบเขตพลังที่ทะลุ 5 พันล้านทำให้หลินเฉินนิ่งอึ้งไปด้วยความประหลาดใจ
แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายยิ่งกว่านั้น คืออูบุที่กำลังเผชิญหน้ากับโกคู ก็ปลดปล่อยพลังของตนเองเพิ่มขึ้นมาเช่นเดียวกัน ใกล้เคียงกับขอบเขตพลังของโกคูในชั่วพริบตา!
“เด็กคนนี้ช่างน่าทึ่งเกินไปแล้ว!” หลินเฉินอุทานออกมาอย่างลืมตัว
ด้วยขอบเขตพลังที่เพิ่มพูนขึ้นของทั้งสองฝ่าย การต่อสู้เบื้องล่างจึงทวีความดุเดือดยิ่งขึ้นไปอีก
ดูเหมือนทั้งสองกำลังปลดปล่อยพลังที่แท้จริงออกมา ทำให้การต่อสู้รุนแรงขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ทว่าสำหรับหลินเฉินแล้ว การประลองเช่นนี้ยังดูอ่อนหัดนัก
แต่ทว่าในเสี้ยววินาทีนั้นเอง เหตุการณ์เหนือความคาดหมายก็บังเกิดขึ้น
ท่ามกลางความตื่นเต้นเร้าใจ พลังที่ซ่อนเร้นของอูบุก็พลุ่งพล่านขึ้นในฉับพลัน
ในฐานะผู้เฝ้ามอง หลินเฉินเห็นเงาร่างสง่างามของบูปรากฏขึ้นเบื้องหลังอูบุ
ด้วยเงาลึกลับนี้ พลังอำนาจของอูบุจึงทะยานขึ้นอีกขั้นหนึ่ง
ขอบเขตพลังที่แข็งแกร่งขึ้นส่งผลให้ความว่องไวของเขาทวีคูณขึ้นด้วยเช่นกัน
ขณะที่อูบุและโกคูวิ่งสวนทางกัน อูบุก็ปรากฏกายเบื้องหลังโกคูในพริบตา ราวกับเคลื่อนย้ายในอากาศ พร้อมกับปล่อยหมัดทรงพลังเข้าใส่ท้ายทอยของโกคูอย่างจัง จนร่างของโกคูกระแทกพื้นดังสนั่น
ดูท่าจะไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เสียแล้ว โกคูนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นเนิ่นนานไม่ขยับเขยื้อน
แต่ในชั่วขณะนั้นเอง หลินเฉินก็สังเกตเห็นรังสีอำนาจสีดำแผ่ออกมาจากร่างของโกคู
พลังออร่าสีดำนี้... ไม่ว่ามันจะเป็นสิ่งใด แต่มันช่างน่าสะพรึงกลัวจับใจยิ่งนัก
แม้จะอยู่ห่างไกล หลินเฉินก็ยังสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากพลังออร่าสีดำนั้น
ความอาฆาตแค้นรุนแรงเช่นนี้... จะแผ่ออกมาจากโกคู ผู้มีชื่อเสียงเลื่องลือในด้านจิตใจที่อ่อนโยนและบริสุทธิ์ได้ยังไงกัน
เกิดอะไรขึ้น?
อูบุเองก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงคลื่นความอาฆาตนั้นเช่นกัน
เขามือชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหยุดการต่อสู้อย่างกะทันหัน
“คุณโกคู? คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”
ในที่สุดโกคูก็ลุกขึ้นจากพื้น แต่กลับนิ่งเงียบ ไม่ตอบสนองใด ๆ
“คุณโกคู?” อูบุเอ่ยถามอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง
คราวนี้ โกคูมีปฏิกิริยาตอบสนองในที่สุด แต่เมื่อเขาหันหน้ามาเผชิญหน้ากับพวกเขา ใบหน้าของเขากลับบิดเบี้ยว แววตาฉายชัดถึงความชั่วร้าย!
“คุณโกคู?” อูบุอุทานด้วยความตกตะลึง
ส่วนหลินเฉินที่อยู่บนท้องฟ้าก็เคลื่อนตัวลงมาใกล้พื้นโดยไม่รู้ตัว
เกิดอะไรขึ้น? เมื่อครู่นี้ร่างกายของโกคูเพิ่งเกิดการเปลี่ยนแปลงที่อธิบายไม่ได้ หลินเฉินในฐานะเทพเจ้าซูเปอร์ไซย่าสัมผัสได้ถึงความผิดปกตินั้นอย่างแจ่มชัด
แต่เขากลับไม่สามารถหาคำอธิบายใด ๆ มาประกอบกับปรากฏการณ์ตรงหน้าได้
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับโกคูเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยประสบพบเจอมาก่อน
ออร่าสีดำมืดที่แผ่รังสีอำมหิตเช่นนี้มาจากที่ใดกัน?
หรือว่าจะมีผู้ใดในโลกหล้านี้กำลังพยายามยึดครองร่างของโกคูอยู่?
หลินเฉินครุ่นคิดถึงความเป็นไปได้นี้เป็นลำดับแรก
ทว่าในวินาทีนั้นเอง โกคูที่อยู่เบื้องล่างก็ดูเหมือนจะกลับคืนสู่สภาพเดิม
“หือ? อูบุ เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น?” โกคูเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ออร่าดำทะมึนที่เคยแผ่พลังรอบกายเขาก็บัดนี้สูญสลายไปจนหมดสิ้น
ราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่เป็นเพียงภาพมายาที่เลือนหายไปในอากาศธาตุ
“คุณโกคู... ท่าทางเมื่อครู่นี้ทำเอาผมใจหายวาบเลย” อูบุถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก
“ขอโทษที หมัดของนายนี่มันหนักหน่วงเอาเรื่อง ฉันถึงกับสลบไสลไปเลย การพัฒนาฝีมือของนายนี่มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ”
“ทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณคำชี้แนะของคุณโกคูนี่แหละครับ”
หลังจากที่ทั้งสองยุติการต่อสู้และพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง โกคูก็เอ่ยปากชวนให้พวกเขากลับบ้านไปหาครอบครัวเสียที
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะฝึกวิชากันอยู่ที่นี่มาสองปีเต็มแล้ว
อูบุพยักหน้ารับด้วยแววตาซาบซึ้ง ก่อนจะเอ่ยลา
หลังจากที่อูบุลับหายไปจากสายตา หลินเฉินไม่ได้ติดตามเขาไป
ดวงตาคมกริบของเขายังคงจับจ้องไปยังโกคูด้านล่าง
ถึงแม้ท่วงท่าของโกคูเมื่อครู่จะดูไม่ผิดปกติ แต่ออร่าสีดำที่ปรากฏขึ้นเพียงชั่วพริบตานั้นก็ยังคงทำให้หลินเฉินรู้สึกขุ่นข้องหมองใจ
เขาต้องการเฝ้าดูโกคูต่อไปอีกสักพัก
“เอาล่ะ ถึงเวลาที่ฉันต้องกลับแล้วสินะ สองปีแล้ว จีจี้คงจะเคืองน่าดู...” โกคูพึมพำกับตัวเองพลางยกมือขึ้นแตะหน้าผาก เตรียมใช้เคลื่อนย้ายพริบตา
ทันใดนั้นเอง...
สีหน้ายิ้มแย้มของโกคูก็พลันหุบลง กลายเป็นบึ้งตึง ราวกับมีเมฆหมอกปกคลุม
ออร่าสีดำที่สลายไปก่อนหน้านี้ ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง หมุนวนรอบกายเขาก่อนจะซึมเข้าสู่ร่างอย่างช้า ๆ
โกคูขมวดคิ้วมุ่น ร่างกายสั่นเทาเล็กน้อย สีหน้าเผยความเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด
“เกิดอะไรขึ้น?” หลินเฉินเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ สายตาจับจ้องไปที่ออร่าสีดำที่ไหลเวียนเข้าสู่ร่างกายของโกคูอย่างต่อเนื่อง เขาครุ่นคิดอย่างหนักว่าควรจะเข้าไปช่วยเหลือหรือไม่
ทันใดนั้น โกคูก็เงยหน้าขึ้น ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวพลุ่งพล่านขึ้นสู่ท้องฟ้า ราวกับมังกรดำคำราม พาดผ่านสายตาของหลินเฉินไปอย่างรวดเร็ว
ขณะนี้ไม่ใช่แค่หลินเฉินเท่านั้น แต่เหล่านักสู้Zบนโลกก็สัมผัสได้ถึงพลังออร่าอันน่าสะพรึงกลัวนี้เช่นกัน
และเช่นเดียวกับหลินเฉิน พวกเขาทั้งหมดรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างที่แฝงเร้นอยู่ในออร่านั้น ราวกับเงาดำที่คืบคลานเข้ามาในจิตใจ
ถึงแม้ว่าออร่านี้จะยังคงเป็นของโกคู แต่ทุกคน รวมถึงหลินเฉิน ต่างรับรู้ได้ว่าความยุติธรรมและเมตตาที่เคยส่องประกายในออร่าของโกคูนั้นกลับเลือนหายไปจนหมดสิ้น
บัดนี้ ออร่าของโกคูได้แปรเปลี่ยนเป็นออร่าของความชั่วร้ายโดยสมบูรณ์!
หากจะเปรียบเทียบกันแล้ว ในแง่ของออร่าอันดำมืด โกคูในตอนนี้ชั่วร้ายยิ่งกว่าฟรีเซอร์อย่างไม่อาจเทียบได้!
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_
