บทที่ 338 ตีอาวุธสำเร็จ! ดวงตาแม่มดวิญญาณ! (ฟรี)

ไอ้เด็กนี่จะปล้นเสื้อผ้าด้วย?!

ไม่มีมนุษยธรรมเหลืออยู่เลยหรือ? ไม่มีกฎหมายเหลืออยู่เลยหรือ?!

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสองสิ่งนี้ไม่มีอยู่...ในตัวเขา

"เอ่อ ท่านเซียน... ข้า ข้าเหลือแค่ชุดชั้นในชุดนี้แล้วนะขอรับ!" ผีพระพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

"ใช่ๆ พวกเราเหลือแค่ชุดนี้แล้ว..." ใบหน้าของผู้อาวุโสผีร้ายดูน่าเกลียด

ชูเป่ยขมวดคิ้วและพูดอย่างจริงจัง "พวกเจ้าเป็นผีนะ จะใส่เสื้อผ้าหรือไม่ก็ไม่สำคัญ ไม่อยากให้หรือไง?"

"ถ้าไม่อยากให้ก็บอกแต่แรก ฉันไม่บังคับหรอก"

ชูเป่ยชักดาบกานเจียงออกมา "ดาบของฉันไม่ค่อยคม น่าจะลับสักหน่อย"

ผีพระ: "..."

นี่มันชัดเจนว่ากำลังขู่คนไม่ใช่หรอ?

ดูเหมือนจะต้องให้ไป...

"ทำไมจะเป็นอย่างนั้นได้ล่ะขอรับ? ขอเพียงท่านเซียนต้องการ พวกเราก็ยินดีให้ โดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ!"

ชูเป่ยได้ยินแล้วยิ้มและพูดว่า "เฮ้ ฉันว่าพวกเจ้าเป็นผีที่ดีและเต็มใจเสียสละจริงๆ!"

ผีหัวโล้นเกือบจะร้องไห้แล้ว ช่างเป็นผีหัวโตจริงๆ!

ผีทั้งหลายเริ่มถอดเสื้อผ้าและส่งให้ชูเป่ย

ชูเป่ยรับมาดูในมือ

"ติ๋ง! คุณได้รับชุดเวทมนต์ไหมเซียน!"

"ติ๋ง! คุณได้รับชุดเวทมนต์อิ๋นเถิง!"

...

เป็นชุดเวทมนต์จริงๆ และล้วนเป็นชุดเซียน!

ดูเหมือนฉันไม่ได้ทำผิดพลาดและเกือบจะพลาดของดีไป

ชุดเวทมนต์เซียนเหล่านี้จะเก็บไว้แจกจ่ายให้พี่น้องในกิลด์ท้าทายสวรรค์

ชูเป่ยเก็บชุดเหล่านั้นใส่ถุงเก็บของ

ในไม่ช้า ผีทั้งหมดก็ถอดเสื้อผ้าออกและเหลือเพียงกางเกงใหญ่ตัวเดียว ดูน่าสังเวชเป็นพิเศษในสายลมเย็น

ผีหัวโล้นปิดหน้าอกและถามอย่างขมขื่น "ท่านครับ พวกเราไปได้หรือยังขอรับ?"

ตอนนี้เขาไม่มีอะไรเหลือจริงๆ แล้ว!

ชูเป่ยชำเลืองมองกางเกงในของพวกเขา

"ถอดกางเกงในด้วย"

ผีหัวโล้น: "???"

ผู้อาวุโสผีร้าย: "???"

สามนาทีต่อมา ผีหัวโล้นและผู้อาวุโสผีร้ายวิ่งออกจากเขาจี้อิ๋นด้วยสภาพเปลือยกายพร้อมกัน

ภาพนั้นช่างอลังการ

หลังจากผีหัวโล้นออกไป เขาร้องไห้ "ฉัน ฉันไม่อยากเจอเขาอีกแล้ว!"

หลังจากบินไปทางเมืองผีได้กว่าสิบนาที กลุ่มผีร้ายกลุ่มหนึ่งผ่านมา

"หัวหน้า ดูสิ ดูเหมือนมีคนวิ่งเปลือยอยู่บนท้องฟ้า!"

ผีหัวโล้นและผู้อาวุโสผีร้ายปิดหน้าและจากไป ไม่กล้าอยู่แม้แต่ครู่เดียว

เพราะมันน่าอายจริงๆ!

ในเวลานี้ ชูเป่ยเผากางเกงในของพวกเขาด้วยไฟเซียนตะวัน

ชูเป่ยแค่อยากเห็นพวกเขาวิ่งออกไปแบบเปลือยกาย และไม่ต้องการกางเกงในแม้ว่าจะให้เขาก็ตาม

"พี่เป่ย พวกเราจะไปเมืองผีตอนนี้หรือ?" ราชาวานรถาม

"ไม่รีบ มีของดีมากมาย ให้ฉันตีของสองอย่างก่อน" ชูเป่ยพูดพร้อมรอยยิ้ม

ก่อนหน้านี้ได้หินตาผีมาจากโม่เหลากุ้ย สามารถใช้อัพเกรดและเสริมความแข็งแกร่งให้ตาผีได้

อีกอย่างหนึ่งคือชูเป่ยวางแผนจะหลอมรวมตราประทับฮ่องเต้จิ๋นซีกับม่านปีศาจดำ และใช้วัตถุดิบขั้น 9 ระดับเซียนวิญญาณ ทองวันหรง!

อาวุธเซียนทั้งสองชิ้นนี้มีบางอย่างเหมือนกัน แต่ทหารวิญญาณเสมือนในตราประทับฮ่องเต้จิ๋นซีไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ไม่รู้จบ ถ้าถูกฆ่า ทหารวิญญาณเสมือนก็จะหายไปด้วย

ดังนั้นชูเป่ยจึงวางแผนจะลองดูว่าสามารถหลอมรวมม่านปีศาจดำอาวุธเซียนวิญญาณกับตราประทับจักรพรรดิได้หรือไม่

ชูเป่ยนำเตาหลอมออกมาและเตรียมจะอัพเกรดและเสริมความแข็งแกร่งให้ตาผีก่อน

นอกจากการเตรียมวัตถุดิบหลักอย่างหินตาผีแล้ว ยังต้องเตรียมวัตถุดิบเสริมอีกหลายร้อยชนิด โชคดีที่ชูเป่ยเพิ่งปล้นคลังสมบัติมาและไม่ขาดวัตถุดิบ เขายังเพิ่มวัตถุดิบเกรด 3 ระดับเซียนวิญญาณเพื่อเพิ่มอัตราความสำเร็จในการตีและปรับปรุงคุณภาพ

ซุนสิงเจ๋อกำลังช่วยเหลือ มังกรทั้งสองและซูต้าจื่อกำลังดูอยู่ และผีทั้งสามได้แต่นั่งยองๆ อยู่ห่างๆ ไม่กล้ามองไปข้างหน้า แต่ก็ไม่กล้าหนี

ตอนนี้แม้จะให้ความกล้าของเสือดาวอีกสิบเท่า พวกเขาก็ไม่กล้าหนี

นั่นเท่ากับการเรียกหาความตาย!

"พี่ ดูเหมือนท่านเซียนกำลังเตรียมตีอาวุธ!" ซวี่โหย่วไฉยื่นหัวไปมองแล้วกระซิบ

"ท่านเซียนเก่งจริงๆ ดูเหมือนเขาจะตีอาวุธเซียนได้ด้วย!" จางต้านิวอุทาน

หวูเอ้อร์ฝูลูบคางและเดา "แสงเซียนที่ปรากฏในกลครั้งที่แล้วอาจเป็นการกำเนิดของอาวุธเซียนที่ถูกตีขึ้น จึงเกิดปรากฏการณ์แปลกๆ!"

"ไม่น่าจะใช่ ปรากฏการณ์แปลกๆ นั้นเกิดขึ้นหลายวันติดต่อกัน..." จางต้านิวพูดอย่างไม่อยากเชื่อ

แค่คิดถึงจำนวนแสงเซียนที่ปรากฏก็น่ากลัวแล้ว ถ้าทั้งหมดเป็นอาวุธเซียน งั้น... น่าสะพรึงกลัว!

ขณะที่ผีทั้งสามกำลังคุยกัน พวกเขาก็เห็นมือของชูเป่ยเคลื่อนไหวและเริ่มใส่วัตถุดิบลงในการหลอม

ตอนนี้ชูเป่ยชำนาญในการตีและอัพเกรดไอเทม และมีความเชี่ยวชาญสูงในการหลอมรวมวัตถุดิบ หลังจากสังเกตระดับการหลอมละลายของวัตถุดิบตลอดเวลา ชูเป่ยก็นำดวงตาแม่มดและผีออกมา

นี่เป็นอาวุธวิเศษพิเศษในรูปทรงลูกตา มาพร้อมกับทักษะหยั่งรู้ และสามารถมองทะลุเทคนิคการพรางตัวระดับเซียนได้

ตอนนี้ชูเป่ยกำลังจะเริ่มอัพเกรดและเสริมความแข็งแกร่งให้ดวงตาแม่มดและผี!

วางดวงตาแม่มดและผีบนโต๊ะหลอม จากนั้นดึงวัตถุดิบในเตาหลอมออกมา และค่อยๆ ห่อหุ้มบนดวงตาแม่มดและผี

"วิชาตีเก้ามังกร!"

ภูตมังกรเก้าตัวปรากฏในมือขวาของชูเป่ย และเขาก็เริ่มตีดวงตาแม่มดและผีอย่างบ้าคลั่ง!

กระบวนการตีทั้งหมดใช้เวลาหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม!

ดวงตาแม่มดและผีบนโต๊ะหลอมมีขนาดใหญ่กว่าเดิมหนึ่งรอบ แสดงลักษณะของลูกตา

ทันใดนั้น ลำแสงเซียนสีขาวมหึมาพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า กวาดเมฆดำบนท้องฟ้าให้หายไป!

ประกายแสงวาบขึ้นในดวงตาของชูเป่ย

"ติ๋ง! คุณตีอาวุธเซียนวิญญาณดวงตาแม่มดและผีสำเร็จแล้ว!"

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่า