บทที่ 18 อัพเลเวลให้ฉัน!

พริบตาผ่านไปครึ่งเดือน

อู้ชงผ่านการเช็คอินสะสมค่าประสบการณ์ทุกวันในที่สุดก็เริ่มหยุดชะงัก การเพิ่มขึ้นยังคงมีต่อ แต่สำหรับระดับของเขาตอนนี้ชัดเจนว่าไม่พอแล้ว ค่าบนแผงแทบไม่ขยับ

เหมือนเล่นเกม ตอนเลเวล 1 ฆ่ากบแค่นี้แถบประสบการณ์ก็เพิ่ม พอเลเวล 10 ฆ่ากบก็ได้แค่ไม่กี่แต้ม พอเลเวล 20 กบมอนสเตอร์ตัวเดิมยังให้ค่าประสบการณ์ แต่เทียบกับค่าประสบการณ์ทั้งหมดแล้วแทบไม่เห็นผล

ตอนนี้อู้ชงอยู่ระดับไหน เขาเองก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าเทียบกับราชสีห์หวังทงวันนั้น อู้ชงคิดว่าเขาน่าจะฆ่าคนแก่คนนั้นได้ แน่นอนนี่แค่การคาดเดาของเขา ถ้าต่อสู้จริงมีปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงได้มากเกินไป สภาพอากาศ อารมณ์ หรือแม้แต่อาวุธก็อาจเป็นจุดสำคัญของชัยชนะ

"แม้ค่าประสบการณ์จะไม่เพิ่มแล้ว แต่วิชาไม้หยกสะท้านฟ้าก็ถือว่าเริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว"

อู้ชงลืมตา พลังในร่างเริ่มหมุนเวียนตามเส้นทางของวิชาไม้หยกสะท้านฟ้า ในท้องมีกระแสอุ่นลอยขึ้นมา จากนั้นราวกับมีด่านบางอย่างถูกทะลวง ในพริบตาก็ไหลทั่วร่าง

กรอบ กรอบ กรอบ ร่างที่เติบโตเต็มที่แล้ว ในจังหวะที่สำเร็จวิชากลับสูงขึ้นอย่างประหลาดสามฉื่อ

วิชาไม้หยกสะท้านฟ้าชั้นที่หนึ่ง

ทะลวง!

อู้ชงที่นั่งขัดสมาธิในห้องตาวาบ แผงคุณสมบัติปรากฏขึ้นอีกครั้ง

อู้ชงมองคุณสมบัติตัวเอง

ตัวละคร: อู้ชง

พละกำลัง: 21.2 พลังภายใน: 0 วิญญาณ: 0.1

ทักษะ: ผ่าฟืน (สมบูรณ์), วิชากรงเล็บอินทรี (สมบูรณ์)

วิชา:วิชาไม้หยกสะท้านฟ้าชั้นที่หนึ่ง (เริ่มต้น)!

ค่าประสบการณ์: 39.5%

"ในที่สุดก็ปรากฏบนแผง แผงมีข้อมูลเพิ่มอีกนิด"

อู้ชงรู้สึกถึงความต่างของแผงเกม จากตอนแรกมีแถวเดียวค่อยๆ เพิ่มขึ้น เห็นได้ว่าสิ่งนี้น่าจะพัฒนาตามพลังของเขาไปเรื่อยๆ เช่นตอนนี้เพิ่มแถววิชา

นี่ไม่เหมือนหน้า UI ในเกมที่ตายตัว นี่เป็นแผงที่เติบโตได้

"พลังภายในทะลวงชั้นแรก พละกำลังของข้าเพิ่มขึ้น 10 จุด"

การเพิ่มพลังของพลังภายในแรงกว่าที่อู้ชงคาดไว้ ตอนนี้คิดดู การฆ่ายอดฝีมือพลังภายในในสุสานอ๋องอันวันนั้น โชคมีส่วนมาก แน่นอนยังมีปัจจัยที่อีกฝ่ายประมาทเกินไป และวิชากรงเล็บอินทรีขั้นสมบูรณ์ที่เหนือกว่ามนุษย์ทั่วไปด้วย

ออกจากถ้ำ อู้ชงตั้งใจจะหาสัตว์ป่าสักตัวเพื่อปรับตัวกับพลังก่อน

ก่อนอัพเลเวลต้องเข้าใจพลังตัวเองให้ชัด หลีกเลี่ยงการสูญเสียการควบคุมหลังอัพเลเวล

ช่วงนี้แถวนี้มีสัตว์ป่ามากขึ้น ยังไม่เจอพวกกลายพันธุ์ แต่แม้แต่พวกธรรมดาก็ไม่ใช่คนทั่วไปจะรับมือได้ ไอดำที่มองไม่เห็นนั่น ส่งผลต่อโลกทั้งใบ

ฟิ้ว!

งูพิษตัวหนึ่งพุ่งออกมาจากพุ่มหญ้าข้างๆ เมื่อก่อนอู้ชงต้องกลิ้งตัวหลบแน่นอน อาจถึงขั้นล้มลงกลิ้งอย่างกระเซอะกระเซิง แต่ครั้งนี้เขาไม่ถอย ไม่หลบ เพียงยกมือขึ้นเบาๆ

มือเดียวทำท่ากรงเล็บ พลังภายในปกคลุมเบาๆ

ในจังหวะที่งูจะกัดเขา นิ้วมือก็จับหัวงูได้อย่างง่ายดาย

เร็ว โหด แม่น

ทั้งความเร็วและพลัง ล้วนเหนือกว่าก่อนหน้านี้มาก

การเพิ่มพลังของพลังภายใน เป็นการเพิ่มรอบด้าน

ไม่แปลกที่ก่อนหน้านี้ต้าหนิวและคนอื่นๆ เชื่อมั่นในยอดฝีมือหนุ่มที่มีพลังภายในคนนั้น การเปลี่ยนแปลงนี้ยิ่งใหญ่เกินไป

"แข็งแกร่งกว่าก่อนอย่างน้อยสามเท่า จุดอ่อนก็ถูกเติมเต็ม"

อู้ชงคำนวณความต่าง

กรงเล็บในมือบีบเบาๆ นิ้วที่แข็งกว่าเหล็กกล้าราวกับบีบดินเหนียว บีบงูพิษที่จู่โจมเป็นโคลนอย่างง่ายดาย

"ปฏิกิริยาสะท้อนกลับก็เพิ่มขึ้น"

อู้ชงเดินไปพลางปรับตัวไปพลาง เขาต้องเข้าใจพลังภายในให้ดีขึ้น เหมือนรากฐาน

เมื่อมั่นคงแล้วเขาจะเริ่มเพิ่มพลังอย่างบ้าคลั่ง ตอนนั้นแม้พลังจะพุ่งขึ้นก็ไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว เดินมาถึงขอบผา อู้ชงกระโดดเบาๆ ร่างกายเบากว่าก่อนหลายเท่า กระโดดเบาๆ ก็ถึงหน้าผาอีกด้าน เห็ดหลินจือ สมุนไพรที่ก่อนหน้านี้เก็บไม่ถึง ตอนนี้ล้วนอยู่ในมือเขาอย่างง่ายดาย

เหี้ยว!!

อินทรียักษ์ที่คุ้มครองสมุนไพรวิเศษกางปีกโฉบลงมา

อู้ชงยกมือขึ้น รวมพลังภายในที่ฝ่ามือ ฟาดฝ่ามือใส่อินทรียักษ์ที่บินลงมาอย่างแรง

แรงพุ่งลงของอินทรียักษ์รุนแรงเพียงใด กลับถูกฝ่ามือของอู้ชงตีกระเด็น แรงสะท้อนรุนแรงทำให้อู้ชงถอยหลังหลายก้าว สัตว์ในโลกนี้ล้วนเป็นสายพันธุ์กลายพันธุ์ อินทรียักษ์นี่ยิ่งใกล้เคียงกับมาร ร่างกายแทบไม่ต่างจากเหล็กกล้า ฝ่ามือที่ใช้พลังภายในของอู้ชงกลับไม่อาจสังหารมัน

"พลังนิ้ว!"

อู้ชงยกมือขึ้น นิ้วชี้ชี้ไปในอากาศ พลังภายในของวิชาไม้หยกสะท้านฟ้าพุ่งออกจากปลายนิ้ว

อินทรียักษ์กำลังบินถอย หลบไม่ทันถูกพลังนิ้วทะลวง ตอนนี้อู้ชงเหยียบพื้นทีหนึ่ง คนลอยขึ้นกลางอากาศคว้าอินทรียักษ์ไว้

"ลงมา!"

มือซ้ายออกแรง ดึงอินทรียักษ์ลงพื้นอย่างป่าเถื่อน

รู้สึกถึงอันตราย อินทรียักษ์กระพือปีกสุดแรง หวังจะกลับคืนสู่ท้องฟ้า

แต่อู้ชงจะยอมให้มันสมหวังได้อย่างไร? เขายกมือขึ้นพร้อมกันทั้งสองข้าง มือหนึ่งจับปีกอินทรียักษ์ข้างหนึ่ง พลังมหาศาลวาบผ่าน ได้ยินเสียง 'ฉีก' อินทรียักษ์ถูกเขาฉีกเป็นสองซีก

อินทรียักษ์ร้องครวญครางตกลงมา อู้ชงถืออินทรียักษ์ ดื่มเลือดสดอย่างบ้าคลั่ง

กระแสร้อนลอยขึ้นจากต้นชี่ นี่คือการปล้นชีพ เป็นความสามารถของวิชามาร การกินกันตามธรรมชาติเป็นสัญชาตญาณของมารวิชาไม้หยกสะท้านฟ้าเป็นวิชามารที่สร้างจากการเลียนแบบมาร ย่อมมีคุณสมบัติของมาร

อู้ชงไม่เข้าใจวิชามาร ไม่รู้การแบ่งประเภทวิชาในโลกนี้ คิดว่าพลังภายในทั้งหมดเป็นแบบนี้

หลังฆ่าอินทรียักษ์ ร่างของอู้ชงมีไอร้อนลอยขึ้นมามาก ผิวหนังเปลี่ยนเป็นสีแดง

ภายใต้การหมุนเวียนของวิชาไม้หยกสะท้านฟ้า ร่างกายเขาเหมือนเตาหลอม ปลดปล่อยพลังอันแข็งแกร่ง หัวใจของเขาก็แข็งแรงขึ้น การเต้นมีความเร็วและจังหวะที่มั่นคง เหนือกว่าตอนที่ยังไม่ได้ฝึกพลังภายในมาก เลือดก็ถูกเสริมกำลังไปพร้อมกับการเต้นของหัวใจ การเปลี่ยนแปลงนี้ไหลไปตามเส้นเลือด ทั่วทั้งร่าง

นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่ต่อเนื่อง

"พอจะรู้แล้ว นี่ยังแค่ชั้นแรกเท่านั้น"

เก็บพลัง พลังภายในที่ผิวกายค่อยๆ กลับสู่ต้นชี่ ความร้อนหลังฆ่าอินทรียักษ์ค่อยๆ จางหาย

กลับเข้าถ้ำ

อู้ชงนั่งขัดสมาธิอีกครั้ง ตามเส้นทางของวิชาไม้หยกสะท้านฟ้า จิตของเขาขยับ

"แผง อัพเลเวลวิชาให้ข้า!"

พร้อมกับความคิดของอู้ชง พลังมหาศาลลอยขึ้นจากต้นชี่ หลังความเลือนรางผ่านไป พลังภายในในร่างอู้ชงพองขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยวิธีที่ไม่อาจเข้าใจ

ในสมอง ความทรงจำมากมายในการฝึกวิชาไม้หยกสะท้านฟ้าผุดขึ้นจากความว่างเปล่า

ในความทรงจำเหล่านี้ อู้ชงราวกับกลายเป็นเครื่องจักร หลบอยู่ในถ้ำนี้คนเดียว ฝึกวิชาไม้หยกสะท้านฟ้าทั้งวันทั้งคืนไม่กินไม่ดื่ม

หนึ่งปี สองปี สามปี

จนถึงปีที่ห้า จู่ๆ ก็รู้สึกถึงโอกาสวิชาไม้หยกสะท้านฟ้าพุ่งจากชั้นที่หนึ่งเป็นชั้นที่สอง

(จบบทที่ 18)