บทที่ 79 : วางแผนเเหกคุกเพื่อช่วยเมดูซ่า (ตอนฟรี)
บทที่ 79 : วางแผนเเหกคุกเพื่อช่วยเมดูซ่า (ตอนฟรี)
"ผู้อำนวยการซู ยินดีด้วยนะคะ!"
"ผู้อำนวยการจู ครั้งนี้ที่วิทยาลัยชิงหลงของเราได้รับความสนใจจากทั่วประเทศ…ต้องขอบคุณวิทยาลัยไป๋หู่ของพวกคุณเลย"
หลังจากจบการแข่งขัน ผู้อำนวยการของวิทยาลัยไป๋หู่และวิทยาลัยชิงหลงต่างก็เดินมาหากัน
ทั้งจูชิงหยูและซูหรูหยาน ต่างก็ได้รับฉายาว่า "ผู้อำนวยการสาวสวย" เหล่าสื่อมวลชนจึงต่างรีบยกกล้องขึ้นมาบันทึกภาพบทสนทนาหลังเกมการแข่งขันของทั้งสองคนนี้
ต่อหน้ากล้อง ทั้งสองสาวต่างก็ยิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร แต่ถ้าสังเกตดีๆแววตาของพวกเธอกลับเต็มไปด้วยความเย็นชา
ในการแข่งขันซูเปอร์โนวาเมื่อปีที่แล้ว วิทยาลัยไป๋หู่เป็นฝ่ายเอาชนะวิทยาลัยชิงหลง…เเต่ปีนี้ เซียวซิงหยูนำทีมล้างแค้นสำเร็จ
ความบาดหมางระหว่างผู้อำนวยการทั้งสองจึงเพิ่มพูนขึ้นอีกขั้น
เนื่องจากมีนักข่าวมากเกินไป จูชิงหยูจึงต้องเข้าไปใกล้ๆแล้วกระซิบข้างหูของซูหรูหยาน
"ผู้อำนวยการซู อย่าเพิ่งได้ใจไป ที่วิทยาลัยชิงหลงของพวกคุณชนะในครั้งนี้ ก็เพราะมีเซียวซิงหยู"
ซูหรูหยานเสยผมด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง แต่กลับแฝงไปด้วยความขี้เล่นแบบเด็กสาว
"เธอก็พูดถูก แต่พอฉันก็มีไพ่ตายอย่างเซียวซิงหยูแล้วเธอไม่มี เธออิจฉาใช่ไหมล่ะ"
"ก็ใช่น่ะสิ ฉันอิจฉา" จูชิงหยูตอบกลับขณะเดียวกันก็เหลือบมองเซียวซิงหยูที่กำลังฉลองชัยชนะอยู่
ในตอนนั้น เซียวซิงหยูกำลังถือแชมเปญ เเละกระโดดโลดเต้นอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนอย่างสนุกสนาน
…..
"ลูกพี่เซียวสุดยอด!"
"เซียวซิงหยู ตลอดชีวิตนี้ฉันยอมนายคนเดียว!"
"ต่อไปนี้ นายคือหัวหน้าของวิทยาลัยชิงหลง!"
"พี่เซียวซิงหยู มีแฟนหรือยังคะ?"
"นี่เบอร์โทรศัพท์ของฉัน คราวหน้าไปดูหนังด้วยกันไหมคะ?"
ในกลุ่มผู้ชมนั้นมีนักเรียนจากวิทยาลัยชิงหลงมาดูการแข่งขันด้วย
ณ เวลานี้ นักเรียนเหล่านี้ต่างก็ประจักษ์ในความสามารถของเซียวซิงหยู ดังนั้นพวกเขาจึงยกยอเซียวซิงหยูอย่างมาก
นักเรียนหญิงหลายคนแทบอยากจะถอดกางเกงของเซียวซิงหยู บางคนแอบยัดคีย์การ์ดโรงแรมที่มีรอยลิปสติกไว้ในกระเป๋าของเขา
ส่วนนักเรียนชายกลายเป็นลูกน้อง ที่คอยจุดบุหรี่ ส่งน้ำ และประจบประแจงเซียวซิงหยู
ในเวลานี้ เซียวซิงหยูคือคนที่เปล่งประกายที่สุด
"จูชิงหยู อย่าแอบมองเซียวซิงหยูของพวกเราสิ…เเละถึงเธออิจฉาไปมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก เขาน่ะเป็นนักเรียนของวิทยาลัยชิงหลงนะ" ซูหรูหยานกล่าวอย่างเย้ยหยัน
"ก็จริงที่ว่าเขาเป็นคนของวิทยาลัยชิงหลง…เเต่ก็เเค่ตอนนี้" จูชิงหยูตอบกลับ
ซูหรูหยานเก็บรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจ แล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"เธอหมายความว่ายังไง"
"ตอนนี้ก็คือตอนนี้ ส่วนเรื่องในอนาคตนั้น ใครจะไปรู้ล่ะ" จูชิงหยูกล่าวติดตลก
"เธอคิดจะดึงตัวเขาไปงั้นเหรอ ไม่มีทางซะหรอก!" ซูหรูหยานโกรธขึ้นมาทันที
เซียวซิงหยูคือนักเรียนที่มีศักยภาพที่สุดในสายตาเธอ เขาคืออนาคตของวิทยาลัยชิงหลง
เเต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าจูชิงหยูกำลังคิดไม่ดีกับเซียวซิงหยู น้ำเสียงของซูหรูหยานจึงเริ่มเปลี่ยนไป
"ซูหรูหยาน มีกฎหมายข้อไหนห้ามเเย่งตัวนักเรียนบ้างล่ะ"
"เธอ..."
"ถ้าวิทยาลัยไป๋หู่ของเรา สามารถให้สวัสดิการและคอนเนคชั่นที่ดีกว่าที่วิทยาลัยชิงหลงให้ได้ เซียวซิงหยูจะยังอยู่กับเธออีกหรือเปล่านะ"
หลังจากพูดจบ จูชิงหยูก็ยกยิ้มเล็กน้อย แล้วยื่นมือปัดฝุ่นที่ไหล่ของซูหรูหยาน
"ซูหรูหยาน พวกเรายังมีโอกาสได้เจอกันอีกเยอะ ครั้งหน้าที่เราเจอกัน เซียวซิงหยูอาจจะยืนอยู่ข้างฉันแล้วก็ได้"
"ยัยผู้หญิงสารเลว..."
"ระวังคำพูดหน่อย กำลังถ่ายทอดสดอยู่นะ"
จูชิงหยูยังคงรักษาภาพลักษณ์ที่สง่างามไว้ต่อหน้ากล้อง เธอตอบคำถามนักข่าวได้อย่างเหมาะสม
"ผู้อำนวยการจู คุณมองความพ่ายแพ้ในครั้งนี้เป็นอย่างไรครับ" นักข่าวถามเข้าประเด็น
"ต้องยอมรับว่าเด็กๆ ของวิทยาลัยชิงหลงเก่งมาก เเล้วก็ต้องขอบคุณผู้อำนวยการซูที่ฝึกฝนพวกเขามาอย่างดี ฉันนับถือผู้อำนวยการซูมาก..." จูชิงหยูยอมรับความพ่ายแพ้ได้อย่างสง่างาม เธอจึงได้รับเสียงปรบมือจากผู้คนอย่างมาก
ซูหรูหยานยิ้มเยาะ แล้วพูดพึมพำ "ผู้หญิงคนนี้เสแสร้งเก่งจริงๆ”
“หึๆ…เซียวซิงหยูไม่มีทางโดนคนเเบบเธอดึงตัวไปหรอก”
จากนั้น ซูหรูหยานก็หันไปมองเซียวซิงหยูที่ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนแล้วเริ่มครุ่นคิด
"เเต่ถ้าวิทยาลัยไป๋หู่เสนอข้อเสนอที่ดีกว่า เด็กคนนี้จะไม่หวั่นไหวจริงๆเหรอ"
"คนเราต้องทำมาหากิน ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงหวั่นไหวเหมือนกัน..."
"ไม่ได้ ฉันจะไม่ยอมให้จูชิงหยูแย่งเซียวซิงหยูไป!" ซูหรูหยานตัดสินใจอย่างแน่วแน่ แม้จะต้องมัดตัวเซียวซิงหยูไว้ เธอก็จะให้เขาอยู่ที่วิทยาลัยชิงหลงต่อไป
……..
เที่ยงคืน
ณ โรงแรม
เซียวซิงหยูกลับมาที่ห้องพักของตัวเอง ใบหน้าของเขาแดงก่ำ บนตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า
วันนี้วิทยาลัยชิงหลงเอาชนะวิทยาลัยไป๋หู่ได้สำเร็จ และได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันซูเปอร์โนวา
มันเป็นเรื่องที่น่ายินดี พวกเขาจึงต้องฉลองด้วยการดื่มเหล้า, เเละในฐานะผู้มีส่วนสำคัญในชัยชนะ ทุกคนต่างก็มาขอชนแก้วกับเซียวซิงหยู
แม้แต่ซูหรูหยานและเฉินฉีเหนียนก็ยังชนแก้วกับเซียวซิงหยูไปสองถึงสามแก้ว
ณ เวลานี้ เซียวซิงหยูจึงเมาแอ๋สุดๆ
"เอ๊ะ ทำไมในห้องถึงมีเดลลูสองคน"
เซียวซิงหยูขยี้ตาที่แดงก่ำ เขาเห็นผู้หญิงหน้าตาเหมือนสุนัขจิ้งจอกสองคนยืนอยู่ตรงหน้า
เดลลูยืนกอดอกพิงหน้าต่างอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าเย็นชา "มองเห็นภาพซ้อนแบบนี้ แสดงว่าเมามากจริงๆ"
"ฉันไม่ได้เมา!"
"ไม่ได้เมางั้นเหรอ นี่มีกี่นิ้ว" เดลลูยื่นนิ้วออกมาสามนิ้ว
"หก!"
"เซียวซิงหยู นี่นายสุดยอดจริงๆ"
ตุ้บ!
ทันใดนั้น เซียวซิงหยูก็ล้มลงไปกองกับพื้นทันที
"ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ!"
"เดลลู ฉันง่วง"
"ง่วงก็นอนบนเตียงสิ นอนบนพื้นมันไม่หนาวเหรอ"
"เธอกำลังเป็นห่วงฉัน"
เมื่อเซียวซิงหยูพูดคำนี้ออกมา บรรยากาศก็เริ่มเปลี่ยนไปทันที
เดลลูยืนนิ่ง หน้าแดงก่ำ
"ข้า...ข้ากำลังเป็นห่วงเขาจริงๆเหรอ"
ณ เวลานี้…ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับสัตว์อสูร ค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปอย่างเงียบๆ โดยไม่รู้ตัว
เมื่อเห็นเซียวซิงหยูนอนอยู่บนพื้น เดลลูก็ไม่ได้คิดมากอะไรอีก, เธออุ้มเขาในท่าอุ้มเจ้าสาวเเล้วขึ้นไปวางบนเตียง
หลังจากห่มผ้าให้เซียวซิงหยูแล้ว เดลลูก็ยืนกอดอกอยู่ข้างเตียง
"ข้าคงติดหนี้เจ้ามาตั้งแต่ชาติปางก่อนแน่ๆ เรื่องของตัวเองก็ยังแก้ไม่ได้…ก็ยังต้องเสียเวลามาดูแลเจ้าอีก" เดลลูบ่นอุบอิบ ขณะที่กำลังจะไปรินน้ำร้อนมาให้เซียวซิงหยู
เเต่พอเดลลูหันหลังกลับมา, เธอก็เห็นเซียวซิงหยูลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที
"ฉันคิดออกแล้ว"
"เจ้าเมาหรือไม่เมากันเเน่เนี่ย"
แววตาของเซียวซิงหยูในตอนนี้ ไม่ได้พร่ามัวเหมือนคนเมา…มันเต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาดและลุ่มลึก ดูเหมือนนักวางแผนผู้ชาญฉลาดที่กำลังทำงาน
"เจ้าคิดอะไรออกหรือ" เดลลูถามอย่างตื่นเต้น
"ฉันคิดวิธีแหกคุกออกแล้ว"
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ดวงตาของเดลลูก็เปร่งประกาทันที…เธอรินน้ำร้อนแล้วนั่งลงข้างๆเซียวซิงหยู
"ว่าเเผนการมาเร็วเข้า!"
"นี่เหรอท่าทางของคนขอร้อง"
"แล้วเจ้าต้องการอะไร"
"เธอต้องบอกว่า 'ท่านเจ้าชาย โปรดชี้แนะด้วยเจ้าค่ะ'"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เดลลูก็รู้สึกพูดไม่ออก
เเต่สุดท้ายเธอก็ฝืนยิ้ม เเล้วพูดว่า
"ท่านเจ้าชาย โปรดชี้แนะหม่อมฉันด้วยเถิดเจ้าค่ะ"
หลังจากได้ยินเช่นนี้ เซียวซิงหยูก็ลุกไปปิดหน้าต่าง แล้วพูดเสียงเบาๆด้วยความระมัดระวัง
"ถ้าอยากแหกคุก เธอต้องวิวัฒนาการมากกว่านี้"
"ข้าติดอยู่ที่ระดับจักรพรรดิอสูรขั้นสามมานานแล้ว แถมในร่างกายยังมีพลังมังกรตกค้างอยู่…อาการบาดเจ็บก็ยังไม่หาย เเล้วเเบบนั้นข้าจะ..."
เเต่ทันใดนั้น เซียวซิงหยูก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
"เเล้วถ้าฉันนำชั้นส่วนของมังกรสายเลือดบริสุทธิ์มาให้เธอได้ล่ะ"
เมื่อได้รับคำตอบเเบบนี้ เดลลูก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจทันที
………………..
