บทที่ 460: ชูคาคุ (ตอนพิเศษ)

วินาทีถัดมา หน้าจอมืดลง และฉากใหม่ปรากฏขึ้น

ในทะเลทรายอันกว้างใหญ่ ร่างมหึมาของชูคาคุยืนอยู่กลางทะเลทราย มันคำราม และทรายสีเหลืองบนพื้นหมุนเป็นทอร์นาโด

ชูคาคุหยุดคำราม ปล่อยลูกกระสุนลมใส่กลางทอร์นาโดทราย ทำให้มันสลายไปพร้อมกับทอร์นาโด การโจมตีนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าระเบิดสัตว์หางเท่าไร

เมื่อฉากจบลง ข้อความปรากฏด้านข้างจอ

"ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน เจ้าก็เป็นหนึ่งเดียวกัน สักวันเจ้าจะรวมตัวกันเป็นหนึ่ง"

"เจ้าจะมีชื่อและรูปลักษณ์ต่างกัน และต่างจากตอนที่อยู่ในตัวข้า เจ้าจะได้รับการชี้นำอย่างถูกต้องและหลอมรวมเป็นพลังที่แท้จริง เมื่อถึงเวลานั้น..."

มองข้อความด้านข้าง ชาร์ลส์นึกถึงคำพูดของเซียนหกวิถีตอนแบ่งสัตว์หาง

เมื่อฉากจบ ชาร์ลส์คลิกที่หน้าสัตว์อัญเชิญและพบชูคาคุในบรรดาสัตว์อัญเชิญมากมายที่เขาทำสัญญา

เขาพบว่าชูคาคุไม่จำเป็นต้องอัพเกรดเหมือนคัตซึยุในตอนนั้น และอยู่ในเลเวลสูงสุดแล้ว

ชาร์ลส์พอใจมาก แต้มชื่อเสียงของเขาเหลือน้อย การประหยัดแต้มชื่อเสียงและเหรียญทองแดงได้จึงเป็นเรื่องดี

ที่เลเวลสูงสุด ชูคาคุเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับคาเงะชั้นสูง หนึ่งในผู้แข็งแกร่งในระดับคาเงะ

นอกจากนี้ สัตว์หางมีลักษณะพิเศษคือไม่มีวันตาย ตามระบบ หลังจากสัตว์หางตาย มันจะเกิดใหม่ในโลกแห่งการอัญเชิญ

นี่ทำให้ชาร์ลส์สบายใจเกี่ยวกับการมีอยู่ของสัตว์หาง ไม่ต้องกังวลว่าพวกมันจะสลายไปหมดหลังตายในการต่อสู้

ขณะที่ชาร์ลส์ตรวจสอบข้อมูลของชูคาคุ ในโลกแห่งการอัญเชิญ ร่างยักษ์ของชูคาคุขนาด 50 เมตรลงมาจากท้องฟ้า ในพื้นที่ทราย

ทันทีที่ชูคาคุลงถึงพื้น มันก็สร้างพายุทรายขนาดใหญ่

"ฮ่าๆๆ ชูคาคุ เป็นอิสระในที่สุด ไม่ต้องถูกขังในร่างนินจาน่ารังเกียจนั่นอีกแล้ว"

ชูคาคุตบมือลงบนทรายใต้เท้าอย่างตื่นเต้น ทำให้พื้นที่ทรายสั่นสะเทือน

"อิสรภาพ นี่คือลมหายใจแห่งอิสรภาพ"

"ฮ่าๆๆ ฉันชอบที่นี่!"

เมื่อรู้สึกถึงสัญญาอัญเชิญ ชูคาคุไม่สนใจเลย การได้ปรากฏตัวอย่างอิสระในโลกภายนอก แทนที่จะถูกขังในสถิตย์ร่างสัตว์หาง ก็ดีพอแล้วสำหรับมัน มันเบื่อพื้นที่มืดและคับแคบนั่นแล้ว

ในจิตสำนึกของชูคาคุ ท่านชาร์ลส์พามันมาสู่โลกนี้ ปลดปล่อยมันจากสถานะสถิตย์ร่างสัตว์หาง ในใจมัน ชาร์ลส์ ดอยล์เป็นเหมือนบุคคลที่คล้ายเซียนหกวิถี

การปรากฏตัวของชูคาคุและความวุ่นวายจากการเล่นอย่างตื่นเต้นในพื้นที่ทรายเตือนสัตว์อัญเชิญอื่นๆ ที่นั่น

คัตซึยุพลิกตัวในอาณาเขตของตัวเอง รู้สึกถึงจักระของชูคาคุ และย่นใบหน้าเล็กๆ ของเธอ

"แม้แต่สัตว์หางก็ถูกท่านชาร์ลส์พามาแล้ว"

"ท่านชาร์ลส์คงไม่ปลูกต้นจักระด้วยใช่ไหม"

"...ถ้าเป็นอย่างนั้น โลกนี้ก็จะถูกทำลายเหมือนกันสินะ?"

จากนั้นคัตซึยุนึกถึงสถานที่ที่เธอถูกอัญเชิญ ซึ่งชัดเจนว่าเป็นโลกที่ต่างออกไป มีโลกและดาวเคราะห์มากมายที่มีอยู่ ดังนั้นต้นจักระไม่ควรถูกปลูกในโลกแห่งการอัญเชิญ

"เมื่อต้นจักระออกผล พลังของท่านชาร์ลส์จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว"

อีกด้าน กามะคิจิและอาโอดะรู้สึกตื่นตระหนก ครั้งนี้สัตว์หางปรากฏตัว แต่ทั้งภูเขาเมียวโบคุและถ้ำริวจิยังไม่มีสัตว์อัญเชิญระดับสูงถูกพามาสู่โลกนี้

กามะคิจิและอาโอดะตัดสินใจไม่ยั่วยุมัน ถ้าชูคาคุมาหาเรื่อง พวกเขาจะจัดการมันทีหลังเมื่อพวกพ้องมาถึง

แม้ตัวพวกเขาเองไม่สามารถเอาชนะชูคาคุได้ แต่พวกเขาเชื่อว่าเหล่าเซียนเบื้องหลังสามารถจัดการมันได้ง่ายๆ

แต่ตอนนี้ อดทนไว้ก่อนดีกว่า

ส่วนเต่านินจาและสุนัขนินจา พวกมันไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับการปรากฏตัวของสัตว์หาง

พวกมันแค่ทึ่งในพลังอันยิ่งใหญ่ของท่านชาร์ลส์ ที่สามารถพาแม้แต่สัตว์หางมาสู่โลกนี้ได้

...

โยธันไฮม์-

ชาร์ลส์ออกจากอินเตอร์เฟซะบบและมองห้องสมบัติที่ว่างเปล่า เขารู้สึกผิดหวัง เมื่อเทียบกับสมบัติของโอดินแล้ว มันต่างกันราวฟ้ากับเหว

หลังออกจากห้องสมบัติ ชาร์ลส์ไปหาธอร์

เห็นชาร์ลส์มา ธอร์ถาม "เก็บทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเหรอ?"

"เก็บหมดแล้ว สมบัติของโยดอนด้อยคุณภาพเกินไป ธอร์แผนต่อไปคืออะไร?"

ได้ยินชาร์ลส์บ่นเรื่องสมบัติของโยดอน ธอร์หัวเราะ "ตอนที่ท่านพ่อของข้าพิชิตโยธันไฮม์ เขาเอาของมีค่าไปหมดแล้ว ที่เหลืออยู่ตอนนี้เป็นแค่ของสะสมใหม่ของโยดอนตลอดหลายปี"

"ส่วนแผนต่อไป เมื่อซิฟและคนอื่นๆ มาดูแลที่นี่ เราก็สามารถนั่งยานอวกาศกลับแอสการ์ดได้"

หลังได้ยินคำพูดของธอร์ ชาร์ลส์พยักหน้า

ดูเหมือนว่าเมื่อเขาไปที่คลังสมบัติของโอดินภายหลัง เขาจะต้องเลือกอย่างระมัดระวัง

"งั้นก็ตามที่นายว่า เราจะรอกองทัพแอสการ์ดของนายมาดูแลโยธันไฮม์"

จริงๆ แล้วชาร์ลส์สามารถใช้วงเวทเมอร์ลินเทเลพอร์ตตัวเองไปแอสการ์ดโดยตรง แต่ด้วยระดับจักระปัจจุบัน เขาไม่สามารถพาธอร์ไปด้วยได้

เมื่อทำอะไรไม่ได้ เขาจึงตัดสินใจอยู่กับธอร์และรอในโยธันไฮม์

...

โลก-

คาบูโตะออกจากโลกแห่งการอัญเชิญแล้ว เขาได้เรียนรู้ความรู้พื้นฐานของโลกนี้และข้อมูลพื้นฐานของชีลด์

ส่วนผ้าคาดหน้านินจาจากหมู่บ้านต่างๆ รวมถึงโคโนฮะ โอโตะ และแม้แต่ซึนะ ทั้งหมดถูกนำออกจากถุงเครื่องมือนินจาและทิ้งไว้ในโลกแห่งการอัญเชิญ

มันไม่สะดวกที่จะพกผ้าคาดหน้านินจาเหล่านั้นไป

เหนือไชน่าทาวน์ -

ร่างของคาบูโตะปรากฏกลางอากาศและเขาปล่อยจักระออกมาทันที ด้วยการกระโดดไม่กี่ครั้ง คาบูโตะลงสู่พื้นถนนอย่างปลอดภัยจากที่สูง

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่า