บทที่ 217 ผักของหมู่บ้านซ่างสุ่ยพร้อมเก็บเกี่ยวแล้ว
โจวอี้หมินเห็นหัวหน้าหมู่บ้านจัดการห้องฟักลูกไก่เรียบร้อยแล้ว งานที่เหลือก็ไม่จำเป็นต้องจัดการเองอีก เขาจึงกลับบ้านเพื่อทำอาหารมื้อใหญ่ให้ปู่ย่าของเขา วันรุ่งขึ้น เขายังเป็นห่วงกลุ่มคนที่เพิ่งเริ่มงานในเมือง จึงเดินทางกลับเข้าเมือง เมื่อมาถึงสี่ห้องคฤหาสน์เขาคิดว่าตัวเองไม่ได้ไปโรงงานเหล็กมาหลายวัน...