บทที่134
ทอมถึงกับอึ้งไป เขาไม่คิดเลยว่าเด็กคนนี้จะชื่นชมตัวเขาเองในฐานะโวลเดอมอร์มากขนาดนี้ หรือบางทีอาจเป็นเพราะเซี่ยจื้อหลงใหลในพลังและอำนาจที่เขามี ทอมเข้าใจดี ยิ่งคนขาดอะไร ก็ยิ่งโหยหาสิ่งนั้น เซี่ยจื้อที่เคยอยู่ในเงามืดและไม่มีใครสนใจ ย่อมปรารถนาอำนาจและการได้รับความเคารพจากทุกคน และโวลเดอมอร์ก็เป็นภาพ...
