บทที่121
นากินียกมือขึ้นมาดูอย่างพินิจพิจารณา จากนั้นก็จับเสื้อคลุมที่เซี่ยจื้อคลุมให้มองดูร่างกายตัวเอง เธอเริ่มยิ้มและหัวเราะทั้งน้ำตา ความทุกข์ทรมานตลอดหลายปีที่ผ่านมา สิ้นสุดลงในวันนี้ เธอร้องไห้ด้วยความดีใจ "ในที่สุด ฉันก็กลับมาเป็นคนได้แล้ว!" หลังจากที่ความทรงจำในร่างงูผสานเข้ากับความทรงจำเดิมของเธอ นา...