บทที่ 42 การประกาศพระนามเทพ
ความว่างเปล่ากว้างใหญ่ กาแล็กซี่กว้างใหญ่ ระหว่างความว่างเปล่าและกาแล็กซี่ อพอลโล่รู้สึกว่าตนอยู่ในระดับเดียวกับทุกสิ่งในจักรวาลแล้ว พลังที่พลุ่งพล่านแผ่ขยายออกจากทุกอนุภาคมูลฐานในร่างกาย ดั่งดวงดาวที่เคลื่อนไหว ถักทอพลังอันกว้างใหญ่และทรงพลัง ไร้ที่สิ้นสุด มันคือความว่างเปล่าเอง และมันคือกาแล็กซี่เ...
