บทที่ 105 คนของแก๊งมือเหล็กกำลังมา!

เพียงแค่ก้าวเข้าสวนสาธารณะครึ่งภูเขา ซูยี่ก็รู้สึกว่าพืชพรรณรอบตัวดูรกทึบเป็นพิเศษ

"หญ้าพวกนี้ขึ้นรกมากเกินไปแล้ว แม้จะไม่มีคนมาดูแลเกือบยี่สิบวัน แต่ก็ไม่น่าจะขึ้นสูงขนาดนี้นี่"

ซูยี่พูดกับตัวเอง แล้วหยิบโดรนอินคงของเขาออกมา

การค้นหาสัตว์กลายพันธุ์ ใช้โดรนค้นหาจะง่ายกว่า

แน่นอนว่า ดีที่สุดคือใช้ตอนกลางคืนด้วยกล้องอินฟราเรด จะหาได้ง่ายกว่า

แต่คืนที่แล้วซูยี่จมอยู่กับความสุขกับคนรัก จะมีอารมณ์ไหนมาออกตามหาสัตว์กลายพันธุ์

อีกอย่าง สัตว์กลายพันธุ์ในป่ามีพื้นที่หากินกว้าง กลางคืนกับกลางวันพวกมันอาจไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน

โดรนอินคงมีฟังก์ชันติดตามอยู่แล้ว สามารถล็อกเป้าหมายแล้วติดตามถ่าย

นอกจากนี้ยังสามารถล็อกรีโมตคอนโทรล บินตามรีโมตไปพร้อมถ่าย ทำให้สะดวกสำหรับคนที่ชอบเซลฟี่

ซูยี่ควบคุมอินคง ให้มันบินเหนือสวนสาธารณะครึ่งภูเขาเพื่อค้นหาเป้าหมาย

บินไปรอบหนึ่ง ซูยี่ไม่พบร่องรอยสัตว์กลายพันธุ์ แต่พบว่าพืชพรรณหนาแน่นกว่าเดิมมาก หลายที่มองไม่เห็นพื้นดินด้วยซ้ำ

ก่อนหน้านี้เขาเคยมาที่สวนสาธารณะครึ่งภูเขา พืชพรรณไม่ได้หนาแน่นขนาดนี้แน่ๆ

"หรือว่า ไวรัสส่งผลดีกับพืชด้วย ทำให้มันเติบโตเร็วขึ้น หรือทำให้พืชกลายพันธุ์?"

"พืชกลายพันธุ์นี่มันเกินไปแล้ว ไวรัสนี่ช่างเหลือเชื่อจริงๆ"

ซูยี่ตัดสินใจล้มเลิกการค้นหา วางแผนจะกลับมาที่สวนตอนพลบค่ำ แล้วพักที่ศูนย์บริหาร รอให้มืดค่ำแล้วใช้ฟังก์ชันอินฟราเรดของโดรนหาสัตว์กลายพันธุ์

ซูยี่หยิบแท็บเล็ตทหารออกมา ในนั้นเก็บแผนที่ทั่วประเทศ

เพราะเป็นของทหาร จึงละเอียดมาก และเป็นแผนที่ออฟไลน์ทั้งหมด

น่าเสียดายที่สัญญาณดาวเทียมได้รับผลกระทบ ทำให้ระบุตำแหน่งไม่ค่อยแม่นยำ

แต่ใช้เป็นแผนที่ทั่วไป ไม่มีปัญหาอะไร

หลังจากเปิดฟังก์ชันติดตามของอินคง ซูยี่ก็มุ่งหน้าเข้าเขตเมือง

เป้าหมายของซูยี่คือเมืองอิเล็กทรอนิกส์ ที่นั่นมีร้านขายแว่นมองกลางคืน

บางร้านมีแว่นมองกลางคืนของกองทัพต่างชาติด้วย

อุปกรณ์นี้จำเป็นมากสำหรับกองทัพเจ็ดสังหาร ซูยี่จึงอยากไปดูว่าจะหาแว่นมองกลางคืนแบบทหารได้บ้างไหม

หลิงเยว่กลายเป็นคนรักของเขาแล้ว ซูยี่ย่อมหวังว่าหลังจากเขาจากไป กองทัพเจ็ดสังหารจะมีกำลังที่แข็งแกร่งเพียงพอ

บางที สักวันหนึ่งในอนาคต ซูยี่อาจกลับมาที่เมืองนี้

ซูยี่มือหนึ่งถือดาบรบ มืออีกข้างถือแท็บเล็ตทหาร วิ่งไปตามถนน

แน่นอน เขาวิ่งเหยียบไหล่ผู้ติดเชื้อไป

"ฉิว!"

ทันใดนั้น ลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งใส่ซูยี่ เกือบจะยิงโดนเขา

"ปัง!"

ซูยี่ชักปืนออกมา โต้กลับทันที

เขาไม่คิดว่าจะมีคนโจมตีตัวเอง

จะเป็นคนของแก๊งมือเหล็กหรือเปล่า?

"ฉิว ฉิว ฉิว"

ธนูพุ่งมาดุจสายฝน พุ่งใส่ซูยี่

ซูยี่ใช้ท่าเคลื่อนไหวมังกรว่ายน้ำหลบหลีก พร้อมมองหาโอกาสโต้กลับ

คนพวกนี้ซ่อนอยู่ในหน้าต่าง ยิงยากมาก

"เลือกเอา ตายหรือเข้าร่วมแก๊งมังกรเหลืองของเรา เข้าร่วมแก๊งมังกรเหลือง มีอาหาร มีผู้หญิง ถ้านายมีพละกำลังพอ อาจได้เป็นรองหัวหน้าแก๊ง"

เสียงหนึ่งดังมาจากตึก คนคนหนึ่งถือโทรโข่ง ยืนอยู่บนราวกันตกดาดฟ้า

เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้วิวัฒนาการ หรือไม่ก็นักรบพลังพิเศษ

คำตอบของซูยี่คือกระสุนปืน

"บ้าไปแล้ว"

ซูยี่ไม่คิดว่าจะมีคนชวนเข้าแก๊งแบบนี้

"ฉันเลือกทางที่สาม ทำลายพวกแก" ซูยี่มองดูแล้ววิ่งไปที่เครื่องปรับอากาศภายนอก แล้วกระโดดขึ้นไปบนเครื่องปรับอากาศ

"เป็นคนแข็ง ถอย!"

คนที่ถือโทรโข่งตะโกนแล้วหันหลังวิ่งหนีไป

พวกเขาคงเห็นว่าซูยี่มีพละกำลังเหนือกว่า แม้พวกเขาจะบุกพร้อมกันทั้งหมด ก็ไม่แน่ว่าจะจัดการซูยี่ได้ จึงตัดสินใจถอย

ซูยี่ขำกับการกระทำนั้น เร่งความเร็วขึ้น

ได้แต่บอกว่า เจอพวกประหลาดเข้าให้

แต่ถ้าพวกเขาเจอผู้วิวัฒนาการหรือนักรบพลังพิเศษที่มีพละกำลังธรรมดา อาจจะสำเร็จจริงๆ

พวกนี้อยู่แถวค่ายกองทัพเจ็ดสังหาร ไม่ใช่เรื่องดีแน่ เร็วๆ นี้ต้องเจอกัน

เจอแล้ว ซูยี่ก็จะจัดการไปด้วย

อีกอย่าง ที่หลบภัยของพวกนี้อาจมีซากสัตว์กลายพันธุ์

ถ้าพวกนี้ไม่รู้ประโยชน์ของผลึกสมอง บางทีตัวเองอาจได้ผลึกสมองมาฟรีๆ

แม้จะมีหลายที่ที่มีไฟฟ้าจากโซลาร์เซลล์ แต่โทรศัพท์มือถือก็ไม่มีอินเทอร์เน็ตแล้ว วิทยุก็ใช้ไม่ได้

ส่วนใหญ่มีแต่ทางการที่รู้ค่าของผลึกสมอง คนที่รู้มีไม่มาก

ใช้ความแตกต่างของข้อมูลนี้ ช่วงแรกก็สามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว

พอซูยี่ขึ้นไปที่ระเบียง ก็ใช้โดรนตามรอยพวกนั้น

ต้องบอกว่า มีโดรนสักตัวสะดวกจริงๆ

และพวกนั้นก็ไม่รู้ว่าซูยี่ตามพวกเขามา

สิบกว่านาทีต่อมา ซูยี่พบว่าพวกเขาเข้าไปในโรงงานผลิตไส้กรอก

"โรงงานผลิตอาหาร?" ซูยี่รู้สึกว่าความคิดเปิดกว้างขึ้น

สถานที่แบบโรงงานผลิตอาหาร เก็บอาหารไว้จำนวนมาก

และส่วนใหญ่มีห้องเย็นด้วย

นอกจากนี้ เขายังนึกถึงคลังอาหารของทางการ

คลังอาหารมีอาหารนับเป็นหมื่นตัน มีอาหารมหาศาล

ถ้ายึดได้สักที่ อาหารสำหรับคนธรรมดาก็ไม่ต้องกังวล

อาหารของนักรบพลังพิเศษและผู้วิวัฒนาการส่วนใหญ่เป็นเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ เพราะอาหารธรรมดาไม่สามารถตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้

ตอนนี้ถ้าซูยี่ไม่กินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ กินข้าวมื้อละห้าชาม ก็อยู่ได้แค่สองสามชั่วโมง

และนั่นคือในกรณีที่ไม่ต่อสู้

ด้วยเหตุนี้ ซูยี่จึงไม่ค่อยสนใจอาหารธรรมดา

ไม่งั้น ซูยี่ก็คงนึกถึงสถานที่แบบคลังอาหารได้

แต่พอเห็นโรงงานผลิตไส้กรอก ซูยี่ก็นึกขึ้นได้ จึงคิดว่าควรหาตำแหน่งคลังอาหารไว้ แล้วให้กองทัพเจ็ดสังหารไปขนอาหารมาบ้าง

ถึงอย่างไร โรงงานเหล็กยังมีคนธรรมดาหนึ่งหมื่นคนที่ต้องการอาหารจำนวนมาก

แต่เรื่องแบบนี้ซูยี่ก็ไม่เข้าไปยุ่ง

ชักดาบรบออกมา ซูยี่พุ่งเข้าไปในโรงงานผลิตไส้กรอกทันที

ซูยี่บุกเข้ามาอย่างกะทันหัน คนข้างในตกใจ ใช้ธนูแบบง่ายๆ ยิงใส่ซูยี่ไม่หยุด

น่าเสียดาย พวกเขาไม่มีใครยิงโดนซูยี่ ก็ล้มลงไปหมดแล้ว

ซูยี่พบว่า คนพวกนี้เป็นคนธรรมดาทั้งหมด

"หยุดเร็ว หยุดเร็ว พวกเราอยู่ภายใต้การคุ้มครองของแก๊งมือเหล็ก หยุดเร็ว คนของแก๊งมือเหล็กกำลังมาแล้ว นาย นายหยุดเร็ว"

ร่างของซูยี่พลิ้วไปด้านหน้า พุ่งไปหยุดตรงหน้าอีกฝ่าย เอาดาบจ่อที่คอ

คนนี้เป็นนักรบพลังพิเศษ แต่อ่อนแอมาก

"แกว่าคนของแก๊งมือเหล็กกำลังจะมาเหรอ?" ซูยี่ถามเสียงเย็น

แต่เดิมซูยี่ตั้งใจจะเพิ่มพละกำลังก่อนไปหาคนของแก๊งมือเหล็ก แต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะบอกว่าคนของแก๊งมือเหล็กจะมา

ถ้าไม่มากนัก ตัวเองก็จัดการได้ ลดกำลังของแก๊งมือเหล็กไปด้วย แถมยังได้ข้อมูลของแก๊งมือเหล็กมาด้วย

(จบบท)