ตอนที่50 ผมเลือกมหาวิทยาลัยแห่งชาติ
โรงเรียนเฉิงเทิง ห้องรับรองวีไอพี
มู่ชิงหวันและคนอื่นๆ จับจ้องไปที่เย่ซิวหยู
ทุกคนรอให้เขาตัดสินใจขั้นสุดท้าย
เย่ซิวหยูครุ่นคิดเมื่อเห็นสีหน้าที่คาดหวังของอาจารย์ทั้งสามคน
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทรัพยากรการฝึกฝนระดับ S คืออะไร
แต่เมื่อมองไปที่ปฏิกิริยาของจ้าวปิง
เขาก็คิดว่ามันต้องมีค่าอย่างมาก!
หลังจากที่ได้คุยกับโจวซื่อเฉินเมื่อวานนี้
เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง เย่ซิวหยูจึงล้มเลิกความคิดที่จะเข้าร่วมมหาวิทยาลัยหยานจิง
อย่างไรก็ตามเขายังมีระบบ
อาจารย์ที่เก่งกาจของมหาวิทยาลัยหยานจิงไม่ได้สำคัญอะไรกับเขา!
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้มหาวิทยาลัยแห่งชาติเสนอเงื่อนไขที่ดีมาก
เขาจึงเต็มใจที่จะไป
เย่ซิวหยูพูดอย่างหนักแน่น
“ผมเลือกมหาวิทยาลัยแห่งชาติ!”
สีหน้าของจ้าวปิงมืดมนลง
แชมป์ประลองยุทธหลายสมัยต่างก็เลือกที่จะเข้าร่วมมหาวิทยาลัยหยานจิง
ไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นกับเขา!
ส่วนหวังหลี่หยวน
เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจมาก
เมื่อเทียบกับเย่ซิวหยูที่เลือกเข้าร่วมมหาวิทยาลัยหยานจิง
การเข้าร่วมมหาวิทยาลัยแห่งชาตินั้นเป็นเรื่องสิ่งที่เขายอมรับได้มากกว่า
มหาวิทยาลัยหยานจิงชนะในการได้ตัวแชมป์มาสามปีติดต่อกัน
เย่ซิวหยู แชมป์ปีนี้ เลือกที่จะเข้าร่วมมหาวิทยาลัยแห่งชาติ
มันอาจจะนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลง
“อาจารย์มู่ ขอแสดงความยินดีด้วย!”
หวังหลี่หยวนกล่าวอวยพรโดยไม่ลังเล
มู่ชิงหวันพยักหน้าเล็กน้อยและตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่สงบ “ขอบคุณค่ะ อาจารย์หวัง!”
“หึ!”
จ้าวปิงทำเสียงจิ๊จ๊ะ “มู่ชิงหวัน เจอกันที่การประลองยุทธ์แห่งชาติในครั้งหน้า!”
“ฉันหวังว่าแชมป์ที่เธอทุ่มเงินมหาศาลเพื่อดึงตัวมานั้นจะทำให้เธอประหลาดใจ!”
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ อาจารย์จ้าว!”
เย่ซิวหยูพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าจ้าวปิงกำลังพูดจาถากถางเขา
“อาจารย์จ้าว ท่านควรจะดูแลนักเรียนของท่านจะดีกว่า!”
จ้าวปิงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ความเย็นชาปรากฏในดวงตาของเขา
เขาไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มอย่างเย่ซิวหยูจะกล้าพูดจาเยาะเย้ยเขา!
“ไอ้หนู อย่าคิดว่าการที่เธอชนะการทดสอบประลองยุทธจะทำให้เธออยู่เหนือใคร!”
“ต้องรู้ไว้ว่ามีคนเก่งกว่าเธออีกมาก!”
“ฮิฮิ!” เย่ซิวหยูหัวเราะสองสามครั้งและกล่าวว่า
“งั้นผมจะรอนะครับ ผมหวังว่าอาจารย์จ้าวจะพานักเรียนของท่านมาเปิดหูเปิดตาผม!”
สีหน้าของจ้าวปิงมืดมน เขามองไปที่เย่ซิวหยู
จากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องรับรองวีไอพีด้วยความโกรธ!
“เธอ เธอ เธอ” ซ่งฟางชี้ไปที่เย่ซิวหยู ขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
เขาก็ได้ยินเสียงเย็นชา
“อาจารย์ใหญ่ซ่ง ท่านต้องการจะพูดอะไร?”
“อ๊ะ?” ซ่งฟางโบกมือ “ไม่มี…ไม่มีอะไร!”
“ถ้าไม่มีอะไรก็ดีแล้ว”
หวังหลี่หยวนเดินเข้ามาและพูดกับมู่ชิงหวัน
“ดูเหมือนว่ามหาวิทยาลัยแห่งชาติจะได้รับอัจฉริยะ”
กล้าที่จะต่อกรกับจ้าวปิง
แค่จุดนี้ก็ทำให้หวังหลี่หยวนรู้สึกชื่นชมเย่ซิวหยู!
จ้าวปิงเป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยหยานจิง คนส่วนใหญ่มักจะประจบประแจงเขา!
เย่ซิวหยูไม่ได้คิดมาก
เขาแค่ไม่ชอบท่าทางของจ้าวปิง!
จ้าวซิงหาน…
และจ้าวปิง ผู้อำนวยการฝ่ายรับสมัครของมหาวิทยาลัยหยานจิง
เมื่อมองไปที่คนทั้งสองคนนี้ เย่ซิวหยูก็ยิ่งรู้สึกว่าการที่เขาไม่เข้าร่วมมหาวิทยาลัยหยานจิงนั้นเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง!
หวังหลี่หยวนกล่าวลา
เขายังมีผู้สมัครคนอื่นๆ ที่ควรค่าแก่การแย่งชิง!
หลังจากที่หวังหลี่หยวนจากไป มู่ชิงหวันก็มองไปที่เย่ซิวหยูและพูด
“นักเรียนเย่ซิวหยู ยินดีต้อนรับสู่มหาวิทยาลัยแห่งชาติ!”
มู่ชิงหวันพลิกข้อมือ เอกสารสองฉบับปรากฏขึ้นในมือของเธอ
มู่ชิงหวันส่งหนังสือแจ้งการรับเข้าเรียนให้เย่ซิวหยู
“นี่คือหนังสือแจ้งการรับเข้าเรียน เธอต้องใช้มันตอนลงทะเบียนเรียน!”
“และนี่คือสัญญาพิเศษ ทุกสิ่งที่ฉันสัญญากับเธอถูกเขียนไว้ในสัญญานี้”
เย่ซิวหยูรับสัญญาและอ่านอย่างรวดเร็ว
อย่างที่มู่ชิงหวันพูด
เงื่อนไขที่เธอสัญญากับเขาถูกเขียนไว้ในสัญญา
เย่ซิวหยูปิดสัญญา “ไม่มีปัญหา ผมเซ็นได้เลย!”
สัญญามีสองฉบับ
หลังจากที่เขาเซ็นแล้ว เขาก็ส่งคืนให้มู่ชิงหวันหนึ่งฉบับ
มู่ชิงหวันเก็บสัญญา
เธอยังให้ข้อมูลติดต่อกับเย่ซิวหยู
“วันเปิดภาคเรียนคือวันที่ 1 กันยายน หลังจากที่เธอมาถึงเมืองแล้ว ติดต่อฉันมา ฉันจะส่งคนไปรับ”
มู่ชิงหวันจากไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่ให้ข้อมูลติดต่อ!
เหลือแค่เย่ซิวหยูและอาจารย์ใหญ่ซ่งฟาง
ซ่งฟางขอให้เย่ซิวหยูถือหนังสือแจ้งการรับเข้าเรียนจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติถ่ายรูปกับซุน กูผิง อาจารย์ประจำชั้น และอาจารย์ทุกคนหน้าประตูโรงเรียนมัธยมเฉิงเทิง!
และรูปถ่ายนี้
ในที่สุดก็กลายเป็นสมบัติล้ำค่าของโรงเรียนมัธยมเฉิงเทิง!
…
มหาวิทยาลัยแห่งชาติ ห้องทำงานรองอธิการบดี
มู่เหอมองอาจารย์เฟิงที่เดินไปเดินมาในห้อง
หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
หลังจากเหตุการณ์นั้น
เขาไม่ได้เห็นอาจารย์เฟิงเป็นแบบนี้นานแล้ว!
หากอาจารย์เฟิงไม่ได้มาหาเขาเป็นการส่วนตัว
ต่อให้เย่ซิวหยูเป็นแชมป์ประลองยุทธ มู่ชิงหวันก็คงจะไม่ไปรับสมัครนักศึกษาด้วยตัวเอง!
มู่เหอพูดอย่างจนใจเมื่อเห็นอาจารย์เฟิงเดินไปเดินมา
“อาจารย์เฟิง เชิญนั่งพักก่อนเถอะครับ!”
อาจารย์เฟิงหยุดเดิน เขามองไปที่มู่เหอและถามว่า “มีข่าวจากมู่ชิงหวันมั้ย?”
“ท่านยังไม่รู้จักชิงหวันอีกเหรอ? ไม่ต้องห่วงหรอก!”
ทันทีที่มู่เหอพูดจบ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น
เขาจึงกดรับสาย
“ฮัลโหล ชิงหวัน ทุกอย่างเรียบร้อยดี?”
เสียงเย็นชาของมู่ชิงหวันดังมาตามสาย
“ค่ะ เรียบร้อยดี”
“เย่ซิวหยูตกลงที่จะเข้าร่วมมหาวิทยาลัยแห่งชาติ!”
“แต่…”
มู่ชิงหวันหยุดพูด
“แต่อะไร?”
“คุณภาพของพลังของเย่ซิวหยูไม่ใช่ระดับ S หรือ SS อย่างที่เราคาดไว้ แต่เป็นระดับ A!”
“อะไรนะ?” อาจารย์เฟิงตะโกน
เขารีบวิ่งไปหามู่เหอ คว้าโทรศัพท์มาจากมือของเขาและถามอย่างร้อนใจ
“เธอพูดว่าคุณภาพของพลังของเย่ซิวหยูเป็นแค่ระดับ A?”
“เอ่อ คุณปู่เฟิง ท่านอยู่กับพ่อของหนูด้วยเหรอ?”
“ไม่สำคัญ รีบตอบคำถามของฉันมา!”
“ค่ะ หนูทดสอบด้วยเครื่องตรวจจับพลัง มันเป็นระดับ A จริงๆ! แต่อย่างที่ท่านบอก หนูใช้ทรัพยากรการฝึกฝนระดับ S เพื่อดึงตัวเขามา!”
อาจารย์เฟิงพึมพำกับตัวเอง
“ระดับ A…”
มู่เหอขมวดคิ้วและถามด้วยความสับสน
“อาจารย์เฟิง ระดับ A…มีปัญหาอะไร?”
“มีปัญหา ปัญหาใหญ่มาก!”
อาจารย์เฟิงสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ฉันจะรับเขาเป็นศิษย์!”
