ตอนที่ 21 ทางเลือกปรากฏอีกครั้ง? ฉันเอาหมดนั่นแหละ
“ฉันได้ยินมาว่านายเป็นนักดาบที่เก่งกาจใช่ไหม? บังเอิญว่าฉันเองก็ใช้ดาบ ทำไมเราไม่ลองวัดกันสักหน่อยล่ะ?”
เห็นได้ชัดว่าลอว์ไม่ได้อยากจะเข้าร่วมกับหลิงไป๋ และไม่ได้มองว่าหลิงไป๋แข็งแกร่งเท่าไหร่นัก จึงได้ท้าดวลกันแบบนี้
“นายเองก็เป็นนักดาบหรอ? นักดาบป่าหี่?”
หลิงไป๋หัวเราะ ส่วนลอว์ก็ยกดาบขึ้นมาก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจเท่าไหร่ “ฉันใช้มันผ่าคน”
“แบบนั้นมันคนหั่นเนื้อมากกว่านักดาบละมั้ง? อย่ามาพูดให้ขำนะ”
หลิงไป๋หายวับไปในพริบตา ขณะเดียวกันเมื่อเขาเริ่มเคลื่อนไหว เขาก็ชักดาบชิกุเระออกมาแล้ว
“เร็วมาก!”
ลอว์ตกใจ หลิงไป๋หายตัวไปอย่างกะทันหัน สำหรับเขาที่ยังไม่เชี่ยวชาญฮาคินั้นยากที่จะจับหลิงไป๋ได้ด้วยสายตา
"ตรงนี้ต่างหากเล่า!"
จู่ๆ เสียงของหลิงไป๋ก็ดังออกมา ลอว์ก็สั่นสะท้านด้วยความตกใจ
เต๊งง!
เสียงปะทะกันของดาบดังชัดออกมา เป็นลอว์ที่ใช้ดาบของตนต้านดาบชิกุเระของหลิงไป๋เอาไว้
“ดาบของฉันคือดาบชิกุเระ หนึ่งในสิบสองดาบชั้นเลิศที่ถือว่าเป็นดาบแข็งแกร่งที่สุดในโลกและในประวัติศาสตร์ ซึ่งฉันถือครองไว้เล่มนึงหรือก็คือเล่มนี้”
"นั่นยังเป็นหลักฐานพิสูจน์ตัวตนของฉันในฐานะนักดาบผู้ยิ่งใหญ่"
“อย่าประมาทสิลอว์ ถ้าเมื่อกี้ฉันตั้งใจจะฆ่านายจริงๆนายคงตายไปแล้ว”
หลิงไป๋พูดและยิ้มอย่างชั่วร้าย
"นาย!"
ลอว์ยังคงตกใจ แต่ตอนนี้เขาคิดอะไรมากไม่ได้แล้ว
หลังจากอาวุธของทั้งสองปะทะกัน ลอว์ก็กระเด็นถอยไปสิบกว่าเมตรอย่างรวดเร็ว
เขายังไม่พร้อม
อาจจะจริงอย่างที่หลิงไป๋พูด เขาแค่ถือดาบ แต่ไม่ได้หมายความว่าเป็นนักดาบ มากสุดก็แค่คนหั่นเนื้อ!
“ติ๊ง! โฮสต์กำลังต่อสู้กับหนึ่งในซุปเปอร์โนวา ทราฟัลกา ลอว์ และในอีกสิบนาทีข้างหน้า ซุปเปอร์โนวาคนอื่นๆบนเกาะจะได้ข่าวว่าโฮสต์อยู่บนเกาะนี้ [หมายเหตุ: ซุปเปอร์โนวาลูฟี่และโซโลยังมาไม่ถึงหมู่เกาะชาบอนดี้] คุณมีตัวเลือกดังต่อไปนี้:”
"ตัวเลือกที่ 1: เอาชนะซุปเปอร์โนวา ทราฟัลกา ลอว์ ด้วยพลังดาบและทำให้เขายอมแพ้ รางวัล: ฮาคิสังเกตการณ์ขั้นสูงและฮาคิเกราะขั้นสูง"
"ตัวเลือกที่ 2: จัดการเหล่าซุปเปอร์โนวาและสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเอง รางวัล: ความสามารถยิงลำแสงจากผลปีศาจของคิซารุแบบอัปเกรด ลำแสงสีแดง หมายเหตุ: ลำแสงนี้สามารถบิดเบือนวิถีได้"
เมื่อเสียงของระบบดังขึ้น หน้าจอเสมือนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของหลิงไป๋ แน่นอนว่ามีเพียงหลิงไป๋เท่านั้นที่มองเห็นมัน
"ทางเลือกใหม่เหรอ? รางวัลนี้... เดี๋ยวนะ ฉันเลือกทั้งสองทางเลยได้ไหม?”
หลิงไป๋สังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างทางเลือกนี้กับครั้งที่แล้ว ครั้งที่แล้วมีหมายเหตุติดมาด้วยว่าเขาสามารถเลือกแค่อย่างใดอย่างหนึ่งได้เท่านั้น แต่ครั้งนี้ไม่มี บางทีเขาอาจจะเลือกทั้งสองทางได้
อย่างไรก็ตาม ระบบไม่ได้ตอบกลับ
“ระบบ ฉันเลือกทั้งสองทาง!”
หลิงไป๋บอกกับระบบ
“ติ๊ง! ทำการเลือกเสร็จสิ้นแล้ว รางวัลจะถูกปล่อยออกมาหลังจากที่โฮสต์ทำภารกิจการเลือกเสร็จสิ้น”
จากนั้นหน้าจอเสมือนก็หายไป
"อย่างที่คาดไว้ ฉันเลือกได้ทั้งสองอย่าง!"
หลิงหลิงไป๋รู้สึกตื่นเต้น
ในเวลานี้การต่อสู้ระหว่างเขากับลอว์ก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งแล้ว
เต๊งง!
“ฉันสงสัยจริงๆว่าดาบของนายจะทนดาบของฉันได้นานแค่ไหน? เพราะดาบของฉันมันขั้นสูงสุดเลยนะ”
“ดาบระดับสูงสุดงั้นเหรอ? แล้วนายคิดว่าดาบในมือฉันมันเป็นของเล่นรึไง? มันไม่มีทางพังง่ายๆหรอกนะ”
ลอว์ไม่สนใจคำพูดของหลิงไป๋
“ดูเหมือนว่านายจะยังไม่ค่อยได้เห็นโลกเท่าไหร่ งั้นฉันจะให้นายเห็นเองว่าพลังของดาบระดับนี้มันเป็นยังไง!”
ท่าทีสบายๆของหลิงไป๋ทำให้ลอว์รู้สึกไม่พอใจ โดยเฉพาะท่าทีและรอยยิ้มของหลิงไป๋ มันทำให้ลอว์นึกถึงโดฟลามิงโก้ขึ้นมาซะได้!
ไอ้ปีศาจนั่น!
ลอว์อยากจะฆ่าเขามานานแล้ว แต่ความแข็งแกร่งของเขายังไม่พอที่จะต่อกรกับโดฟลามิงโก้ได้
เขาได้แต่อดทนต่อไปเท่านั้น
“รูม! ชัฟเฟิล!”
ความสามารถของผลปีศาจโอเปะ โอเปะ เปิดใช้งานแล้ว!
ลอว์ถือดาบไว้ในมือขวาแล้วหงายมือซ้ายขึ้นมา ม่านฟ้าโปร่งใสปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของเขาและขยายออกอย่างรวดเร็ว ครอบคลุมพื้นที่หนึ่ง แน่นอนว่าหลิงไป๋ก็อยู่ข้างในด้วย
“มาแล้วสินะพลังของผลปีศาจ? ใช้โอกาสนี้ทดสอบร่างกายของฉันหน่อยก็แล้วกัน”
เขาอยากจะเห็นว่าร่างของโบรอสนั้นจะต้านทานพลังของผลผ่าตัดได้หรือไม่
เหมือนอย่างในวันพันช์แมน ท่าการโจมตีแบบรัวๆของอะตอมมิคซามูไรนั้นถือว่าทรงพลังพอสมควร อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเผชิญหน้ากับสเปิร์มดำ การโจมตีอันน่าภูมิใจของเขากลับไร้ประโยชน์ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเจ้าสเปิร์มดำเองนั้นก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน แต่การที่การโจมตีของตนทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้นั้นช่างเป็นเรื่องที่น่าหดหู่
แล้วร่างกายของหลิงไป๋จะเป็นยังไงเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการผ่าตัดของลอว์ล่ะ?
หลิงไป๋มีความคาดหวังเล็กน้อย เขาไม่ได้มีความคิดจะหลบหลีกเลย
“ความสามารถของผลผ่าตัดนั้นช่างแข็งแกร่งจนถึงขั้นหลุดโลกเลย!”
ตอนนี้พลังคลื่นดาบของลอว์ที่ใช้ร่วมกับพลังผลปีศาจนั้นได้ถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว นี่คือพลังสุดบั๊คของโลกใบนี้ที่หั่นคนเป็นชิ้นๆได้ แต่คนคนนั้นจะยังไม่ตาย
นี่คือพลังของผลโอเปะ โอเปะ ผลผ่าตัดในตำนาน!
ฟึบ! ฟึบ!
ร่างของหลิงไป๋ถูกฟันหลายครั้ง
เริ่มจากหัวลอยออกไป ก่อนจะแขนและขาตามมาเรื่อยๆ
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา แรงดูดที่มองไม่เห็นได้ด้วยตาก็ปรากฏขึ้นตรงจุดที่ร่างของหลิงไป๋ถูกตัดขาด ในวินาทีต่อมา หลิงไป๋ที่ควรจะโดนผ่าออกเป็นหลายชิ้น ก็กลับมาครบ32เหมือนเดิม
"อะไรกัน!"
ลอว์ตกใจเหมือนเห็นผี นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น?
“ดูเหมือนพลังของนายจะไม่ได้ผลกับฉันนะ”
หลิงไป๋พูดและถอนหายใจออกมา