บทที่ 82 สู้จนสลบ!

บทที่ 82 สู้จนสลบ!

ณ บ้านของเฉินโม่ หลินซินหรูกำลังนอนหลับสนิทอยู่

ทันทีที่เฉินโม่ใช้พลังรักษา ขจัดฤทธิ์ยาในร่างกายเธอ  หลินซินหรูก็สะดุ้งตื่น

เธอรีบมองซ้ายมองขวา พบว่าตัวเองอยู่ที่บ้านของเฉิน โม่ เขาเองก็นั่งอยู่ข้างๆ เธอยิ้มให้เธออยู่ เธอรีบโผเข้ากอดเฉิน โม่ แล้วร้องไห้ “แย่แล้ว พี่โม่ ฉันโดนหลอกแล้ว ฮือๆ”

“ไม่เป็นไรแล้ว ปลอดภัยแล้ว” เฉิน โม่ ลูบหลังปลอบเธอ

หลังจากกอดเฉิน โม่ ร้องไห้อยู่พักหนึ่ง หลิน ซินหรู ก็หยิกแก้มตัวเอง “ไม่ได้ ฉันต้องรีบตื่น”

พูดจบ เธอก็มองไปรอบๆ หามีดเล็กๆ

“ได้ยินมาว่า ถ้าฆ่าตัวตายในฝัน ก็จะตื่น”

เฉิน โม่ ฟังคำพูดของเธอ ก็เข้าใจ เธอคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่

เขารีบดึงเธอกลับมากอดไว้ แล้วพูดว่า “ยัยโง่ เธอไม่ได้ฝันนะ ฉันจัดการหวังไป่ว่านเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องห่วง ต่อไปนี้เขาทำอะไรเธอไม่ได้แล้ว”

หลิน ซินหรู อึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น ตรวจสอบตัวเอง

"พี่โม่ พี่ช่วยหนูไว้เหรอ? พี่รู้ได้ยังไงว่าหนูตกอยู่ในอันตราย? พี่ช่วยหนูไว้ตอนไหน? หนู...?" หลินซินหรูสับสนไปหมด

เฉิน โม่ กอดเธอไว้ แล้วจับมือเล็กๆ ของเธอ “ใจเย็นๆ ตอนที่ฉันไปช่วย เธอยังไม่ได้โดนอะไรเลย ฉันได้ยินว่าหมอนั่นจ้างเธอวาดรูปห้าหมื่นหยวน รู้สึกแปลกๆ เลยตามไปดู เห็นว่ามันทำตัวไม่น่าไว้ใจ เลยพาเธอกลับมา”

ถึงเฉิน โม่ จะพูดแบบไม่ใส่ใจ แต่หลินซินหรูก็ไม่ใช่คนโง่ การช่วยเหลือใครสักคนจากหมู่บ้านชิงจู๋ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ คนธรรมดาเข้าไปไม่ได้

"พี่โม่ พี่ช่วยหนูไว้ได้ยังไง?" หลินซินหรูกอดฉันจากด้านหลัง รู้สึกถึงรัศมีอบอุ่นและปลอดภัยที่แผ่ออกมาจากตัวฉัน หัวใจของเธอสงบลงและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"นี่ หลินซินหรู พี่โม่คนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วนะ พี่มีวิธีช่วยเธอได้ เธอเคยได้ยินเรื่องสมาคมชิงกับสมาคมเสื้อคลุมเหลืองไหม?"

"ในเมืองเซี่ยงไฮ้ใครบ้างจะไม่เคยได้ยิน?   พวกเขาสองกลุ่มนี้ที่คนธรรมดาไม่กล้ายุ่งด้วย"หลิน ซินหรู พยักหน้า แล้วถามต่อ “ทำไมอยู่ๆ พี่ถึงพูดถึงพวกเขา?”

“เพราะตอนนี้ฉันทำงานร่วมกับพวกเขา ลองคิดดู มีพวกเขาหนุนหลัง ใครในเซี่ยงไฮ้ที่ฉันจะจัดการไม่ได้” เฉิน โม่ ยิ้ม

หลิน ซินหรู อึ้งไป

“แล้วพี่โม่เป็นใครกันแน่?” ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าเฉิน โม่ เป็นแค่นักศึกษาธรรมดา

เธอรู้จักเฉิน โม่ ตอนที่ทำของหาย แล้วเฉิน โม่ เก็บได้ พอรู้ว่าเรียนมหาลัยเดียวกัน เฉิน โม่ ยังเป็นรุ่นพี่อีก หน้าตาก็หล่อ ทำงานก็ขยัน หลิน ซินหรู ก็เลยชอบรุ่นพี่คนนี้ แถมเธอยังไม่ใช่คนหัวโบราณ

พอเจอคนที่ถูกใจ ทั้งคู่ก็เลยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันอย่างรวดเร็ว

ถึงเธอจะไม่ใช่คนหัวโบราณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะคบใครก็ได้ เธอจะมีแค่คนเดียวในช่วงเวลาหนึ่ง

แต่ "คนเดียว" นี้ ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟน ที่ต้องผูกมัดกัน

เมื่อทั้งคู่ไม่มีแฟน ก็สามารถปลอบใจกันและกันได้ พอฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีแฟนแล้ว ก็สามารถบอกลาได้ง่ายๆ

แม้แต่เฉิน โม่ก็ยังแปลกใจเล็กน้อยที่เธอเป็นสาวพรหมจรรย์ตอนที่พวกเรามีอะไรกันครั้งแรก

เอาจริงๆ ตอนนั้นเขาก็ยังบริสุทธิ์เหมือนกัน

ก็ถือว่าแลกกันไปแล้วกัน

เนื่องจากหลินซินหรูเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังในเรื่องความสัมพันธ์ ปฏิกิริยาของเธอจึงค่อนข้างรุนแรงเมื่อเกือบถูกข่มขืน

ตอนนั้น เธอกลัวจริงๆ ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเฉิน โม่จะจบลงเร็วๆ เพราะเรื่องนี้

ไม่คิดเลยว่าเฉิน โม่ จะมีเส้นสายใหญ่โตขนาดนี้ แม้แต่ในหมู่บ้านชิงจู๋ เขาก็ยังช่วยเธอได้

เฉิน โม่ ยิ้มและไม่ได้ตอบคำถามของหลินซินหรู เพียงแต่พูดว่า "ไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะเป็นใคร สำคัญคือฉันสามารถรับประกันความปลอดภัยของเธอได้ทุกที่ทุกเวลา"

ได้ยินแบบนั้น หลิน ซินหรู ก็รู้สึกปลอดภัยมากขึ้น เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเฉิน โม่

ไม่นาน เธอก็จูบเฉิน โม่ อย่างดูดดื่ม

[ระบบแจ้งเตือน: ตรวจพบว่าราชาซอมบี้ระดับ 9 กำลังโจมตีคุณ โปรดหลบหนีโดยเร็ว]

หลิน ซินหรู รีบปลดกระดุมเสื้อเฉิน โม่ แล้วเปลี่ยนตำแหน่งการจูบ...

[ระบบแจ้งเตือน: คำเตือน! ราชาซอมบี้ระดับ 9 กำลังดูดพลังชีวิตของคุณ โปรดหลบหนีโดยเร็ว!]

ระบบแจ้งเตือนเสียงดังรบกวนอารมณ์ เฉิน โม่ เลยปิดเสียงแจ้งเตือน

แต่ระบบก็ยังคงแจ้งเตือนเป็นข้อความ

“เฉิน โม่ นายแอบไปฝึกวิชามาเหรอ? เก่งขึ้นเยอะเลย” ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลิน ซินหรู เช็ดปากอย่างพอใจ

“ยังมีที่เก่งกว่านี้อีกนะ” เฉิน โม่ ยิ้มอย่างมั่นใจ แล้วเริ่มโต้กลับ

[ระบบแจ้งเตือน: คุณสามารถปราบราชาซอมบี้ระดับ 9 ได้ คุณได้รับรางวัล 3,000 คะแนนเอาชีวิตรอด]

1 ชั่วโมงต่อมา...

[ระบบแจ้งเตือน: คุณสามารถปราบราชาซอมบี้ระดับ 9 จนสลบ คุณได้รับรางวัล 3,000 คะแนนเอาชีวิตรอด]

[ระบบแจ้งเตือน: ยินดีด้วย คุณทำภารกิจประจำวันข้อที่ 2 สำเร็จ คุณได้รับรางวัล 6,000 คะแนนเอาชีวิตรอด และกล่องสุ่มระดับ 1 ดาว 2 กล่อง]

เสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เฉินโม่อุ้มหลินซินหรูที่อ่อนล้าเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากอาบน้ำอุ่นเสร็จ เฉินโม่ก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่เปียกโชก แล้วอุ้มหลินซินหรูกลับไปที่เตียง

คืนนี้เฉินโม่ยังมีภารกิจ แต่ตอนนี้เฉินโม่ขออยู่เป็นเพื่อนหลินซินหรูพักผ่อนก่อน

หลินซินหรูนอนหลับสนิทไปแล้วเมื่อมีเฉินโม่อยู่ข้างๆ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอหลับไป เธอก็ยังกอดตัวเองแน่น เฉินโม่เข้าใจว่าวันนี้เธอคงกลัวจริงๆ และความกลัวนี้ฝังลึกอยู่ในจิตใต้สำนึกของเธอ ไม่สามารถลบเลือนไปได้ง่ายๆ

(จบตอน)