บทที่ 8 กรงเล็บเดียวสังหาร

สามคนที่ต่อสู้ยิ่งสู้ยิ่งดุเดือด ผู้ดูแลเจิ้งที่เดิมยังสบายๆ ค่อยๆ เสียเปรียบ เขารู้สึกว่าตัวเองบุ่มบ่ามบุกมาคนเดียวดูจะหยิ่งไปหน่อย พี่น้องลมดำมีชื่อเสียงไม่นาน เดิมคิดว่าจะจับได้ง่าย พอต่อสู้จริงถึงพบว่าความจริงไม่ง่ายอย่างที่คิด

"ไอ้แก่ แค่นี้ก็กล้าไล่ตามมา"

พี่ใหญ่ลมดำยิ่งสู้ยิ่งฮึกเหิม ดาบเหล็กฟาดฟันดุจพายุ รุกไล่ผู้ดูแลเจิ้งตรงๆ วิชาดาบของน้องสองลมดำต่างจากพี่ใหญ่โดยสิ้นเชิง มุมการลงมือแยบยล ท่าทางก็เจ้าเล่ห์ ทุกครั้งที่ฟันล้วนคุกคามผู้ดูแลเจิ้งอย่างมาก ทำให้ผู้ดูแลเจิ้งที่ตั้งใจมาฉวยโอกาสอึดอัดมาก

"ยื้อแบบนี้ต่อไปข้าจะแย่ ต้องหาคนมาเบี่ยงเบนความสนใจพวกเขา"

ผู้ดูแลเจิ้งชำเลืองมองกระท่อมด้านหลัง เสียงต้าหนิวเมื่อครู่เขาได้ยินชัด คิดถึงตรงนี้ตาผู้ดูแลเจิ้งวาบ จึงตะโกนทันที

"สองคนในห้อง รีบหนีเร็ว ยังจะซ่อนรออยู่ข้างในให้ตายหรือ!"

ดูภายนอกผู้ดูแลเจิ้งช่วยคนในห้อง แต่จริงๆ แล้วแค่อยากให้สองคนในห้องออกมาช่วยเบี่ยงเบนการโจมตีของศัตรู ไม่ว่าฝีมือจะเป็นอย่างไร แค่พวกเขายอมออกมา ความสนใจของพี่น้องลมดำต้องเบี่ยงเบน ตอนนั้นเขาจะฉวยโอกาสหนี

ใช้ชีวิตเบี้ยล่างชั้นล่างสองคนแลกโอกาสหนี มองอย่างไรก็คุ้ม

แต่ความคิดสวยหรู อู้ชงที่ซ่อนในห้องก็ไม่ใช่คนโง่ ถ้าแค่ต้าหนิวคนเดียว อาจติดกับดักเขาจริง แต่ตอนนี้... อู้ชงหัวเราะเย็น ยังยืนดูการต่อสู้หลังประตู ไม่คิดจะออกไปเลย

"พี่อู้ พวกเราไม่ออกไปหรือ? ปล่อยโอกาสที่ผู้ดูแลเจิ้งแลกด้วยชีวิตทิ้งเปล่าๆ?"

"ยังไม่รู้เลยว่าแลกโอกาสให้ใคร"

อู้ชงตอบเย็นชา ยังยืนอยู่ที่เดิม

"แต่พวกเราไม่ออกไป ก็ขัดคำสั่งผู้ดูแลเจิ้งสิ ขัดคำสั่งไอ้แก่นี่ ต่อไปชีวิตพวกเราจะลำบากนะ" ต้าหนิวเห็นอู้ชงไม่ขยับ อดถามไม่ได้

อยู่ด้วยกันช่วงนี้ ต้าหนิวค่อนข้างเชื่อใจอู้ชง

"นั่นถ้าเขารอดคืนนี้นะ"

อู้ชงไม่ใช่คนของโลกนี้ ลำดับชั้นบนล่างสำหรับเขาล้วนไร้ค่า ไม่มีอะไรสำคัญกว่าชีวิตตัวเอง

"หมายความว่าผู้ดูแลเจิ้งไม่ใช่คู่มือมือสังหารสองคนนี้?"

วิทยายุทธ์ของต้าหนิวยังไม่เริ่มต้น ดูไม่ออก แค่รู้สึกว่าผู้ดูแลเจิ้งพวกเขาต่อสู้สวยงามมาก

"ดูก็รู้"

อู้ชงไม่สนใจต้าหนิว ไม่เปิดประตู แค่มองการต่อสู้ระหว่างพี่น้องลมดำกับผู้ดูแลเจิ้งเงียบๆ แม้วิชากรงเล็บอินทรีจะสำเร็จ แต่เขาไม่ได้เกิดในโลกนี้ ประสบการณ์การต่อสู้ในยุทธภพถือว่าว่างเปล่า ตอนนี้มีโอกาสดูการปะทะจริง ย่อมพลาดไม่ได้

โครม!!

จริงอย่างคาด ไม่นานผู้ดูแลเจิ้งก็บาดเจ็บ ก่อนถูกน้องสองลมดำเจ้าเล่ห์กรีดหลังหนึ่งที แล้วถูกพี่ใหญ่ลมดำเตะซี่โครง คนทั้งคนลอยไปเหมือนขยะ กระแทกกองไม้ด้านหลัง

"ไอ้หลานชายสองคนในห้อง ไม่ยอมออกมา?!"

กลิ้งตัวลดแรงแล้ว ผู้ดูแลเจิ้งคุกเข่าพ่นเลือด ในใจทั้งตกใจทั้งโกรธ เขาไม่คิดว่าสมาชิกสองคนในห้องจะไม่ฟังเขา และไม่กลัวการต่อสู้ ไม่มีการวิ่งหนีอย่างที่คาด ทำให้การคำนวณทั้งหมดของผู้ดูแลเจิ้งสูญเปล่า

"ไอ้แก่ไม่รู้จักตาย ยังหวังให้พวกขี้ขลาดในห้องมาช่วย? ฆ่าเจ้า แล้วจัดการพวกมัน ส่งพวกเจ้าสามคนไปพร้อมกัน"

พี่ใหญ่ลมดำเดินไปแกว่งดาบ หัวผู้ดูแลเจิ้งก็กลิ้งจากคอลงพื้น คนพวกนี้ล้วนเป็นคนโหดร้ายในยุทธภพ ไม่พูดพร่ำทำเพลงเหมือนในละคร มีกำลังลงมือไม่เคยพูดมาก

"น้องสอง ไปจัดการหนูสองตัวในห้องซะ เร็วหน่อย ข้ารู้สึกว่ามีพลังงานมาทางนี้อีกแล้ว"

น้องสองลมดำถือดาบ เดินมาหน้าประตู

โครม! เตะประตูเปิดแล้ว กำลังจะเข้าไปฆ่าอู้ชงกับต้าหนิว แต่อู้ชงที่ซ่อนหลังประตูจะพลาดโอกาสดีแบบนี้ได้อย่างไร? ต่อหน้าขาดประสบการณ์ไม่มั่นใจชนะ โจมตีซ่อนก็ไม่กลัว คนไม่ระวังสู้คนระวังไม่ได้ จะแพ้ได้อย่างไร? ในจังหวะที่น้องสองลมดำเข้าประตู เขาที่อดทนมานานก็ลงมือทันที แขนขวาที่ทำท่ากรงเล็บพุ่งออกไปดุจมังกร จากมุมที่หลบไม่ได้จับกะโหลกน้องสองลมดำ

'ฉึก' เสียงหนึ่ง

นิ้วทั้งห้าทะลุกะโหลกน้องสองลมดำ เลือดไหลลงมาจากหน้าผาก

เพื่อให้แน่ใจว่าตายทันที อู้ชงลงมือไม่ยั้ง เด็ดขาดโหดร้าย

"น้องสอง?"

ได้ยินเสียงพี่ใหญ่ลมดำใจแทบแตก พี่น้องพวกเขาพึ่งพากัน รักกันลึกซึ้ง รู้ว่าไม่ดีก็อยากช่วยโดยสัญชาตญาณ แต่อู้ชงที่ซ่อนหลังศพน้องสองลมดำอาศัยจุดบอดสายตา ลงมืออีกครั้ง วิชากรงเล็บอินทรีขั้นสมบูรณ์อันน่าสะพรึงทะลุอกน้องสองลมดำ กรงเล็บเปื้อนเลือดไม่ลดแรง จับอกพี่ใหญ่ลมดำ ควักหัวใจออกมา

'โครม' 'โครม' สองเสียง พี่น้องชุดดำโหดร้ายสองคน ยังไม่ทันได้พูดคำสั่งเสียก็ถูกอู้ชงลอบฆ่าตาย

ทั้งหมดเร็วดั่งฟ้าแลบ พอต้าหนิวได้สติ พี่น้องลมดำก็ตายแล้ว

"ต...ตายแล้ว?"

ซิ่วต้าหนิวนึกไม่ออกเลย ยอดฝีมือที่เพิ่งฆ่าผู้ดูแลเจิ้งเมื่อครู่ วินาทีต่อมาก็ถูกอู้ชงฆ่าง่ายๆ ที่ทำให้เขาเข้าใจยากกว่าคือวิทยายุทธ์ของอู้ชง ท่าทางโหดร้ายนั้นน่าสะเทือนใจกว่าวิทยายุทธ์ที่เขาเคยเห็น แน่นอน ด้วยประสบการณ์ของซิ่วต้าหนิวก็ไม่เคยเห็นวิทยายุทธ์ชั้นสูง อย่างมากก็แค่วิชาชั้นต่ำที่ศิษย์ภายในสำนักเทียเหอใช้

โครม! อู้ชงเดินไปเตะศพน้องสองลมดำกระเด็น ใช้เท้าผลัก ของที่สองคนขโมยมาก็ตกจากอก

เป็นกล่องห่อผ้าดำ

อู้ชงไม่ใช้มือหยิบ แต่ใช้เท้าลอง เผื่อมีพิษ ศพมีพิษไม่ใช่เรื่องแปลกในโลกนี้ อู้ชงไม่แน่ใจ จึงเลือกวิธีปลอดภัยกว่า

"แค่เงินเท่านี้ก็คุ้มให้ผู้ดูแลเจิ้งตามฆ่า?"

เปิดกล่อง อู้ชงพบว่าข้างในไม่มีคัมภีร์ มีแต่ทรัพย์สิน

มีทองคำแท่ง ธนบัตรเงิน และหยกล้ำค่าบางชิ้น

โดยรวมมีค่าพอสมควร แต่สำหรับอู้ชง ของพวกนี้ไม่มีประโยชน์มากนัก

"แค่เงินนิดหน่อย?"

"นี่มันหมื่นตำลึงนะ ยังนิดหน่อย?" ต้าหนิวอายุป่านนี้ เพิ่งเคยเห็นเงินมากขนาดนี้ ตาเบิกกว้าง

"แต่พี่อู้ วิทยายุทธ์ที่ท่านใช้เมื่อกี้คืออะไร ทำไมเก่งขนาดนั้น?" สักพักต้าหนิวถึงมั่นใจในความเชื่อของตัวเอง เบนความสนใจไปที่ศพข้างๆ อู้ชงลงมือโหดร้าย ไม่ยั้งมือเลย หัวน้องสองลมดำถูกเขาจับจนระเบิด ความชั่วร้ายเทียบได้กับวิชากรงเล็บกระดูกขาวเก้ายินเวอร์ชันอัพเกรด

(จบบทที่ 8)