บทที่ 49 ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

นินจาพเนจรเหล่านี้ ต่างจากนินจาทรยศที่แข็งแกร่งที่รอดชีวิตจากหน่วยไล่ล่าของหมู่บ้านได้ แค่เป็นคนธรรมดาที่บังเอิญได้เรียนรู้วิชากลั่นจักระ

พวกเขาส่วนใหญ่ไม่เคยเรียนวิชานินจา แค่ใช้จักระเสริมร่างกาย แล้วต่อสู้ด้วยอาวุธ

ส่วนพลังของพวกเขา ส่วนใหญ่สู้เกะนินธรรมดายังไม่ได้ แม้แต่พวกระดับสูงสุด ก็แค่มีพลังระดับจูนินธรรมดาเท่านั้น

ส่วนนารุโตะ ซาสึเกะ และซากุระทั้งสาม ซากุระแม้จะเป็นเกะนินธรรมดาที่สุดของโคโนฮะ แต่ที่โรงเรียนก็เป็นหัวกะทิ มีพรสวรรค์ด้านการควบคุมจักระมาก

ถ้าไปอยู่หมู่บ้านนินจาเล็กๆ นอกห้าหมู่บ้านใหญ่ ก็เป็นเกะนินระดับอัจฉริยะ

นารุโตะและซาสึเกะยิ่งไม่ต้องพูดถึง คนหนึ่งไม่นับจักระของเก้าหาง แค่จักระของตัวเองก็มีมากกว่าคาคาชิโจนินระดับยอดฝีมือเป็นร้อยเท่า ยังเชี่ยวชาญวิชาแยกเงาพันร่าง การต่อสู้ด้วยร่างกายก็ไม่เลว

อีกคนมีเนตรวงแหวนลายจุดเดียว เชี่ยวชาญวิชาไฟ วิชาชูริเคน เป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่น

สองคนเพิ่งออกจากหมู่บ้านก็มีพลังระดับจูนินของหมู่บ้านเล็กๆ แล้ว บวกกับการฝึกควบคุมจักระในช่วงนี้ พลังยิ่งเหนือกว่าเดิม

สามคนสู้กับนินจาพเนจรร้อยกว่าคน จะบอกว่าง่ายมากก็ไม่ใช่ แต่โอกาสชนะก็สูงมาก

"ดูเหมือนเป็นอาจารย์ก็ไม่ง่ายนะ คุณคาคาชิ!"

หลังจากซากุระทั้งสามปะทะกับนินจาพเนจรเหล่านั้น หลี่ชวนยิ้มพูดกับคาคาชิข้างๆ หรือจะพูดว่าร่างแยกของคาคาชิ

ที่แท้ตอนที่ซาสึเกะพุ่งออกไป คาคาชิก็แอบตามไปพร้อมกัน ที่อยู่ตรงนี้เป็นแค่ร่างแยก

"ช่วยไม่ได้ ลูกน้องสามคนน่ารักมาก ปล่อยให้เกิดเรื่องไม่ได้นะ"

คาคาชิประหลาดใจกับความไวของหลี่ชวน ยกผ้าคาดหน้าผากยิ้มพูด

จริงๆ เขาไม่ได้กังวลนินจาพเนจรพวกนั้น ที่เขากังวลจริงๆ คือซาบุซะและเด็กหนุ่มที่ช่วยซาบุซะหนีที่ซ่อนอยู่

เมื่อกาโต้พาคนมาปรากฏตัวแล้ว ซาบุซะและเด็กหนุ่มคนนั้นที่กาโต้จ้างต้องอยู่แถวนี้แน่

หลี่ชวนได้ยินก็ยิ้ม เขารู้ว่าคาคาชิคิดอะไร และซาบุซะกับฮาคุก็ซ่อนอยู่ในหมอกหนาใต้สะพานจริงๆ แต่ไม่ได้มาจัดการพวกเขา แต่มาฆ่ากาโต้

"วิชาไฟ - ลูกไฟใหญ่!"

"วิชาแยกเงาพันร่าง!"

"..."

ห้านาทีต่อมา นารุโตะ ซากุระ และซาสึเกะยืนหอบอยู่ตรงนั้น ตรงหน้าพวกเขาคือนินจาพเนจรที่ล้มระเนระนาด และกาโต้ที่กลัวจนขาสั่น

กาโต้ไม่คิดว่าลูกน้องมากมายที่เขาเลี้ยงไว้ด้วยเงิน กลับสู้เด็กสามคนฝั่งตรงข้ามไม่ได้

รู้งี้ไปจ้างนินจาทรยศอย่างซาบุซะจากแหล่งแลกเปลี่ยนดีกว่า

"รอดูนะพวกแก ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้หรอก!"

กาโต้พูดขู่อย่างโกรธแค้น แล้วหันหลังจะหนี

ทางนั้นนารุโตะทั้งสามเห็นท่า ก็หันไปมองคาคาชิ ดูเหมือนรอคำสั่งคาคาชิ แต่คาคาชิแค่ส่ายหน้า

ชัดเจนว่า คาคาชิไม่อยากฆ่ากาโต้ตรงนี้

ภารกิจที่พวกเขารับคือคุ้มครองทาซึนะ กาโต้ส่งคนมาพวกเขาก็ไล่หรือฆ่าได้ แต่ตราบใดที่ตัวกาโต้ไม่ลงมือกับพวกเขา พวกเขาก็ฆ่ากาโต้ไม่ได้

ไม่เช่นนั้นจะส่งผลต่อชื่อเสียงของโคโนฮะแน่

ถ้าเรื่องนี้ทำให้เหล่ามหาเศรษฐีรังเกียจโคโนฮะ ไม่มาประกาศภารกิจที่โคโนฮะอีก จะทำให้รายได้ของโคโนฮะลดลงมาก

แน่นอน ถ้าพวกเขารับภารกิจลอบสังหาร ก็เป็นอีกเรื่อง แต่หมู่บ้านนินจาใหญ่ๆ อย่างเปิดเผย ไม่มีทางรับภารกิจลอบสังหารเศรษฐี ไดเมียว และเจ้าหน้าที่รัฐบาลหรอก

ภารกิจแบบนั้นส่วนใหญ่จะมีแต่ในแหล่งแลกเปลี่ยนใต้ดินเท่านั้น

ดังนั้นปกติในโลกนี้ มหาเศรษฐีอย่างกาโต้ แค่ไม่เจอนินจาทรยศที่บ้าคลั่ง โดยทั่วไปก็ไม่มีอันตรายอะไร

"ฟุบ!"

ตอนที่ร่างของกาโต้เริ่มหายไปบนสะพานใหญ่ จู่ๆ ก็มีเสียงน่าสยองดังขึ้น

จากนั้นพวกเขาก็เห็นศีรษะของกาโต้ลอยจากร่างในทันที วาดโค้งตกลงใต้สะพาน ร่างก็ "โครม" ล้มลงบนพื้น

"ฮึ แค่คนธรรมดา!"

ซาบุซะถือดาบคุบิคิริโบโชเดินออกมาจากหมอก เตะร่างไร้ศีรษะของกาโต้ลงทะเล ข้างๆ เขามีฮาคุที่สวมหน้ากากตามมา

"ซาบุซะ!!!"

เห็นซาบุซะปรากฏตัว แถมฟันคอกาโต้ทันที ในตาของคาคาชิและนารุโตะทุกคนแสดงความไม่อยากเชื่อ

นี่มันอะไรกัน?

"พอเถอะ คาคาชิ ไม่ต้องซ่อนแล้ว ฉันรู้ว่าแกอยู่แถวนี้ คราวนี้ไม่ได้ตั้งใจจะสู้กับพวกแก"

ตาของซาบุซะชำเลืองไปทางก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งทางซ้ายของนารุโตะทั้งสาม

ร่างแยกคาคาชิข้างหลี่ชวนสลายทันที และคาคาชิตัวจริงที่ซ่อนหลังก้อนหินใหญ่ ก็ปรากฏตัวคุ้มครองนารุโตะทั้งสามด้านหลัง

"ทำไมต้องฆ่ากาโต้?"

"ไอ้นี่ฉวยโอกาสตอนฉันบาดเจ็บคราวที่แล้ว คิดจะฆ่าฉันไม่จ่ายเงิน งั้นฉันก็ต้องเก็บเอง!"

ซาบุซะหัวเราะเย็น แล้วมองคาคาชิที่ระมัดระวังเต็มที่:

"วางใจได้ แม้ฉันอยากสู้กับแกอีกสักตั้ง คราวที่แล้วโดนยุทธศาสตร์เนตรวงแหวนของแกหลอก แต่ฆ่าไอ้นี่แล้ว คงอีกไม่นานหน่วยไล่ล่าตัวจริงจะมา ฉันต้องเก็บพลังไว้"

"ถ้างั้นก็ดีที่สุด"

คาคาชิได้ยินก็โล่งใจ

เขามั่นใจว่าชนะซาบุซะได้ แต่ไม่มั่นใจว่าหลี่ชวนและนารุโตะทั้งสามที่เพิ่งผ่านการต่อสู้จะเอาชนะเด็กหนุ่มคนนั้นได้

ดังนั้นไม่ต้องสู้ก็ดีที่สุด

หลักๆ ซาบุซะเป็นนินจาทรยศของคิริ ไม่ใช่ของโคโนฮะพวกเขา เขาจะไปช่วยหมู่บ้านอื่นกำจัดนินจาทรยศทำไม ถ้าไม่ใช่เพราะแผนของคิริ รินก็คงไม่ตาย

พูดตามตรง พูดถึงสองหมู่บ้านที่เขาเกลียดที่สุด คิริและอิวะมาเป็นอันดับแรก หนึ่งฆ่ารินตาย หนึ่งฆ่าโอบิโตะตาย

"แกเป็นคู่ต่อสู้ที่ดี วันหน้ามีโอกาสฉันจะมาตัดสินกับแกอีก!"

ทิ้งประโยคสุดท้าย ซาบุซะพาฮาคุหายไปจากสายตาทุกคน

"กาโต้ตายแล้ว ซาบุซะพวกเขาก็จะไม่มาหาเรื่องอีก ดูเหมือนต่อไปชาวแคว้นคลื่นจะมีความสุขขึ้นซะที ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วจริงๆ ไม่ใช่ไม่ตอบแทน แค่ยังไม่ถึงเวลา"

หลังซาบุซะจากไป หลี่ชวนยิ้มเดินไปหาคาคาชิทั้งสี่พูด

การปรากฏตัวของซาบุซะและฮาคุเป็นการจงใจจัดการของเขา จุดประสงค์คือไม่ให้คนที่มีเจตนาร้ายเชื่อมโยงการตายของกาโต้และการยึดทรัพย์สินภายหลังเข้ากับกองคาราวานใต้บังคับบัญชาของเขา

ไม่เช่นนั้นฆ่ากาโต้ก็ไม่ต้องให้ซาบุซะลงมือ เขาแอบจัดการกาโต้เองก็ได้

ตอนนี้เรื่องก็ชัดเจน นินจาทรยศซาบุซะขัดแย้งกับผู้ว่าจ้างกาโต้ ฆ่ากาโต้เอาเงินก้อนหนึ่งหนีไป

มัตสึคาวะเพื่อนพ่อค้าใจดีของเขาหลี่ชวน ช่วยแคว้นคลื่นสร้างสะพาน เผอิญซื้อมรดกหลังกาโต้ตาย พาชาวแคว้นคลื่นสู่ชีวิตใหม่ที่ดีงาม

นินจาโคโนฮะคาคาชิและเกะนินสามคน รวมถึงสถาปนิกสะพานทาซึนะล้วนเป็นพยานได้

(จบบทที่ 49)