บทที่ 47 : ขอให้ครอบครัวเล็กๆ ปลอดภัย, สือ่หมู่ไป่บาดเจ็บสาหัส
ภายในห้อง แสงตะเกียงลุกไหม้เงียบๆ ส่งเสียงแตกปะทุเบาๆ เป็นครั้งคราว หลี่เชออุ้มจางหยาภรรยา ได้ยินคำพูดอันแน่วแน่ของนาง ชะงักไปเล็กน้อย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลี่เชอยิ้มอย่างอ่อนโยน ลูบศีรษะภรรยา "เจ้าอยากฝึก ก็ฝึกเถอะ" "ข้าจะสอนเจ้าเอง" จางหยาเชยคางเกลี้ยงเกลา เม้มริมฝีปาก กล่าวเสียงแผ่ว "ทั้งซีซีแล...
