บทที่ 43 พระน้อยรู้วิชาแพทย์

ซาบุซะต้องการให้หลี่ชวนทิ้งไม้เท้าที่ทรงพลังด้วยกระสุนมังกรน้ำ เพื่อสังหารตอนไม่มีอาวุธ แต่ไม่คิดว่าหลี่ชวนได้เตรียมการรับมือไว้แล้ว

หลี่ชวนจะไม่มีอาวุธได้อย่างไร?

ในพื้นที่ภารกิจของเขามีอาวุธครบครัน และสามารถหยิบออกมาหรือเก็บกลับได้ในพริบตา

ถ้าเขาต้องการ วินาทีก่อนยังต่อสู้มือเปล่า วินาทีต่อมาในมือก็มีดาบยาว แล้ววินาทีถัดมาดาบยาวที่ฟันออกไปก็กลายเป็นขวานใหญ่ได้

เมื่อเทียบกับแบบของเทนเทน ที่ยังต้องมีท่าทางหยิบอาวุธจากม้วนผนึกก่อน แบบของเขานี้คาดเดาและป้องกันได้ยากกว่ามาก

"เป็นไปได้อย่างไร เขาหยิบอาวุธมาจากไหน?"

เมื่อร่างน้ำถูกกำจัด ซาบุซะที่กำลังควบคุมคาคาชิด้วยคุกน้ำก็ตาโตทันที

เพราะเขาไม่เห็นเลยว่าหลี่ชวนหยิบอาวุธออกมาจากที่ไหน หรือเป็นวิชาเรียกสัตว์? แต่ไม่มีทางเป็นการหยิบจากม้วนผนึกแน่ ไม่เช่นนั้นจะหนีสายตาเขาไม่พ้น

แต่วิชาเรียกสัตว์ก็ต้องกัดนิ้วก่อนใช้ เมื่อกี้หลี่ชวนไม่ได้ทำท่านั้น

หรือว่า เป็นขีดจำกัดทางสายเลือดพิเศษอะไรสักอย่าง?

"เยี่ยมมาก!"

นารุโตะที่หลบอยู่ห่างๆ เห็นหลี่ชวนกำจัดร่างน้ำของซาบุซะได้สำเร็จ ก็ตะโกนด้วยความตื่นเต้น ส่วนซากุระข้างๆ ก็ถอนหายใจโล่งอก

ส่วนซาสึเกะ หมอนั่นทำหน้าเหมือนท้องผูก คงเข้าสู่การต่อสู้ทางความคิดประจำวันว่าทำไมฉันถึงอ่อนแอ แบบนี้จะฆ่าพี่ชายได้เมื่อไหร่

"คุณซาบุซะ คุณจะยกเลิกคุกน้ำเอง หรือให้ผมไปช่วยยกเลิกให้?"

หลังลงพื้น หลี่ชวนถือดาบยาว ค่อยๆ เดินไปที่ริมแม่น้ำที่ซาบุซะอยู่

ซาบุซะแค่นเสียงเย็น ยกเลิกวิชานินจาแล้วรีบถอยห่างจากคาคาชิและหลี่ชวน

ด้วยความสามารถและประสบการณ์ในการต่อสู้ที่หลี่ชวนแสดงออกมา ตอนที่เขาต้องใช้มือหนึ่งควบคุมคุกน้ำและเคลื่อนไหวไม่ได้ ไม่มีทางที่จะเอาชนะได้

แทนที่จะเป็นแบบนั้น ยกเลิกคุกน้ำแล้วถอยห่างเพื่อเอาชนะด้วยวิชานินจาดีกว่า

"ชวน ต่อจากนี้ให้ฉันจัดการเอง!"

คาคาชิที่หลุดจากคุกน้ำ น้ำเสียงชัดเจนว่ามีความโกรธอยู่

โดนซาบุซะวางแผน เกือบทำให้เป้าหมายที่ต้องปกป้องและลูกศิษย์น่ารักทั้งสามตกอยู่ในอันตราย ในใจตอนนี้ก็อัดอั้นโทสะ

"ได้ งั้นผมไปคุ้มครองคุณทาซึนะ"

หลี่ชวนกลอกตา รีบตกลงทันที

เขาต้องการให้คาคาชิและซาบุซะบาดเจ็บทั้งคู่ นั่นถึงจะเป็นผลดีกับเขา

"จะสู้กับข้าคนเดียวเหรอ นั่นไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดนัก"

เห็นหลี่ชวนเดินจากไป มีแต่คาคาชิยืนอยู่ตรงหน้า ซาบุซะแสดงรอยยิ้มเย็น แล้วเริ่มผนึกท่า

แต่เขายิ้มไม่ออกอีกต่อไป เพราะคาคาชิกลับผนึกท่าพร้อมกับเขา และทุกท่าทางเหมือนกันหมด จากนั้นก็ใช้วิชานินจาเหมือนกันทุกประการ

เขาคิดมาตลอดว่าเนตรวงแหวนของคาคาชิต้องเห็นคนอื่นใช้วิชานินจาจบก่อน ถึงจะลอกเลียนมาใช้ได้ ไม่คิดว่าจะทำได้ถึงขั้นใช้พร้อมกันแบบนี้

"มาแล้ว!"

ในเวลาเดียวกัน หลี่ชวนที่รวมกับนารุโตะทั้งสี่ กำลังดูการต่อสู้ด้วยวิชานินจาอันน่าตื่นตาระหว่างคาคาชิกับซาบุซะ จู่ๆ หูก็กระดิก

เขารับรู้ได้ว่าในป่าไม่ไกล ดูเหมือนจะมีคนเพิ่มมาอีกคน

ถ้าเดาไม่ผิด น่าจะเป็นฮาคุลูกน้องของซาบุซะมาแล้ว

เขารู้ว่าการโจมตีครั้งนี้ของซาบุซะ จุดประสงค์แรกแน่นอนคือฆ่าทาซึนะให้สำเร็จภารกิจ จุดประสงค์ที่สองคือถ้าภารกิจล้มเหลว ก็ใช้การต่อสู้ให้ฮาคุผู้ฉลาดหลักแหลมวิเคราะห์ข้อมูลคาคาชิเพื่อหาจุดอ่อน

"วิชาน้ำ - น้ำตกใหญ่!"

หลังการต่อสู้ คาคาชิใช้การลอกเลียนวิชานินจาและท่าทางของซาบุซะ แล้วแอบใช้เนตรวงแหวนใส่ซาบุซะด้วยยุทธศาสตร์ ทำให้แนวป้องกันทางจิตใจพังทลาย สุดท้ายใช้วิชาน้ำตกใหญ่ระดับ A เอาชนะได้ก่อน

"รีบขึ้นต้นไม้!"

เห็นคลื่นน้ำขนาดมหึมาที่ถาโถมมาหลังจากเอาชนะซาบุซะ หลี่ชวนคว้าตัวนารุโตะและทาซึนะ กระโดดขึ้นต้นไม้ใหญ่ข้างๆ

ส่วนซาสึเกะและซากุระก็ตามขึ้นมาติดๆ

หลังคลื่นน้ำผ่านไป ซาบุซะที่บาดเจ็บสาหัสนอนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ข้อต่อแขนขาหลายจุดโดนคาคาชิปักคุไนเพิ่ม ไม่สามารถสู้ต่อได้แล้ว

อย่างไรก็ตาม ตอนที่คาคาชิถือคุไนจะขึ้นไปจัดการซาบุซะให้จบ เข็มเหล็กยาวประมาณ 30 เซนติเมตรสองอันก็พุ่งออกมาจากป่าทึบ ปักเข้าที่คอของซาบุซะอย่างแม่นยำ ทำให้เขา "ตาย" คาที่

ตามมาด้วยเด็กหนุ่มอายุราว 15-16 ปี สวมหน้ากากหน่วยไล่ล่าของคิริ ปรากฏตัวบนลำต้นไม้

"ขอบคุณที่ช่วย ผมหาโอกาสฆ่าซาบุซะมาตลอด"

ทุกหมู่บ้านมีหน่วยไล่ล่าของตัวเอง เฉพาะทางในการจัดการนินจาที่ทรยศหมู่บ้าน ป้องกันไม่ให้ศพถูกหมู่บ้านอื่นนำไป จนขุดค้นข้อมูลเกี่ยวกับยาลับ วิชานินจา ที่ไม่เป็นผลดีกับหมู่บ้าน

ดังนั้นความหมายของเด็กหนุ่มชัดเจน คือต้องการฆ่าซาบุซะนินจาทรยศของคิริ แล้วนำศพกลับคิริ

คาคาชิเข้าไปจับชีพจรที่คอซาบุซะ ยืนยันว่าไม่มีชีพจรแล้วพยักหน้า

ตอนนี้เป็นช่วงสันติภาพ เขาในฐานะนินจาโคโนฮะ ไม่สามารถขัดขวางหน่วยไล่ล่าของคิริที่จะนำศพซาบุซะไป ไม่เช่นนั้นจะเกิดข้อพิพาทระหว่างประเทศ

"เดี๋ยวก่อน!"

ตอนที่เด็กหนุ่มจะเข้าไปอุ้มศพซาบุซะ หลี่ชวนก็พูดขัดขึ้นมาทันที

เด็กหนุ่มเงยหน้ามองหลี่ชวนอย่างใจเย็น: "มีปัญหาอะไรหรือ?"

คาคาชิและคนอื่นๆ ก็มองมาที่หลี่ชวนเช่นกัน

หลี่ชวนยิ้มพูดว่า:

"ลืมบอกพวกคุณไป พระน้อยแม้จะไม่ถนัดวิชานินจา แต่รู้วิชาแพทย์อยู่บ้าง และเข็มสองเล่มของคุณชายคนนี้ แม้จะทะลุคอซาบุซะ แต่ปักแค่จุดชีพจร

ดังนั้น ซาบุซะแค่ตายปลอม ถอนเข็มออกก็จะฟื้น"

"อะไรนะ!"

ได้ยินคำพูดของหลี่ชวน คาคาชิและคนอื่นๆ ก็ตกใจ

ตอนนี้ฮาคุที่ปลอมตัวเป็นนินจาไล่ล่าของคิริรู้ว่าถูกเปิดโปง จึงขว้างเข็มออกมาหนึ่งชุด อุ้มซาบุซะที่นอนอยู่บนพื้นแล้วหนีไปอย่างรวดเร็ว

หลี่ชวนใช้ดาบยาวในมือปัดเข็มกระเด็น แล้วกระโดดขึ้นต้นไม้หลายครั้ง ไล่ตามฮาคุที่หนีไป

"พวกคุณคุ้มครองคุณทาซึนะกลับไป ผมจะไปตามพวกเขา!"

"ฉันจะไปช่วยด้วย!"

นารุโตะเห็นเหตุการณ์ก็จะตามไปทันที แต่โดนคาคาชิยื่นมือห้ามไว้

"อาจจะยังมีพวก คุ้มครองคุณทาซึนะกลับบ้านก่อน"

นารุโตะยังจะเถียง แต่พบว่าคาคาชิตาร่างกายไม่ไหวแล้วล้มลงไปกับพื้น

ที่แท้ในการต่อสู้กับซาบุซะช่วงหลัง แม้คาคาชิจะได้ชัยชนะในที่สุด แต่ก็ใช้จักระในร่างกายหมด ร่างกายก็บาดเจ็บไม่เบา

ต่างจากพันปักษาและตัดสายฟ้าที่เขาคิดค้นขึ้นมาเอง พลังมหาศาลแต่ไม่ค่อยสิ้นเปลืองจักระ วิชาน้ำที่ซาบุซะใช้ แต่ละอย่างล้วนเป็นวิชานินจาโจมตีวงกว้างที่ต้องใช้จักระมหาศาล

(จบบทที่ 43)