บทที่ 4: เคล็ดวิชาหลอมภายนอก
"เจ้าแก่หลี่หมิงเย่มาเองเลยหรือ!"
หนิงเยว่เหลือบมองหลี่หมิงเย่ด้วยหางตา ความโกรธแค้นในใจเกือบทำให้เขาควบคุม เปลวเพลิงวิญญาณปฐม พลาดจนเตาปรุงโอสถเกือบระเบิด
เขาสูดลมหายใจลึกๆ หลายครั้งเพื่อสงบจิตใจ
ในใจของเขา หนิงเยว่มีความสงสัยมาตลอดว่า หลี่หมิงเย่ คือคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของบิดา!
เขาจำได้แม่นว่าเมื่อสิบปีก่อน หลี่หมิงเย่เคยมาหาบิดาของเขาเพื่อพูดคุย และตอนจากไปได้พูดทิ้งท้ายไว้ว่า:
"คนที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง จะอยู่ได้อีกไม่นาน"
ไม่กี่ปีต่อมา บิดาของเขาถูกลอบโจมตีจนบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิต ทิ้งไว้เพียง จี้เตาปรุงโอสถขนาดเล็ก ให้เขา
"สงบไว้ ต้องสงบไว้ ตอนนี้ข้ามีความสามารถที่จะสืบหาความจริงและแก้แค้นให้บิดา เพียงแค่ต้องสะสมกำลังและเวลาอีกเล็กน้อยเท่านั้น!"
หนิงเยว่เตือนตัวเองซ้ำๆ ในใจ ก่อนจะเริ่มจดจ่อกับการปรุงโอสถอีกครั้ง แต่ทันใดนั้น เตาปรุงโอสถ ก็พ่นควันดำออกมา พร้อมกลิ่นเหม็นรุนแรง
โอสถโหลิตฟื้นพลังรุนแรง ชุดนี้ล้มเหลว
สมุนไพรภายในเตากลายเป็นกากไปหมด
"ฮ่าๆๆ!"
หลี่ชุน หัวเราะเสียงดัง
"ที่แท้ก็แค่โชคดีจริงๆ!"
เขารู้สึกโล่งอกทันที
"ก็แค่โชคดีครั้งเดียวเท่านั้น..."
"ถึงกระนั้น การใช้สมุนไพรสองชุดแล้วได้โอสถสิบเม็ด ก็ถือว่าคุ้มค่าอยู่ดี"
"อาจจะไม่คุ้ม ถ้าเขาล้มเหลวอีกในชุดที่เหลือ จะต้องขาดทุนแน่"
เสียงพูดคุยซุบซิบดังขึ้นรอบๆ
"หนิงเยว่ เจ้าควบคุมไฟยังไม่ได้เลย จะปรุงโอสถดีๆ ได้อย่างไร? เมื่อเทียบกับบิดาของเจ้า เจ้าช่างห่างไกลนัก"
หลี่หมิงเย่ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"พรสวรรค์ในการปรุงโอสถของบิดาข้าย่อมเหนือกว่าข้าอยู่แล้ว แต่ข้ายังอายุน้อย หากขยันฝึกฝน ในอนาคตย่อมสามารถปรุงโอสถที่ดีได้ วันนี้ข้ารู้สึกเหนื่อยมาก เตาปรุงโอสถนี้ขอให้คนอื่นใช้แทนเถิด"
หนิงเยว่ ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ
พูดจบ เขาหันไปส่งสายตาให้ มู่หรงหวง "ต้าหนิว เราไปกันเถอะ"
"ได้"
มู่หรงหวง พยักหน้าเบาๆ และถอนหายใจในใจ เขาเองก็คิดว่าเมื่อครู่ที่ปรุงโอสถสำเร็จสิบเม็ด คงเป็นเพียงโชคดีของหนิงเยว่
"เดี๋ยวก่อน"
หลี่หมิงเย่ กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"ท่านผู้อาวุโสหลี่มีอะไรจะสั่งอีกหรือ?"
หนิงเยว่หยุดเดินและหันกลับมาคำนับ
"เจ้ายังจำการประเมินผู้ตรวจการครั้งต่อไปได้ใช่ไหม? หากเจ้าขาดการประเมิน ก็จะถูกถอดถอนจากตำแหน่งผู้ตรวจการ"
หลี่หมิงเย่พูดอย่างเรียบเฉย
"ข้าย่อมจำได้ดี ตำแหน่งนี้เป็นมรดกจากบิดาข้า ไม่ว่าข้าจะต้องเจอกับอะไร ข้าจะรักษามรดกนี้ไว้เอง ท่านไม่ต้องกังวล"
หนิงเยว่ตอบพลางยิ้ม
"รักษามรดกไว้หรือ? ฮ่าฮ่า เช่นนั้นไปเถอะ"
หลี่หมิงเย่โบกมือพลางยิ้มเโอสถะ
"ต้าหนิว โอสถโหลิตฟื้นพลังสิบเม็ดนี้เจ้าเอาไป แล้วมอบสมุนไพรชุดสุดท้ายของเจ้ามาให้ข้า"
หลังจากออกจากหุบเขาปรุงโอสถ หนิงเยว่ยื่นขวดโอสถโหลิตฟื้นพลังสิบเม็ดให้มู่หรงหวง
"นี่!?"
มู่หรงหวงอึ้งไป "เจ้าพูดจริงหรือ? โอสถโหลิตฟื้นพลังสิบเม็ดนี้ ให้ข้าแลกกับสมุนไพรชุดเดียว?"
"เจ้าทำสมุนไพรสองชุดเสียหายไปก่อนหน้านี้ ให้โอสถเหล่านี้กับเจ้า เจ้าจะได้ไม่ขาดทุน"
หนิงเยว่ยิ้มเล็กน้อย
"ข้าไม่ขาดทุนแน่ แต่เจ้านั่นแหละจะขาดทุน!"
มู่หรงหวงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"เจ้าจะไม่ต้องห่วงว่าข้าจะขาดทุนหรือไม่ เอาไปเถอะ ข้ามีเหตุผลของข้า"
หนิงเยว่พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
มู่หรงหวงกัดฟันแน่น "หนิงเยว่ ข้าจะไม่รับโอสถเหล่านี้ไปเปล่าๆ เมื่อข้าบรรลุระดับต่อไปได้สำเร็จ หากหลี่ชุนกล้ามาหาเรื่องเจ้าอีก ข้าจะไม่ปล่อยเขาไว้แน่!"
"เขาหรือ... ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอ 'วันนั้น' หรือเปล่านะ"
ในดวงตาของ หนิงเยว่ มีแววเย็นชาปรากฏขึ้น
หลังจาก มู่หรงหวง รับโอสถโหลิตฟื้นพลังไปแล้ว เขาก็กลับไปปิดด่านเพื่อทะลวงคอขวด ส่วนหนิงเยว่กลับไปยังถ้ำของตัวเองพร้อมสมุนไพร
ก่อนหน้านี้ที่เขาปรุงโอสถล้มเหลว นั่นเป็นความตั้งใจของเขาเอง เพราะต้องการทำให้ หลี่หมิงเย่ ชายชราจอมเจ้าเล่ห์ตายใจ ถึงแม้ตอนนี้หนิงเยว่จะมี ระบบจักรพรรดิโอสถอันยิ่งใหญ่ คอยช่วยเหลือ แต่หลี่หมิงเย่เป็นถึงยอดฝีมือระดับ ปราณเทพเคล็ดวิชา หากหลี่หมิงเย่จับพิรุธได้และคิดจะลงมือฆ่า เขาย่อมไม่สามารถรอดชีวิตไปได้
หนิงเยว่ไม่กล้าเสี่ยง เขาจึงตั้งใจที่จะเก็บตัวทำตัวเงียบๆ ในช่วงนี้ และรอให้ถึงวันประเมินผู้ตรวจการ หลังจากนั้นค่อยเผยความสามารถเพื่อดึงดูดความสนใจจากเจ้าสำนัก ตานซินเหมิน
เมื่อถึงเวลานั้น หากหลี่หมิงเย่คิดจะลงมือกับเขา ก็จะต้องมีความเกรงใจและระวังตัวมากขึ้น!
"ปราณกำลัง, ปราณเทพเคล็ดวิชา, ปราณดึงวิญญาณ, ปราณชิงชีวิต คือระดับทั้งสี่ของนักยุทธ์
หลังจากนักยุทธ์แล้วยังมีระดับนักยุทธ์ขั้นสูง ราชายุทธ์ และจักรพรรดิยุทธ์อีก"
หนิงเยว่รู้ดีว่าระดับเหล่านี้ยังห่างไกลจากเขามาก แต่ โอสถโหลิตฟื้นพลัง สามารถเพิ่มพลังปราณกำลังได้อย่างรวดเร็ว หากเขาสามารถปรุงโอสถโหลิตฟื้นพลังรุนแรงทั้งหมดจากสมุนไพรที่มีอยู่ได้ ในระยะเวลาอันสั้นเขาอาจจะไปถึงจุดสูงสุดของปราณกำลัง และมีโอกาสลองทะลวงไปสู่ระดับ ปราณเทพเคล็ดวิชา
เมื่อคิดได้เช่นนี้ หนิงเยว่ก็รู้สึกว่ามีความหวังในอนาคต
ตอนนี้เขาเริ่มคุ้นเคยกับการควบคุม เปลวเพลิงวิญญาณปฐม แล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถลองเคล็ดวิชา ปรุงภายนอก ซึ่งเป็นเทคนิคที่ใน ตานซินเหมิน อาจมีเพียงเจ้าสำนักเท่านั้นที่ทำได้
การปรุงโอสถแบ่งออกเป็น การปรุงภายใน และ การปรุงภายนอก การปรุงภายในจำเป็นต้องใช้เตาปรุงโอสถ ซึ่งคุณภาพของเตาปรุงโอสถจะมีผลอย่างมากต่อจำนวนและคุณภาพของโอสถ
ส่วน การปรุงภายนอก ไม่จำเป็นต้องใช้เตาปรุงโอสถ แต่ต้องการความเชื่อมโยงที่สูงมากระหว่างเปลวเพลิงวิญญาณและตัวผู้ปรุง หากพลาดแม้แต่นิดเดียว โอสถจะถูกทำลายทั้งหมดทันที
สำหรับนักปรุงโอสถทั่วไป การปรุงภายนอก ถือเป็นสิ่งที่มีความเสี่ยงสูงมาก น้อยคนนักที่จะเลือกเส้นทางนี้ เพราะหากไม่มีความมั่นใจในเคล็ดวิชาการปรุงโอสถอย่างเต็มที่ ย่อมไม่กล้าเสี่ยง ยกเว้นแต่จะเป็น ปรมาจารย์นักปรุงโอสถ
หนิงเยว่ ไม่มีเตาปรุงโอสถ และไม่ต้องการกลับไปที่หุบเขาปรุงโอสถเพื่อเปิดเผยความสามารถของตนเอง เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากลองเส้นทางการปรุงภายนอก
แต่เขาก็มีข้อได้เปรียบที่ชัดเจน เปลวเพลิงวิญญาณปฐม เชื่อฟังเขาอย่างดีเยี่ยม และมีความสอดคล้องกับตัวเขาอย่างสูง!
หลังจากเตรียมตัวเล็กน้อย หนิงเยว่ก็เริ่มต้น การปรุงภายนอกครั้งแรกในชีวิต
เมื่อเขาเคลื่อนจิตสั่งการ เปลวเพลิงวิญญาณปฐมก็รวมตัวขึ้นกลางอากาศตรงหน้า
เขาหยิบสมุนไพรทีละชนิดใส่เข้าไปตามลำดับ แต่ละชิ้นถูกเปลวเพลิงเผาให้บริสุทธิ์อย่างรวดเร็ว กลายเป็น น้ำโอสถ ที่เหนียวหนืดคล้ายปรอท และเริ่มกลิ้งไปมาภายในเปลวเพลิง
"ความเร็วแบบนี้ นี่แหละคือข้อดีของการปรุงภายนอก"
หนิงเยว่คิดในใจอย่างชื่นชม แต่เขาไม่กล้าประมาท ยังคงควบคุมไฟอย่างระมัดระวัง
อย่างไรก็ตาม การปรุงภายนอกมีจังหวะที่รวดเร็วกว่าการปรุงภายในมาก ครั้งแรกของเขาจึงล้มเหลว
จากสมุนไพรทั้งหมดสิบชุด เขาทำลายไปแล้วหนึ่งชุด
หนิงเยว่สูดลมหายใจลึก และเริ่มลองครั้งที่สอง
ล้มเหลว!
ล้มเหลว!
ล้มเหลว!
ล้มเหลว!
หลังจากความล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อสมุนไพรเหลือเพียงสามชุดสุดท้าย หนิงเยว่ก็เริ่มจับจังหวะได้
เขาเห็นน้ำโอสถเหนียวหนืดผสมเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์ สิ่งเจือปนถูกกำจัดออกจนหมดสิ้น กลิ่นหอมแปลกประหลาดเริ่มลอยเข้าสู่จมูก
ทันใดนั้น หมอกสีแดงลอยขึ้น น้ำโอสถก็จับตัวเป็นเม็ด โอสถโหลิตฟื้นพลังรุนแรง หนิงเยว่รีบใช้ถาดเงินที่เตรียมไว้มารองรับอย่างรวดเร็ว
ติ๋ง! ติ๋ง! ติ๋ง!
เสียงของเม็ดโอสถกระทบถาดดังต่อเนื่อง
สิบเม็ด!
"สำเร็จแล้ว"
หนิงเยว่ ยิ้มมุมปาก เก็บ โอสถโหลิตฟื้นพลังรุนแรง ไว้ในขวด จากนั้นเริ่มปรุงสมุนไพรชุดต่อไป
ไม่นาน เขาก็ปรุงโอสถสำเร็จอีกสิบเม็ด!
เขาไม่หยุดพัก และปรุงสมุนไพรชุดสุดท้ายด้วยความตั้งใจ ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม เขาสามารถปรุงโอสถได้สิบเม็ดอีกครั้ง!
สามครั้งติดต่อกัน โอสถสมบูรณ์แบบทั้งสามครั้ง!
พลังของ เปลวเพลิงวิญญาณปฐม ช่างยอดเยี่ยมเกินกว่าที่คาดคิด!
"สามสิบเม็ด! ฮ่าๆๆ!"
หนิงเยว่สูดลมหายใจลึก ก่อนจะหยิบโอสถโหลิตฟื้นพลังรุนแรงหนึ่งเม็ดโยนเข้าปาก
โอสถละลายทันทีที่เข้าปาก น้ำโอสถที่หนืดเหมือนปรอทไหลลงคอและเข้าสู่กระเพาะ ในพริบตา พลังโหลิตที่แข็งแกร่งสุดขั้วก็แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย
หนิงเยว่เห็นดังนั้น จึงเริ่มฝึก เคล็ดวิชาหายใจอสรพิษดำ ซึ่งเป็นเคล็ดวิชาการต่อสู้ที่บิดาของเขาส่งต่อมา
แม้ ตานซินเหมิน จะมีเคล็ดวิชาการฝึกเฉพาะ แต่บิดาของเขากลับไม่เคยให้เขาฝึกเคล็ดวิชาของตานซินเหมินเลย และยืนยันให้เขาฝึก เคล็ดวิชาหายใจอสรพิษดำ ตั้งแต่เด็ก
หนิงเยว่เริ่มหายใจเข้าออกอย่างลึกและยาวตามจังหวะเฉพาะของเคล็ดวิชา การหายใจที่มีจังหวะนี้กระตุ้นพลังโหลิตในร่างกาย ทำให้มันหลอมรวมเข้ากับกล้ามเนื้อและร่างกาย
แต่ทันใดนั้น พลังโหลิตที่เพิ่งรวมเข้าไปก็หายวับไปเหมือนไม่เคยมีมาก่อน!
"จริงด้วย! เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา!"
หนิงเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อย
ทุกครั้งที่เขาฝึก เคล็ดวิชาหายใจอสรพิษดำ พลังโหลิตที่เพิ่มขึ้นมาจะหายไปในที่สุด ซึ่งเป็นสาเหตุที่
ทำให้เขาติดอยู่ในระดับ ปราณกำลังขั้นแรก มาตลอด
แต่ครั้งนี้เขามี โอสถโหลิตฟื้นพลังรุนแรง ต่อให้พลังโหลิตส่วนใหญ่หายไป หากสามารถคงไว้ได้เพียงหนึ่งในสิบ ส่วนพลังของเขาก็จะเพิ่มขึ้นได้อย่างแน่นอน!