บทที่ 3 วิชาหายใจดวงตะวันทอง! จ้องมองดวงอาทิตย์อันร้อนแรง หายใจเข้าออกด้วยเปลวเพลิง
ประตูเหนือมหาวิทยาลัยชิงเป่ย
ดวงอาทิตย์อยู่กลางฟ้า
แสงอาทิตย์อันร้อนแรงปกคลุมทั่วระเบียงทางเดิน
อุณหภูมิ 74 องศา พื้นดินดูเหมือนจะระอุจนเกือบมีควันลอย
ฟางอี้ยืนอยู่ในร้านชานมข้างประตูเหนือ มองออกไปไกลๆ
เห็นแสงอาทิตย์ที่สาดลงบนพื้น ก่อให้เกิดจุดแสงสีทองที่สว่างจ้า อากาศร้อนราวกับส่งเสียงหึ่งๆ เบาๆ
แม้แต่สายลมก็พัดพาความร้อนแรง ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ในเตาไฟขนาดมหึมา เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งด้วยแสงอาทิตย์อันร้อนระอุนี้
แต่สิ่งประหลาดคือ บริเวณประตูเหนือร้อนจนทนไม่ไหว แต่ภายในมหาวิทยาลัยหลังประตูกลับเป็นปกติ
ราวกับดวงอาทิตย์เลือกส่องเฉพาะประตูเหนือเท่านั้น
การฟื้นคืนพลังจิต
ปรากฏการณ์ผิดปกติของฟ้าดิน
ฟางอี้เข้าใจสาเหตุของภาพที่เห็นตรงหน้านี้แล้ว
ในตอนนั้นเอง
[ตรวจพบปรากฏการณ์การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของฟ้าดิน ตรวจสอบเบื้องต้นพบว่าเป็นการสั่นสะเทือนธาตุหยาง กรุณาเข้าใกล้และใช้นิ้วสัมผัสธาตุหยาง]
[ระบบจะเริ่มรับข้อมูลอัตโนมัติ เริ่มการเขียนข้อมูล]
[หากเขียนสำเร็จจะได้รับแต้มเขียน 50 แต้ม]
เสียงแจ้งเตือนกลไกดังขึ้น
ฟางอี้ชะงักเล็กน้อย
แต้มเขียน? นั่นคืออะไร?
[คุณสามารถใช้แต้มเขียนฝังข้อมูลที่คุณได้รับจากการเขียนเข้าไปในสิ่งต่างๆ ได้]
ข้อมูลการเขียน หมายถึงแสงอาทิตย์นี้หรือ?
แล้วการฝังโดยบังคับหมายความว่าอย่างไร?
ฟางอี้อ่านแล้วเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ตอนนี้สิ่งที่ชัดเจนคือ แต้มเขียนนี้มีประโยชน์แน่นอน ส่วนจะใช้อย่างไร ค่อยดูทีหลัง
เรื่องเร่งด่วนตอนนี้คือ ต้องสัมผัสแสงอาทิตย์ก่อน เพื่อรับแต้มเขียน
คิดแล้ว ฟางอี้ก็ลุกขึ้น เดินอย่างรวดเร็วไปที่ประตูเหนือ
"น้องชาย อย่าเข้ามาเร็ว! อุณหภูมิทางนี้สูงน่ากลัวมาก ผมได้ขออนุญาตผู้บริหารมหาวิทยาลัยให้ปิดประตูนี้แล้ว ให้ทุกคนใช้ประตูอื่น นายอย่าเข้ามาเด็ดขาด เดี๋ยวจะถูกเผาไหม้นะ"
ยามที่ยืนอยู่ที่ประตู เห็นฟางอี้ค่อยๆ เข้ามาใกล้ จึงรีบโบกมือไล่
เห็นได้ชัดว่า ทางมหาวิทยาลัยได้แจ้งเตือนไปแล้ว
ที่ประตูเหนือไม่มีแม้แต่เงาผี ไม่ต้องพูดถึงนักศึกษา
อย่างไรก็ตาม
ฟางอี้ไม่สนใจคำเตือนนั้น
ไม่แยแสการห้ามของยาม เขาเดินมาที่ประตูเหนือ ยื่นมือออกไปในแสงอาทิตย์อันเจิดจ้านั้น
ในทันทีที่ยื่นมือออกไป แสงอาทิตย์ย้อมนิ้วของฟางอี้เป็นสีทอง
ซี่ด ร้อนจัง!
เขาอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเย็นๆ
ผิวหนังกลายเป็นสีแดงทันทีที่สัมผัสแสงอาทิตย์อันร้อนแรง เริ่มบวมเล็กน้อย
ฟางอี้กำนิ้วที่บาดเจ็บ รู้สึกถึงความเจ็บปวดรุนแรงที่ปลายนิ้ว ในขณะเดียวกัน เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นข้างหู
[ตรวจพบการสั่นสะเทือนธาตุหยางอย่างรุนแรง]
[ปลดล็อก: เทมเพลตข้อมูลธาตุหยาง]
[กำลังเริ่มการคำนวณขั้นสูงสุด, กำลังเขียน——]
ในพริบตา แสงสีทองราวกับเส้นไหมทองพันรอบนิ้วของฟางอี้อย่างบ้าคลั่ง ไต่ขึ้นไปถึงแขนของเขา
"เกิดอะไรขึ้น?"
ยามที่อยู่ข้างๆ ชะงักกับที่
เขาเห็นแสงอาทิตย์อันเจิดจ้าราวกับน้ำตกไหลลงมาบนร่างของชายหนุ่มคนนี้
แสงอาทิตย์ที่สว่างจ้านั้น ยังสว่างกว่าดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าเสียอีก!
"เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น?!"
"คนนี้เหมือนกลายเป็นดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ เลย!"
"แสงที่เจิดจ้านี้มันอะไรกัน? ทำไมผมรู้สึกว่าแสงนี้เหมือนกำลังตอบสนองกับดวงอาทิตย์บนฟ้านั่น? ไม่ถูก แสงบนตัวเขาทำไมสว่างกว่าดวงอาทิตย์อีก!"
ยามยกมือบังตา หรี่ตามองภาพตรงหน้า
ในขณะนี้ เขาตกตะลึงที่สุด!
และในตอนนี้ ฟางอี้ได้ยินเสียงระบบดังก้องข้างหู
[เขียนสำเร็จ——]
[คุณได้รับวิชาธาตุหยาง: วิชาหายใจดวงตะวันทอง]
[จ้องมองดวงอาทิตย์อันร้อนแรง หายใจเข้าออกด้วยเปลวเพลิง สามารถใช้วิชาหายใจดวงตะวันทองในการหล่อหลอมร่างกาย]
[วิชาที่คุณเขียนไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ ปลดล็อกแล้ว]
ฟางอี้ลืมตาขึ้นทันที ดวงตาดำขลับมีประกายร้อนแรงราวกับเปลวเพลิง
เขายิ้มให้ยามที่ตกตะลึง จากนั้นวิชาหายใจดวงตะวันทองในร่างก็เริ่มทำงานทันที
โครม!
แสงสีทองสายแล้วสายเล่าพุ่งมารวมกันที่ฟางอี้!
ทั้งมหาวิทยาลัยชิงเป่ยถูกแสงนั้นส่องสว่างเจิดจ้า
ร่างของฟางอี้ถูกปกคลุมด้วยแสงทองอันเจิดจ้า
แสงทองสว่างจ้า ทั้งตัวเขาราวกับเทพเจ้าที่ยืนตระหง่านอยู่บนฟ้า ควบคุมดวงอาทิตย์อันร้อนแรง!
ในจังหวะการหายใจ ดวงตะวันทองไหลเวียนในอวัยวะภายใน
ราวกับกำลังชำระล้างไขกระดูก หล่อหลอมร่างกาย
ในกระบวนการนี้ มีสิ่งสกปรกถูกขับออกจากร่างกายอย่างต่อเนื่อง
ฟางอี้ยืนอยู่ใต้แสงอาทิตย์อันร้อนแรง ทั่วร่างแผ่รังสี
เขารู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงพิเศษบางอย่างในร่างกาย พลังบริสุทธิ์แห่งหยางไหลเวียนในร่างตามจังหวะการหายใจ ทั้งร่างรู้สึกราวกับถูกล้อรถบดทับ
ความรู้สึกนี้ทำให้เขาอยากร้องครวญคราง แต่กลับไม่มีเสียงใดๆ ออกมา
จากนั้นเขารู้สึกราวกับก้าวเข้าไปในดวงอาทิตย์อันเจิดจ้า แสงนับหมื่นกลายเป็นวงล้อไฟพุ่งชนในร่างกาย นำมาซึ่งพลังทำลายล้างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกเซลล์ในร่างกายกำลังแตกสลายและซ่อมแซมตัวเองไม่หยุด
นั่นคือพลังบริสุทธิ์แห่งหยางที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง!
ในชั่วพริบตา ร่างกายของเขาผ่านการชำระล้างและหล่อหลอมด้วยพลังดวงตะวันทองนับพันนับหมื่นครั้ง
เขาพบว่าในเส้นเลือดของตนตอนนี้มีแสงทองอันเจิดจ้าไหลเวียน แสงทองกับเลือดเนื้อถักทอเข้าด้วยกัน รวมตัวไหลเวียนเข้าสู่ทั่วร่าง
หลังจากนี้ ทุกเส้นใยในร่างกายของเขาล้วนบรรจุพลังหยางบริสุทธิ์อันแข็งแกร่ง ได้รับพลังชีวิตอันอุดมและพลังทำลายล้างอันมหาศาล ทุกลมหายใจล้วนหายใจเข้าออกด้วยเปลวเพลิง
ดวงตะวันทองนั้นราวกับถูกเขากลืนกินเข้าไป กลายเป็นเลือดลมของเขา
"นี่คือ วิชาหายใจดวงตะวันทองสินะ?"
ฟางอี้จมดิ่งอยู่ในความรู้สึกนั้น
ความรู้สึกของการหล่อหลอมร่างกายนี้เจ็บปวด แต่ช่างวิเศษจริงๆ
ในตอนนี้ เขาไม่ได้ยินเสียงจากภายนอก จึงไม่ทันสังเกตว่า
แสงทองตรงนี้ดึงดูดความสนใจของนักศึกษาชิงเป่ยจำนวนมาก
พวกเขานั่งในห้องเรียนต่างมองมาทางนี้
"เฮ้ย นั่นอะไร!?"
พอพูดจบ
ทันใดนั้น ฟ้าดินก็มืดลง เงยหน้าขึ้นมอง กลับไม่เห็นดวงอาทิตย์
"แปลก ฟ้ามืดแล้ว?"
"ฉันตาฝาดหรือเปล่า?"
"ฟ้าสว่างอีกแล้ว! มืดอีกแล้ว! เฮ้ย ทำไมรู้สึกว่าฟ้าสว่างมืดสลับกันเหมือนดวงอาทิตย์กำลังหายใจวะ นี่ดวงอาทิตย์หายใจได้ด้วยเหรอ?"
เห็นฟ้าดินสว่างๆ มืดๆ
สว่างที
มืดที
ราวกับจังหวะการหายใจ ความสว่างกับความมืดหมุนเวียน แสงกลางวันกับราตรีสลับกัน
แต่สิ่งที่ทำให้เกิดภาพนี้ไม่ใช่ดวงอาทิตย์เหนือศีรษะ แต่เป็นฟางอี้!
พร้อมกับการหายใจของเขา ฟ้าดินก็สว่างและมืดสลับกัน
เมื่อฟ้าดินถูกความมืดกลืนกินในพริบตา ทุกสิ่งรอบข้างจมดิ่งสู่ความไม่รู้อันไร้ที่สิ้นสุด ดูน่าตื่นเต้นเร้าใจเป็นพิเศษ แมวจรจัดในมหาวิทยาลัยวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนก ซ่อนตัวในกองหญ้าส่งเสียงเมี้ยวๆ ด้วยความกลัว
เมื่อแสงอาทิตย์สว่างขึ้น ประตูเหล็กด้านเหนือก็ล้มลงละลาย
ปี๊ด ปี๊ด ปี๊ด——
เสียงสัญญาณเตือนภัยฉีกความเงียบ พร้อมกับดึงความสนใจของฟางอี้กลับมา
ฟางอี้ลืมตาขึ้น ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
"หืม? นี่ฉันทำทั้งหมดนี้เหรอ?"
เห็นความยุ่งเหยิงตรงหน้า ราวกับถูกระเบิดถล่ม
ในฐานะต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้
ฟางอี้ตัดสินใจทันที——
วิ่งหนี!
(จบบท)