บทที่ 19 หนึ่งหมัดสยบกระดูกเก่าๆของเจ้า!

"แย่แล้ว!"

อู๋จื้อเว่ย ตะโกนออกมาด้วยความโกรธจัด แต่เขาไม่ทันจะหยุดยั้งหลี่หมิงเย่ได้

การเคลื่อนไหวครั้งนี้ของหลี่หมิงเย่ ไม่เพียงจะชิง โอสถเทพสายพันธุ์พิเศษ ไปจากหนิงเยว่ แต่ด้วยนิสัยของเขา มีโอกาสสูงมากที่หนิงเยว่จะได้รับบาดเจ็บสาหัสไปด้วย!

แม้ ผู้อาวุโสหยินฮวา จะเป็นคนของสมาคมวิถีโอสถ แต่นางไม่สามารถอยู่ปกป้องหนิงเยว่ในสำนักตันซินเหมินได้ตลอดเวลา นั่นทำให้หลี่หมิงเย่ไม่เกรงกลัวมากนัก

เฟิงลี่เคิง ดวงตาฉายความโกรธ แม้เขาจะรู้ดีว่าหลี่หมิงเย่ชอบทำอะไรลับๆ ล่อๆ และมักฝ่าฝืนคำสั่ง แต่ที่ผ่านมาเขามักทำเป็นไม่เห็น เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง

แต่ครั้งนี้ การที่หลี่หมิงเย่กล้าลงมือในสถานการณ์เช่นนี้ ถือว่าเกินขอบเขตที่เฟิงลี่เคิงจะอดทนได้!

จ้านเฟิง ยิ้มเล็กน้อยคล้ายจะรอดูเรื่องสนุก

โอวหยางหมิงเยว่ และ ลวี่หลัว กลับแสดงสีหน้าเฉยเมย พวกนางไม่มีความเกี่ยวข้องลึกซึ้งกับหนิงเยว่ สำหรับพวกนาง โอสถเทพสายพันธุ์พิเศษ และ หลี่หมิงเย่ ยังมีความสำคัญมากกว่า

"ช่างเถอะ หยุดยั้งไม่ทันแล้ว เดี๋ยวค่อยอบรมหลี่หมิงเย่ว์ทีหลังก็ได้"

ลู่หง ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้ทำอะไรเพิ่มเติม

"เจ้าคนแก่ชั่ว!"

โจวหลิงอวิ้น หรี่ตาลง แววตาเย็นเยียบประกายแสงแปลกประหลาด

บนกิ่งไม้ หญิงสาวเท้าเปล่า แววตาก็ฉายความเยือกเย็นออกมาเช่นกัน

แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะลงมืออะไร หนิงเยว่ ซึ่งในสายตาคนอื่นเป็นเพียงนักสู้ขอบเขตปรานกำลังขั้นที่ 1 ได้ปลดปล่อย พลังปรานอันมหาศาล ออกมาจากร่างกายของเขา

ดวงตาของเขาปกคลุมด้วยหมอกสีแดงจางๆ

สภาพนี้เป็นสิ่งที่ทุกคนในที่นั้นรู้ดี!

"นี่มัน... 'สภาวะอสูรเลือด'!"

"ขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุด!?"

"เป็นไปได้ยังไง..."

"หรือว่าเป็นเพราะผลของโอสถเทพสายพันธุ์พิเศษเมื่อครู่นี้!?"

สายตาตกตะลึง ประหลาดใจ และไม่อยากเชื่อ ต่างจับจ้องไปที่หนิงเยว่ ทุกคนในที่นั้นถูกทำให้ตกใจจนพูดไม่ออก

ฉู่ซวิ่น และเพื่อนอีกสามคนหันมามองหน้ากัน สีหน้าค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

การที่ในสำนักตันซินเหมินมีคนหนุ่มสาวอีกคนหนึ่งก้าวขึ้นมาถึงขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุด หมายความว่าพวกเขามีคู่แข่งเพิ่มขึ้นอีกคน!

"เจ้าหนุ่มนี่ถึงขั้นสูงสุดแล้วหรือเนี่ย?"

อู๋จื้อเว่ย สูดลมหายใจลึก ก่อนจะตบมือด้วยความยินดีที่ไม่อาจปิดบัง

"อืม..."

เฟิงลี่เคิง ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนสีหน้าจะเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาด

ลู่หง และ จ้านเฟิง ต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน แต่หลังจากนั้นไม่นานก็กลับมาสงบ พวกเขาต่างคิดว่านี่เป็นผลมาจากโอสถเทพสายพันธุ์พิเศษที่ช่วยยกระดับพลังให้หนิงเยว่

เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นถึงพลังมหาศาลของ สภาวะฟ้า-คนเป็นหนึ่ง

หากแม้แต่คนที่ถูกมองว่ามีพรสวรรค์แย่ที่สุดยังสามารถพุ่งขึ้นถึงขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุดได้ในพริบตา หากพวกเขาเองสามารถเข้าสู่สภาวะนี้ได้ อาจจะทะลวงไปถึง ขอบเขตปรานชิงงวิญญาณ หรือแม้แต่ ขอบเขตปราณชิงชีวิตขั้นปลาย ได้ในทันที!

"เป็นไปไม่ได้! เขากลายเป็นขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุดได้ยังไง! เดี๋ยวนะ...นี่ไม่ใช่ผลจากโอสถเทพสายพันธุ์พิเศษแน่ เขาต้องมีระดับพลังที่สูงกว่านั้นมาก่อนแล้ว!"

หลี่ชุน และกลุ่มเพื่อนของเขาทั้งตกใจและสงสัย

ก่อนงานประเมินนี้ หนิงเยว่เคยเอาชนะพวกเขาได้ นั่นหมายความว่าหนิงเยว่ไม่ได้อยู่ใน ขอบเขตปรานกำลังขั้นที่ 1 ตั้งแต่แรก!

"หรือว่า...ก่อนหน้านี้เขาเคยปรุงโอสถเทพสายพันธุ์พิเศษมาก่อนแล้ว?"

หลี่ชุนพึมพำกับตัวเอง ดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาที่ไม่มีที่สิ้นสุด

"ขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุด!? เจ้าหนุ่มนี่ต้องมีความลับซ่อนอยู่ในตัวแน่ๆ ถ้าข้าทำทีเป็นพลั้งมือฆ่าเขาเสียตอนนี้ ก็จะกำจัดภัยร้ายนี้ไปได้!"

แววตาของ หลี่หมิงเย่ ฉายประกายความอำมหิตวูบหนึ่ง ก่อนที่ในวินาทีถัดมา จะมี ภาพลวงตาของช้างยักษ์ ปรากฏขึ้นด้านหลังเขา

พลังอันมหาศาลถาโถมเข้าสู่ร่างของหลี่หมิงเย่ในทันที

นี่คือ พลังปราณเทพเคล็ดวิชา ที่หลี่หมิงเย่ปลุกขึ้นมา นั่นก็คือ "พลังแห่งช้างศึก"

พลังปราณเทพเคล็ดวิชา มีหลากหลายประเภท เช่น พลังปราณเทพเคล็ดวิชาด้านพลังงาน ด้านแรง ด้านอาวุธ ด้านธาตุ ด้านรูปจำลอง ฯลฯ

แต่ละประเภทก็มีการแบ่งระดับเช่นเดียวกับวิชาและเทคนิค ได้แก่ ระดับสวรรค์ ปฐพี ลึกลับ และเหลือง โดยมี 16 ขั้น

พลังแห่งช้างศึก ที่หลี่หมิงเย่ปลุกขึ้นมาเป็น พลังปราณเทพเคล็ดวิชาระดับเหลืองขั้นกลาง สามารถเพิ่มแรงให้เจ้าของได้ถึง 30,000 ชั่ง!

ยอดฝีมือในขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุดโดยทั่วไปมีแรงประมาณ 10,000 ชั่ง เมื่อรวมกับแรงที่ได้รับจาก พลังแห่งช้างศึก ตอนนี้หลี่หมิงเย่มีแรงถึง 40,000 ชั่ง!

ด้วยพลังระดับนี้ เพียงหมัดเดียวก็สามารถสังหารสัตว์อสูรขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดาย!

ยิ่งไปกว่านั้น พลังแห่งช้างศึก ยังสามารถพัฒนาได้ เมื่อพลังของเจ้าของเพิ่มขึ้น หากหลี่หมิงเย่บรรลุ ขอบเขตปรานชิงวิญญาณ พลังนี้จะเพิ่มแรงให้เขาถึง 100,000 ชั่ง และถ้าเขาทะลวงถึง ขอบเขตปรานชิงชีวิต พลังนี้จะเพิ่มแรงได้ถึง 200,000 ชั่ง!

พลังทำลายล้างของพลังนี้ติดอันดับหนึ่งในสามของพลังปราณเทพเคล็ดวิชาทั้งหมดเลยทีเดียว

"หนึ่งแรงย่อมโค่นสิบปัญญา" คำพูดนี้ไม่ใช่คำกล่าวเกินจริง

"นั่นมันพลังปราณเทพเคล็ดวิชาของอาวุโสหลี่ไม่ใช่หรือ?!"

"ใช่! พลังแห่งช้างศึก!"

"ทำไมอาวุโสหลี่ถึงต้องปลุกพลังปราณเทพเคล็ดวิชาขึ้นมาด้วย? มันจำเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ..."

"นี่มัน...เขาจะลงมือสังหารแน่ๆ!"

ผู้คนต่างมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง

"เจ้ากล้าดีอย่างไร!" ลู่หง ตะโกนลั่นด้วยความโกรธ

หัวหน้าตำหนักทั้งสี่ รวมถึงเหล่าผู้ตรวจการและศิษย์ที่อยู่ในสนาม ต่างแสดงอารมณ์ความรู้สึกหลากหลาย ทั้งตกใจ โกรธ และหวาดกลัว

"ลาก่อน หลานชายหนิง"

หลี่หมิงเย่ แสยะยิ้ม หมัดที่บรรจุพลังหนัก 40,000 ชั่ง ของเขา กำลังจะกระแทกใส่ตัวหนิงเยว่

ตอนนี้หลี่หมิงเย่ไม่สนอะไรอีกแล้ว สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงอย่างเดียว นั่นคือกำจัดหนิงเยว่ที่เขาเริ่มมองว่าเป็นภัยคุกคาม!

"หนิงเยว่ ระวัง!" มู่หรงหวง อุทานด้วยความตกใจ

"หลี่หมิงเย่ เจ้าหมาเฒ่า! ถ้าเจ้ากล้าทำร้ายหนิงเยว่แม้เพียงนิด ข้าจะสู้จนตัวตาย!"

อู๋จื้อเว่ย ตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว

"หึ!"

หลี่หมิงเย่แสยะยิ้มเย้ยหยันในใจ

"เจ้าพวกไร้ค่าในขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุด ยังคิดจะสู้กับข้า? น่าขันนัก!"

หมัดของเขาใกล้ถึงตัวหนิงเยว่แล้ว เหลือเพียงระยะไม่ถึง 1 ศอก ที่จะกระแทกใส่หัวของอีกฝ่าย

"ระวัง! มีบางอย่างในตัวข้า ข้าควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว!"

หลี่หมิงเย่แสร้งตะโกนเสียงดัง แต่แววตาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

หนิงเยว่ ไม่ได้แสดงความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย เขายืดอกและเกร็งหน้าท้อง ก่อนจะปล่อย หมัดสวน ออกไป

พลังมหาศาลจาก อนุภาคมังกร ในร่างของหนิงเยว่ทะลักออกมา หลั่งไหลเข้าสู่หมัดของเขา

หมัดของทั้งคู่ปะทะกันกลางอากาศ

"กร๊อบ!"

เสียงกระดูกของหลี่หมิงเย่แตกหักดังลั่น กระดูกข้อต่อทะลุออกมานอกผิวหนัง เลือดสาดกระจาย

พลังหนัก 100,000 ชั่ง จากหนิงเยว่กระแทกใส่หลี่หมิงเย่อย่างจัง ร่างของเขาลอยขึ้นราวกับลูกไก่ที่ถูกเตะกระเด็น เขาหมุนคว้างในอากาศหลายตลบ ก่อนจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง

กระดูกและเส้นเอ็นของหลี่หมิงเย่แตกละเอียดทั้งร่าง!

เสื้อผ้าของ หลี่หมิงเย่ ถูกพลังมหาศาลฉีกขาดเป็นชิ้นๆ แขนขวาของเขาหักสนิท เหลือเพียงเศษเนื้อที่ยังเชื่อมต่อกัน

เลือดสดๆ ไหลออกจากมุมปากเป็นระลอก เขานอนแน่นิ่งบนพื้น ดวงตาเบิกโพลงจ้องมองท้องฟ้าด้วยสายตาเลื่อนลอย และค่อยๆ ปรากฏแววตาสับสน

ทำไม?

เขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งในระดับ ปราณเทพเคล็ดวิชาขั้นต้น แม้จะด้อยกว่าหัวหน้าตำหนักทั้งสี่ซึ่งอยู่ในขั้นกลาง และด้อยกว่าลู่หงซึ่งอยู่ในขั้นปลาย แต่เขาก็ไม่น่าจะพ่ายแพ้ให้กับผู้ที่อยู่ใน ขอบเขตปรานกำลังขั้นสูงสุด ได้!

จากนั้น ใบหน้าหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในสายตาของหลี่หมิงเย่

หนิงเยว่ ก้มหน้าลงมา พร้อมตบแก้มหลี่หมิงเย่เบาๆ

"อาวุโสหลี่ ท่านยังไหวอยู่ไหม? ฟื้นสิ ฟื้นขึ้นมาเร็ว!"

เพี้ยะ! เพี้ยะ! เพี้ยะ!

เสียงฝ่ามือดังสนั่น แก้มของหลี่หมิงเย่บวมจนกลายเป็นหน้าหมู และในที่สุดเขาก็หมดสติไป

ในสนามประลองเงียบสงัดไร้เสียง ทุกสายตาจับจ้องไปที่หนิงเย

ว่ด้วยความตกตะลึง

พวกเขาเพิ่งเห็นอะไรไป?

หลี่หมิงเย่ ผู้แข็งแกร่งในระดับปราณเทพเคล็ดวิชาขั้นต้น ถูกหนิงเยว่ซึ่งอยู่ในระดับปรานกำลังขั้นสูงสุดจัดการด้วยหมัดเดียว!